Benim annem de bir öğretmen. Sınıf öğretmeni. Şu anda emekli.
Annem hiçbir 24 Kasımda hediye almadı.Velilere ve öğrencilerine sıkı sıkı tembih ederdi. Bana lütfen hediye getirmeyin diye.
Bundan tam 25 sene önce, İzmir'in gelir seviyesi çok düşük bir semtinde öğretmen iken yine bir Öğretmenler Gününde bir öğrencisi anneme Halley çikolata almış, Küçük dev yüreğiyle anneme hediye etmek istemiş. Annem o gün o çocuk üzülmesin diye Halleyi almak zorunda kalmış. Annem, almadığında çocuğun üzüleceğini bildiğinden, çocuğun yoksulluktan kendine alıp yiyemezken kendisine getirmesine daha çok üzülerek almış.
Annem yıllar geçmesine rağmen hiç unutamadı, hiç içinden çıkmadı. Her 24 Kasımda ağlar. Her Halley çikolata görünce duygulanır.