1000 kilometre, 1000 fotoğraf, 1000'lerce selam...

muhteşemsiniz abi ilgi ile takip ediyorum reismler ve anlatım öyle güzelki,devamını bekliyorum pür dikat,süperisniz Allah yolunu açık etsin...

@mutlu07

Çok teşekkür ederim Mutlu, beğendiğine çok sevindim... Senin de yolun hep açık olsun...

: )

• Tur anılarıma kaldığım yerden devam ediyorum...

Muhteşem İnbükü Koyu'ndan çıktım. Marmaris yönünde ilerlerken hemen 300-400 metre sonra bir sonraki koy olan Çubucak Koyu görünmeye başlıyor. Diğer adıyla Çubucak Orman Kampı... Burası o kadar büyük ve o kadar kalabalık ki İnbükü'ndeki sakinliğin ve huzurun onda biri bile yok burada. Kapıda izin alıp kampın içinde birkaç tur attıktan ve sahilde biraz vakit geçirdikten sonra bu düşüncelerle çıkıp yoluma devam ediyorum.



Bördübet Amazon Koyu'nu görmeden geçip gitmek istemezdim. Ancak şu anda epeyce terste kaldığı için yoluma devam ediyorum... Ancak Ankara'ya döndükten sonra burası hakkında daha çok bilgi edindiğimde görmeden geçtiğime üzülüyorum...


Marmaris ufukta göründü...


Çadır kurmak için Marmaris Milli Parkı'na geldim. Burada çadır kurup kamp yapmak istiyordum ancak görevliler geceleyin parkın çok güvenli olmadığını, yine de istersem istediğim yere çadır kurabileceğimi söylediler.


Parkı baştan sona dolaşıp çadır kurabileceğim güvenli bir yer aradım... Sığla ağaçları muhteşem...


Aslında park çok çok güzel, fakat etraftaki çer çöpten geceleri buranın sarhoşların mekanı olduğu hemen anlaşılıyordu. Gece içeride dolaşan güvenlik görevlisi bekçi v.s. de olmadığı için burada başıma olumsuz birşey gelmesinden endişe ettim ve çadır kurmadım. Hiçbir şey olmasa bile insanların sesleri beni tedirgin edecek, rahat ve kesintisiz bir uyku uyuyamayacaktım . Milli parktan çıkıp pansiyon bakmaya başladım.


Milli Parkın sahili...


Kalacak yer bulduktan sonra hemen gezmeye çıktım... Marmaris'in bütün sahil şeridi boyunca kilometrelerce bisiklet yolu var, sabah akşam bisikletle sahilde dolaşan yüzlerce insan var...


Birbirinden güzel kızlar, denizden esen meltem, pırıl pırıl akıp giden bisiklet yolu... İnsan daha ne ister : ) Yine de acemi bisikletlilere ve yayalara karşı dikkati elden bırakmamak lazım, Allah korusun istenmeyen bir kaza tadımızı kaçırmasın. Heryer insan ve bebek arabası kaynıyor...


Ertesi gün bütün günümü denizde geçirdim...


Pansiyona dönerken tatlı bir kız bisikletiyle önümü kesip kollarıma atladı...


Tamam tamam, tabii ki öyle olmadı, ben onun önünü kesip kollarına atladım : ))


Marmaris her bakımdan biz bisiklet dostlarının kalbini kazanacak bir yer. Allah izin verir de bir daha Ege turu yaparsam Bodrum'u kesinlikle es geçeceğim, Marmaris ve çevresindeki koylara çok daha uzun zaman ayıracağım...



Ertesi sabah Marmaris'e veda vakti...


Çetibeli'ne doğru ilerliyorum...


Çetibeli'ne doğru tırmanıyorum...


Bu çam ağaçlarının altında biraz vakit geçirmek insanın bütün yorgunluğunu alıp götürüyor...


Köyceğiz'e 42 Km.


Gökova Körfezi - Akyaka'nın bu kadar yakınından geçip de neden kamp yapmadığımı sorabilirsiniz haklı olarak... Akyaka'ya geçmişte çok gittim, bu yüzden pedalımı görmediğim yerlere doğru çevirmeye devam ediyorum...


Köyceğiz'e yaklaştığım sırada...


Şans eseri Ege Yolcu Dergisi'nin 4. Motosiklet Festivali'nin açılışında buluyorum kendimi... Festivalin tek bisikletli katılımcısı olduğum için herkes yanıma gelip konuşuyor, kendimi yalnız hissetmeyeyim diye ellerinden geleni yapıyorlar sağolsunlar : )


Hiç aklımdan geçmezdi, böyle bir festival olacak, kamp yerinde bir sürü motosikletliyle beraber müzikler dinleyip kamp yapacağım, gerçekten büyük sürpriz oldu bana : )


Akşam, festivale katılanlar için düzenlenen Köyceğiz Gölü'nde mehtap turuna katılıyoruz...


İşin diğer bir güzel yanı da ne kamp için ne de mehtap turu için ücret almıyorlar. Çay kahve de kamp alanında gün boyu ücretsiz : ) Hediye ettikleri Ege Yolcu Dergisi t-şörtünü bugünün anısına saklıyorum...


En güzel kamp yerlerinden birini de ben kapmışım sanırım : )


Böyle güzel kamp yeri her zaman denk gelmez : )


Festival'in son günü Gece Yolcuları'nın konseri var. Keşke bu akşam olsaydı, muhteşem bir sürpriz daha olurdu... Konser için iki gün daha burada kalırsam Fethiye'ye çok geç varmış olacağım. Bir süre ikilemde kaldıktan sonra yoluma devam etmeye karar veriyorum...


Köyceğiz'de ev yemekleri yapan bir lokantada güzelce karnımı doyurduktan sonra yoluma devam ediyorum. Akşam üzeri Dalaman'a varıyorum. Ege Yolcu Festivali'nde tanıştığım arkadaşlardan biri Dalaman'da kükürtlü su kaynağı olduğundan bahsetmişti. Kükürtlü suyun peşindeyim...


Kükürtlü su kaynağının Dalaman Havaalanı yolu üzerinde olduğunu öğreniyorum...


Ve işte mutlu son : ) Kükürtlü suyu bulur bulmaz herkes gibi ben de atlıyorum suyun içine, elime yüzüme suyun dibinden ayağımın ucuyla çıkarttığım çamurdan sürüyorum, herkes ne yaparsa aynısını yapıp anın tadını çıkarıyorum kısacası : ) Bu fotoğrafta beni bulmak çok kolay, görmemişin kükürtlü çamuru olmuş, tutmuş her yerine sürmüş : ) Evet evet o benim : )



Kükürtlü su havzasında gün batımı...


Gece olduğunda Kükürtlü Su yakınlarındaki köyün içinde çadır kurarım diye düşünmüştüm ama çevredeki insanların buna pek sıcak bakmadığını anlayınca vazgeçtim...


Güvenli bir çadır yeri bulamayınca yine Dalaman Havaalanı yolu üzerinde bulunan Brave Tours'un görevlilerinden izin alıp bahçesine kuruyorum çadırımı, geceyi burada geçiriyorum...


Açık alan olduğu için sabahın ilk ışıklarıyla birlikte çadırım kaynamaya başlıyor ve hemen kendimi dışarıya atıyorum. Bir iki saat daha kükürtlü suya girip Sarıgerme plajına gitmeyi planlıyorum. Aynı saatlerde kükürtlü suya oğlunu getiren Ahmet Abi'yle tanışıyoruz. Ankara'dan bisikletle geldiğimi ve dün geceyi turizm ofisinin bahçesindeki çadırımda geçirdiğimi öğrenince "bu gece benim misafirimsin, hayatta oralarda bırakmam seni" diye olaya son noktayı koyuyor : )


Yolcuyu evinde misafir etmek, evinin bir odasını açmak, karnını doyurup onunla hasbihal etmek bizim nesiller boyu sürüp gelen en önemli özelliğimizdi. Ve bu insani değerlerimiz çoktan yitip gitti... Ankara'da, İstanbul'da, İzmir'de artık böyle bir misafirliği hayal etmeniz bile suç sayılabilir...
Oysa Sarayköy'deki Hasan Amca, Umurlu'daki Osman Hoca, Dalaman'daki Ahmet Abi ve Muhammed Abi gibi bozulmamış insanlar ve onların aileleri var oldukça küçük de olsa bir umut ışığı hep var demektir... Solda Muhammed Abi, sağda Ahmet Abi...


Ahmet Abi ve ben... Muhammed Abi'nin çarşıda çakmak gazı doldurduğu üç tekerlekli kırmızı motosikleti...



Ahmet Abi'nin oğlu...


Allah onlardan razı olsun...


Ertesi sabah yine yollardayım... Dalaman'dan Fethiye'ye doğru yola çıktım...


Yol üstünde güzel bir gölgelik bulduğumda soluklanıyorum... Dalaman'ın uzaktan görünüşü...


Dalaman'dan Göcek'e geçmenin tek yolu Göcek Tüneli'nden geçmek. Tünelden bisiklet geçişine kesinlikle izin verilmiyor. Araçlar ücretli geçebiliyor. Ancak güvenlik görevlileri çok iyi insanlarmış sağolsunlar, Ankara'dan gelip Fethiye'ye doğru gittiğimi öğrenince hemen gelen pikap tarzı araçların sürücülerine kendileri rica edip beni kasaya bindirmeye çalışıyorlar. Hemen 5 dakika sonra da bindirip tünelden geçiriyorlar beni... Güvenlik görevlisi kendisi söyleyip rica etmeseydi 5 dakikada araç bulmam imkansızdı. Sağolsun varolsun... Tünelin girişinde fotoğraf çekmeyi unutmuşum bu telaş nedeniyle... Fotoğraf: Göcek pazar yeri...


Göcek pazar yeri...


Göcek pazar yeri...


Göcek Yat Limanı...


Göcek ismini çok duymuş ve hep merak etmişimdir. Ancak Göcek tam bir fiyasko. Denize girebileceğiniz bir plajı bile yok... Eğer kocaman villalar, tatil yerinde bile arabasından hiç inmeyen insanlar ve plajı olmayan bir tatil beldesi görmek isterseniz Göcek'e buyrun. Göcek'ten çıktım, İnlice'ye geldim...



@recep24ank

Çok teşekkür ederim Recep, ben de sana sağlıklı ve güzel nice turlar diliyorum, selamlar...

@ilkerarslan
10 yıl sürecek bir gezi yapsan, gezi benzer güzelliklerle dolu olsa ve aynı anlatım şekliyle devam etsen bu 10 yıl dizi-film bekler gibi fotoğraf bekler takip ederim herhalde.

@ilkerarslan Bu tür uzun turların en güzel taraflarından biri de bu sanırım; yeni yeni dostluklar, yeni yeni insanlar, sıcak, samimi, özlenen duyguları bulmak ve hatırlamak. Turlarınızda hep böyle güzel insanlarla karşılaşmanız ümidiyle, takipteyiz hala

@hsngrms

Sevgili Hasan çok çok teşekkür ederim, ne güzel sözler bunlar, çok mutlu oldum : )

İnşallah bu yola gönül veren herkes çıktığı turları hep güzel anılarla ve kazasız belasız tamamlasın... Ve en önemlisi de Allah hepimizi yollarda hep iyi insanlarla karşılaştırsın inşallah...



Sevgiler,



@Anonim

İnşallah Ömer, yollarda hep iyi insanlarla karşılaşmaya devam ederiz : ) İlk mesajımda da yazdığım gibi, bu kadarını ben de hayal etmemiştim ama çok şükür hep işim rast gitti... Yaşadığımız şehirlerde o kadar garip bir döngüye girmişiz ki insanlarla gerekmedikçe konuşmuyoruz, kendimizi kendimizce güvenli sandığımız alanlara hapsediyoruz...

Bu turda en büyük yolculuğu bu güzel evlerde misafir olduğumda kendi iç dünyama doğru yaptım... Allah o insanlardan razı olsun...






Tur fotoğraflarıma kaldığım yerden devam ediyorum...





İnlice'den geçerken burnuma mis gibi odun semaveri kokusu geliyor... Dumanı takip et İlker : )



Ağaçlardan mumluk, fener, tablo gibi el emeği göz nuru eserler meydana getiren İrfan Abi ve Fatoş Abla'nın uğrak yerindeyim. Bir yandan odun ateşinde çay demliyorlar bir yandan ağaç gölgesinde tasarım işlerine devam ediyorlar. Harika bir aile, harika bir uğrak yeri yapmış buraya : )


Sağolsun, tanışma faslından hemen sonra ateşi harlandırmaya koşuyor İrfan Abi...



Ağaç gölgesinde büyük bir özenle birleştirilen odun parçaları, ağaç dalları ve deniz kenarından toplanan renkli çakıl taşları sergide alıcı bulursa, başka başka şehirlere doğru yola çıkıyor tatilcilerin bagajlarında...



Çayımızı içtikten sonra fotoğrafın sağ üst köşesinde görünen hamakta 1,5 - 2 saat kadar uyuyakalıyorum... İrfan Abiler beni uyandırmaya kıyamıyor... Ne var ki sonra Bobi'nin arsız havlayışlarıyla uyanıyorum tatlı uykumdan. İrfan Abilerin sevimli köpeği Bobi'nin yüzme saati gelmiş, denize gitmek için oldukça sabırsızlanıyor...



Birbirinden güzel tablolar, mumluklar, fenerler...



İrfan Abi'nin eşi Fatoş Abla'yla birlikte Bobi'yi yüzmeye götürüyoruz. İnlice plajına doğru giderken muhteşem sığla ağaçlarının arasından geçiyoruz...



Bir anda bambaşka bir dünyanın içine girip sanki boyut değiştiriyoruz... Ya ben uyurken hamakta çok fazla sallandım ya da bu sığla ormanı gerçekten insanın başını döndürüyor... Muhteşem bir anda, muhteşem bir yerdeyim...



Sahile indiğimizde Bobi'yle birlikte biraz yüzüp biraz da sahilde vakit geçirdikten sonra İrfan Abi ve Fatoş Ablayla vedalaşıp İnlice'den ayrılıyorum. Katrancı Koyu'nda çadır kurup geceyi burada geçiriyorum. Daha önce kaldığım kamp yerlerinin havası, denizinin temizliği, manzarası ve birbirinden güzel ağaçları benim beklentilerimi öylesine yükseltti ki Katrancı Koyu'nu hiç beğenmediğimi söylesem haksızlık yapmış olmam...



Ertesi sabah Fethiye'ye doğru yola çıkıyorum. Zaten çok kısa bir mesafe kalmıştı onu da kısa zamanda aşıp Çalış Plajı'ndan Fethiye'ye giriş yapıyorum.




Çalış Plajı dönüşü...



Sabah Katrancı Koyu'ndan kahvaltı yapmadan ayrıldığım için çok açım... Bu açlık ateşimi ancak havuz başında bir açık büfe kahvaltı ile söndürebilirim : ) İçimden bir ses aradığım o kahvaltının bu otelde olduğunu söylüyor... Dur bakalım...


İçimdeki ses beni yanıltmadı, çok şükür nefis bir kahvaltı yaptım bu otelde, 20 liraya dünyaları yedim : ) Kahvaltıdan sonra otel personeliyle sohbet ederken çay kahve faslı da uzadıkça uzadı...



Kamp yapacağım yere karar vermeden önce bir kez Fethiye sahilini baştan sona turlamak istedim. Bisiklet turumun son durağı olan Fethiye'de beş gece çadırda kalacağım için acele karar vermek istemedim...



Sahil boyunca turlayıp Fethiye'yi tanımaya çalışıyorum.


Fethiye gerçekten çok büyük bir tatil beldesi, Ölüdeniz'i hiç hesaba katmadığınızda bile orta büyüklükte bir şehir var karşınızda...



Bütün gün denize girip, sağda solda dolaştıktan ve harika gün batımı manzarasını izledikten sonra Büyük Çalış Plajı'nda gördüğüm kamp yerine doğru yola çıkıyorum.



Çadır kamplarında, dalgaların sesiyle, rüzgarın bazen tatlı bazen sert esintisiyle ve şişme matımın engebeli konforsuzluğunda uyumaya öyle çok alıştım ki eve dönüp o saten alçı üzerine çift kat silikon boyalı duvarların arasında nasıl uyuyacağımı şimdiden kara kara düşünür oldum...



Gecenin sessizliğinde bazen bir çadır fermuarı açılır, deniz kenarına dalgaların sesini dinlemeye, rüzgarı daha yakından kucaklamaya bir çift terlik gider...



Bisiklet turumun son günlerine geldiğim için karmaşık duygular içindeyim ve çok daha duygusalım bugünlerde...



Neyse ki beni bu duygusallıktan çekip çıkaracak bir el uzanıyor. Fethiye'nin en iyi kalpli gençlerinden Ömer Varlı'yla tanışıyorum... O da tam bir bisiklet aşığı... Hemen Fethiye'nin koylarını bir bir gezmeye başlıyoruz Ömer kardeşimle : )



Fethiye Marina'nın uzaktan görünüşü...



Deniz çok güzel, su harika, bir de bacaklarımızı ısırıp kaçan şu balıklar olmasa...



Valla hiç güzel bir şaka değil bu, sizi yakalayıp yan yana mangala dizmeli : )



Ömer'le bol bol yüzüp denizin tadını çıkarıyoruz. Civardaki koyları geziyoruz birlikte...



Fethiye'de deniz tertemiz...



Fethiye'nin her yerinde bir başka güzel gün batımı...



Tam bu anlarda sahildeki bütün turistlerin fotoğraf çektiğini görüyorsunuz. Küçük Çalış Plajı taraflarında izlerken gün batımını, turistlerin o anları büyülenmiş gibi izlediklerine şahit olmuştum...



Ömer kardeşime ne kadar teşekkür etsem azdır. İzinli olduğu günlerde bütün vaktini benimle birlikte geçirdi... Fethiye'de onun sayesinde çok iyi vakit geçirdim...



Sahilde biraz turluyorum ertesi gün... Bugün yine duygusal günümdeyim. Akşam Ölüdeniz'e gideyim de bari biraz havam değişsin...



Akşam Ölüdeniz sokakları...



Ertesi gün yine Ölüdeniz'deyim... Fethiye plajlarındaki ferahlık ve rahatlık burada yok. Deyim yerindeyse herkes alt alta üst üste... Bu nasıl bir kalabalık böyle, of...






Ankara'ya götürmek için son gün Fethiye Köylü Pazarı'ndan alışveriş yapıyorum...



Köylü Pazarında herkes aradığını buluyor, ama biraz erken gelmekte fayda var...




Sağolsun akşam Ömer beni otobüse bindirip yolcu ediyor. Aldıklarımla birlikte yüküm de epeyce ağırlaşmıştı, Ömer de bisikletiyle gelince birlikte taşıyıp otobüsün bagajına yerleştirdik. Yol boyunca aklım bisiklette kalmayacak çok şükür, çünkü bisikleti muavinin de yardımıyla güzel bir yere sabitledik.
Allahaısmarladık Ömer kardeşim. İnşallah en kısa zamanda yine görüşürüz...



Bu tura çıkmadan önceki İlker ile şimdiki İlker'in aynı kişi olması mümkün mü ?


Bisikletimle öylesine bütünleşmiş durumdayım ki bir yerde uzun süre durmaktan hoşlanmıyorum artık. Hep gitmek istiyorum...
Otomobil, otobüs, dolmuş, toplu taşıma gibi kavramlar ise içimi karartmaktan başka bir işe yaramıyor bu saatten sonra...



Bisikletim yorgun değil, ben hiç yorgun değilim...
Sadece dönmek zorunda olduğum için dönüyorum işte...
Daha şimdiden yolları özledim, yollarda olmayı...
Bütün bunların kısa ve öz bir tek açıklaması olabilir: A Ş K

Bir ömür boyu sürecek olan...

@ilkerarslan Karşılaştığınız güzel yürekli insanlar turunuza damga vurmuş resmen. Bu kadar keyifli bir rotada tut yapmış olmanın keyfinin yanısıra böyle güzel yürekli insanlarla yeni dostluklar kurmuş olmak ekstra bir huzur kaynağı. Artık bol bol yollarda görürüz sizi, kazasız belasız nice turlarınız olsun.

Okurken kendimi bütün yaz büyük bı tura katılmış gibi hissettim. Eline emeğine sağlık. Marmara'ya da bekleriz

@Anonim

@AnılDemir41


Çok teşekkür ederim, inşallah nice güzel turlar yapabileceğimiz nice sağlıklı yıllarımız olur hep birlikte : )

Tur fotoğraflarımla size de bir an olsun oradaki duyguları yaşatabildiysem, okurken iyi vakit geçirdiyseniz ne mutlu bana : )


Bu arada tur boyunca hiç mi problem yaşamadınız, hiç mi ters giden birşeyler olmadı diye düşünen arkadaşlarımız olabilir... Elbette problemler oldu. Şükür ki problem denemeyecek kadar küçük şeylerdi bunlar da... Daha önce de yazdığım gibi tekerim hiç patlamadı ve arıza da yaşamadım. Bisikletim yüzümü kara çıkarmadı. Malzeme ve giysi konusunda bir hayli bonkör davrandığım için ağırlığım çok fazlaydı. Bagajları her seferinde özenli bir şekilde bağladığım için onlar da sorun olmadı. Yalnız bir defasında bagaj lastiklerimden biri tutturduğum yerden kurtulup kancası jant tellerime takıldı. Aslında büyük bir tehlikeydi bu, neyse ki çok düşük bir hızdayken yeni hareket ettiğim bir sırada başıma geldi ve jant tellerim de kopmadan durabildim ve çok ucuz atlattım. Siz siz olun bu konuya turlarınızda çok dikkat edin. Bu yaşadığım tehlikeden sonra o kancaları çok daha sağlam yerlere tutturmaya başladım... Marmaris'e giden o zorlu yolda tedarikli olduğum halde tırmanışta susuz kaldım, suyum tamamen bitti ve geçen araçlara işaret ederek su istedim. Ancak tırmanış olduğu için kimse durmak istemiyordu. Bir süre sonra Ankara plakalı bir araba durdu ve Ali kardeşim bagajdan çıkardığı 5 litrelik suyla bütün mataralarımı doldurdu sağolsun : )

Gezdiğiniz yerler bisikletle olmasa da gördüğüm yerlerdi. Aynı yerlere tekrar gitmiş gibi. Sığla ağaçlarının altında tekrar uyanmış gibi oldum sayenizde. Güzel anlatım için teşekkürler.

İlker kardeşim tebrik ederim. Ömür boyu unutulmayacak harika bir tur yapmışsın. Bol fotoğraflı anlatımın da çok güzel olmuş. Ellerine sağlık.
Güler yüzün ve iyimser kişiliğin de yol boyu yardım etmiş sana. Hep böyle kal.
Bu arada, ilk mesajında gezi tarihi için Ağustos 2015 demişsin. Turu geçen yıl mı yaptın, geçen ay mı?

Çok çok güzeldi. Bütün fotoğraflarınızın altındaki yazıları tek tek okudum ve kendimi sizin yerinize koydum. Sayenizde güzel bir tur yaptım (Denizli'den geçtiğinizi bilseydim kesinlikle evimde ağırlamak isterdim)

Vallahi çok imrendim. Seneye böyle bir tur yapmak istiyorum. Fotoğraflarınız olsun anlatım diliniz olsun çok başarılı buldum. Turun kendisi ayrı güzel sunum ayrı güzel. Çanakkale tarafına yolun düşerse beklerim.

Hocam selam,

Çok güzel bi gezi olmuş. Bunu da bize anlatımınla yaşattığını söylemek istiyorum.
Seneye yapmak istediğim turu gerçekleştirmişsin.
Sanıyorum ki bu kadar iyi insanla karşılaşmanın seninde onlardan biri olmana bağlıyorum

Hocam tebrik ediyorum sizi mükemmel bir tur olmuş baştan sona okudum büyük keyif aldım bize güzel rehber olmuşsunuz resimleriniz içtenlikle samimiyet ve sıcak duygularla anlatılmış ve allah sizi iyi insanlarlada tanıştırmış şansınıza.turlarınızın devamını dilerim

Müthis vallahi, tüm fotolara tek te bakip yazilarini okudum.

@Musa_06-18

Ben teşekkür ederim Musa, o muhteşem ağaçları gördüğüm için ve çevre sakinleri ağaçların ve eşsiz bitki örtüsünün değerini bilen insanlar oldukları için ben de mutlu oldum... : )

@Özcan.


Çok sağol Özcan, beğendiğine çok sevindim : ) Evet doğru, bu turu 2015 yazında yaptım. Aslında turdan döndüğümde paylaşmayı istemiştim, fakat o günlerde işlerim çok yoğundu ve bir türlü özenli bir paylaşım yapacak zamanı bulamadım. Sonra da 2016'ya girdik ve bu yaz yeni bir tur daha yapmak kısmet olursa ikisini birden peş peşe yayınlarım diye düşünerek bekletmiştim fotoğrafları... Bu yaz tura çıkamadım ne yazık ki, inşallah seneye artık : )

@ilkerarslan maşallah çok güzel tur olmuş elinize, ayağınıza, pedalınıza sağlık. Çok güzel yerlere gitmiş ve her anı resim ile değerlendirmişsiniz.

@özcanözer


Inşallah tekrar Pamukkale'ye, Karahayıt'a, Denizli'ye yolum düşerse mutlaka arayacağım Özcan Hocam, sevgiler...


@ilkercom


Sevgili adaşım, beğendiğine sevindim, inşallah Çanakkale'ye en kısa zamanda gelmek kısmet olur. Çünkü bu zamana kadar oradaki güzellikleri hep arkadaşlardan dinledim, bir de gelip kendim gezip görmeyi çok istiyorum. Inşallah birlikte gezeriz adaşım, çok sağol, sağlıcakla kal...

: )

@Tolga Kuş

@NewStyle

@eddiebg

@MakRo


Sevgili Tolga, Tuncay, Alperen, Eddie;

Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim, güzel sözleriniz için ve turdaki heyecanıma ortak olduğunuz için... Çok sağolun eksik olmayın...

Gelibolu yarım adasını ve şehitlikleri bisikletle gezmeyi tavsiye ederim. inanılmaz bir deneyim. İnşallah beraber pedallarız.

muhtesem bir tur yapmissiniz,nasil imrenerek okudum varya tarifi yok,cok sıkı takip ediyorum artik paylaşimlarinizi...