@qeqeqe
Gidişlerde uyumamayı tercih ederim de dönüşlerde genelde yorgun olunduğundan ne kadar istemesemde dönüş esnasında (seyahat esnası gündüz değilse) yolun çok önemli bir kısmını uyuyarak geçiririm.
Güneş tutulmasını izlemek için 29 mart 2006' da Konya' ya bir arkadaşımla günübirliğine trenle gitmiştim. Hiç uyumdan 12 küsür saatlik yolu tamamladım. İzmit' e dönüş yaparken tabi halim kalmadığından epey bir uyumuştum. Eve sabah 6.30 gibi girdim ve üstümü değiştirip ilk trenle Sapanca' ya okula giderken yaşayan ölü gibiydim. Trende gözümü zor açıyordum. İstasyonu kaçıracağım diye çok çekindim ama şükür ki kaçırmadım. Okula bir uğramaya gitmiştim zaten.. Fazla kalmadan bir kaç arkadaşı ve öğretmeni gördükten sonra öğlen filan İzmit' e döndüm. Kendimi sınamak için birde o uykusuzlukla çarşıda yürüyüş yapayım dedim. Abartmıyorum ki yürürken bile gözlerim kapanıyordu. Kendimi kaptırsam bir yere toslayacaktım yürürken..
İnsan fazla uykusuz kalınca hayali sesler duymaya başlıyor.. Tuhaf oluyor gerçekten.