samurusov
Daimi Üye
- Kayıt
- 23 Ocak 2016
- Mesaj
- 342
- Tepki
- 457
- Şehir
- Mars
- İsim
- Samuel
- Bisiklet
- b'Twin
Bkz: Bana neden ceza kesildi?
Evet... Gerçekten ibretlik...
Adaletin yerlerde süründüğü, heyet başkanlarının duruşma vaktinde oturup çay içtiği ülkeye hoş geldiniz!
Valla açık konuçacam kimse gusura galmasın. Anlatacağım olay resmen bir komedi! Sorumu sonunda soracağım. Konuyu bi zahmet okuyun...
105 yaşında bir keşişim. 45 yıl sonra Allah'ın belası 1.5 asır yaşına basacağım. Şu çok ünlü 150 yaşına. Hani dolduramadan tam keşiş sayılmadığınız 150 yaşına.
Devam edeyim. 45 yıl önce yani tam keşiş sayılmama 45 yıl kala bir roket kazası geçirdim. Yol bisikletimle, SpaceX roketlerinden birinin konacağı pistlerin yakınlarında bir yerde; bisiklet bacaklarımın arasındayken ayakta dikilerek bekliyordum ve ölen eşim ile afterlife telepati yöntemiyle konuşuyordum. Eski eşim o sıralarda il dışındaydı (öbür taraf) . Ben de dağda bir mağaraya uğramış ve eve geri dönüş yapıyordum. Neyse.
Durarken eski eşim ile konuşuyordum ve tepeden bana yetenekli bir SpaceX roketi yaklaşık 6700km/h ile lafın tam anlamıyla geçirdi ve kaçtı. Uzatmayayım. Polis ve Yüksek Amerikan Heyetini çağırdım. Olay yeri incelendi. Fotoğraflar çekildi. Gerekli prosedürler yerine getirildi. Ardından ben direk mezarlığa kaldırıldım cenaze aracıyla.
Fakat ben mezara girmeden önce gittim şikayetçi oldum. Roket geldi teslim oldu. Aman tanrım dedim ve gülümsedim. 172 promil aşırı nitro katkılı yakıt taşıyan bir roket. Emekli (Restore edilmiş eski model) . İfadelerimiz alındı ve evlere dağıldık. Bense roketle karşılaşmamak için dua ediyorum. Çünkü rokete kötü şeyler yaparsam paramı kimden alırım?
Roket %100 suçlu çıktı. Bisikletim ruh oldu ve kullanılamazı bırak, doğadaki hiçbirşey yok olamaz; form değiştirir kanununu yerle bir ederek "Yok" hale geldi. Ben ise bana gelen hasara değil bisiklete yanıyorum. Çünkü biliyorum ki bu nefsim ve psikolojim bu olaydan sonra bana hayatta kendi cebimden yeniden bisiklet aldırmaz. O yüzden sigorta şirketinden bana ödenecek parayla idare etmek zorundayım.
Buraya bir konu açtım. Bisiklet sordum. 7.5 Trilyon Dolar sınırım olduğunu söyledim ve yardım istedim. NASA'dan Full Hipersonik Karbon-Titanyum alaşım Saturn XXVI Aero Super Bike önerdiler. Dedim ne âlâ! Sevinçten havalara uçuyorum. Sigorta şirketi kimin suçlu olduğuna karar verecek ve parayı yatıracak. Roket, "Ben haklıyım! Pist civarında bisikletin ne işi var? (Pist sınırının dışındayım.)" diyor. Ben ise elimden bir kaza çıkmaması için kendimi zor tutuyorum. Ben haklı görüldüm tabii ki.
Yazarken bile elim ayağım beynim titriyor sinirden.
Sol kaşımın üstünde hafif bir sıyrık vardı diyelim. En ufak kanama bile yoktu. Ama saçlarım fena bozulmuştu.
Tamamen iyileştim. Saçımıda seçimide yaptım. Bugün para geldi. Sigorta şirketi yatırmış. Haklı olan benmişim! Ne güzel! Hemen bisikleti sipariş verelim!
LAAPS! "Yüksek Amerikan Heyetin" den (kasıtlı olarak tırnak içinde yazıyorum) dağdan dağa randevulu bir dumanla mesaj. AMAN TANRIM DİDİM!
Henüz 150 yaşında olmadığınız için 12 Trilyon Dolar para cezası kestik. 7 gün içinde ödeyin. Evde ve mağarada para bitti ayindende maaş gelmiyor. Bu karar kesindir. Görüşürüz bye beybi!
Kafasız Heyet Başkanı - Oh Yeah Baby
Başkan ya... Başkan... Tek ayinden çıkarttığım parayla aldığım bisikletim... Bay bay... Bir daha asla görüşemeyeceğiz. Çünkü nefsim ve psikolojim beni suçlayacak. Ve 7.5 Trilyon Dolar'ımla alıp cezayı ödeyeceğim. Bana da para falan kalmayacak. Sınavlara hazırlandığımdan dolayı çalışamam da... (Öbür Dünya Sorgusu)
Bay ya... Bay... Hayallerim... Yarışın o ruhunu, adrenalinini tadamadan biten hayallerim... Bay bay...
Elveda bisikletim... Elveda buluşamadığım yarim... Aşkım... Bitanem... Canım... Yavrum... Selvi Selelim Karbon Kadrolum... Kader bizi zorla ayırdı ve ayrı tutmak için elinden geleni ardına koymuyor.
Tek umudum var. Bir tek. O da yarın gideceğim ve tanıdık bir avukata bu olayı soracağım. Belki bir dönüş yolu olur.
Bu arada kesilen cezanın tek nedeni 150 yaşından küçük olmak olarak yazıyor. Ardarda okudum ama başka birşey yazmıyor.
Acaba bir dönüş yolu var mıdır? Bir üst mahkemeye falan taşıma ihtimali?
Aranızdan yaşlımı yaşlı ama ruhu genç bir keşiş bisikletçi uzun süreliğine ayrılıyor. Hem de oldukça uzun bir süreliğine.
Sağlıcakla kalın arkadaşlarım, abilerim, ablalarım, kardeşlerim, abe kızanlar, haçen uşaklar and my brothers hell yeah. Hepinizi çok okudum. Çok dinledim. Sanki yanımda oturuyormuşsunuz. Elinizi omzuma koymuşsunuz hatta telepatiyle görüşmüşüz gibi hissettim. Siz beni bilmeseniz de ben hep buradayım, hep oradayım, hep şuradayım. Aynı anda hem heryerde hemde hiçbiryerdeyim. Ben aslında yoğum, ama olabilirimde. Sadece ete kemiğe bürünmemiştim. Ama siz şevkle hep yardım ettiniz. Aranızda konuşurken hep söylediniz "Bu dünyadan olmayan veya bu dünyada olmayan bir arkadaş da okuyor olabilir. Yardımcı oluruz inşallah."
Ağlıyorum. Şu an. Keşişler ağlamaz derlerdi ama... Kendimi durduramıyorum. Bizi zorla ayırdılar! ZORLA! NE YAPACAĞIM ŞİMDİ?! ÜSTÜNE ATLAYIP GEZEBİLECEĞİM ESKİ BİR KÜLÜSTÜRÜM BİLE YOK! Yok! O da bıraktı çünkü beni. Ruhu çıktı, YOK OLDU RESMEN!
yok...
Elveda. Elimden geleni yaptım. Tek aşkımıda ayırdılar benden, suçlu ilan edildim. Çarmıha gerildim ve kaderin şanssızlık yağmuru altına bırakıldım. Yetmedi gerildikten sonra "Bu fake" denip çarmıhtan indirildim birde bi güzel yakıldım. Her uçan parçam gökyüzünde savrulup gidiyor başka diyarlara.
Kurtulabilir miyim acaba? Bilemiyorum. Ama karar kesin yazıyor. Büyük ihtimalle hayır. Zaten öldüm anasını satim bende neyin tribindeysem xD :') Neyse işte keşke ölmeseydim en azından 150'ye basar öyle ölürdüm bu nasıl ölüm töbe töbe isyan gibi oldu affet tanrım...
Demem o ki geçelim para cezasını filan, öldüm lan öldüm, mezara götürdüler tekrardan zaten duruşma sonucu kesinleştikten sonra. Bu nasıl ceza? (Roket yetkililerine isyanım). Bana neden başka ceza kesilmedi?
Kendinize iyi bakın. Hadi öpüyom bye mates, you are the king, you are the best ...
Evet... Gerçekten ibretlik...
Adaletin yerlerde süründüğü, heyet başkanlarının duruşma vaktinde oturup çay içtiği ülkeye hoş geldiniz!
Valla açık konuçacam kimse gusura galmasın. Anlatacağım olay resmen bir komedi! Sorumu sonunda soracağım. Konuyu bi zahmet okuyun...
105 yaşında bir keşişim. 45 yıl sonra Allah'ın belası 1.5 asır yaşına basacağım. Şu çok ünlü 150 yaşına. Hani dolduramadan tam keşiş sayılmadığınız 150 yaşına.
Devam edeyim. 45 yıl önce yani tam keşiş sayılmama 45 yıl kala bir roket kazası geçirdim. Yol bisikletimle, SpaceX roketlerinden birinin konacağı pistlerin yakınlarında bir yerde; bisiklet bacaklarımın arasındayken ayakta dikilerek bekliyordum ve ölen eşim ile afterlife telepati yöntemiyle konuşuyordum. Eski eşim o sıralarda il dışındaydı (öbür taraf) . Ben de dağda bir mağaraya uğramış ve eve geri dönüş yapıyordum. Neyse.
Durarken eski eşim ile konuşuyordum ve tepeden bana yetenekli bir SpaceX roketi yaklaşık 6700km/h ile lafın tam anlamıyla geçirdi ve kaçtı. Uzatmayayım. Polis ve Yüksek Amerikan Heyetini çağırdım. Olay yeri incelendi. Fotoğraflar çekildi. Gerekli prosedürler yerine getirildi. Ardından ben direk mezarlığa kaldırıldım cenaze aracıyla.
Fakat ben mezara girmeden önce gittim şikayetçi oldum. Roket geldi teslim oldu. Aman tanrım dedim ve gülümsedim. 172 promil aşırı nitro katkılı yakıt taşıyan bir roket. Emekli (Restore edilmiş eski model) . İfadelerimiz alındı ve evlere dağıldık. Bense roketle karşılaşmamak için dua ediyorum. Çünkü rokete kötü şeyler yaparsam paramı kimden alırım?
Roket %100 suçlu çıktı. Bisikletim ruh oldu ve kullanılamazı bırak, doğadaki hiçbirşey yok olamaz; form değiştirir kanununu yerle bir ederek "Yok" hale geldi. Ben ise bana gelen hasara değil bisiklete yanıyorum. Çünkü biliyorum ki bu nefsim ve psikolojim bu olaydan sonra bana hayatta kendi cebimden yeniden bisiklet aldırmaz. O yüzden sigorta şirketinden bana ödenecek parayla idare etmek zorundayım.
Buraya bir konu açtım. Bisiklet sordum. 7.5 Trilyon Dolar sınırım olduğunu söyledim ve yardım istedim. NASA'dan Full Hipersonik Karbon-Titanyum alaşım Saturn XXVI Aero Super Bike önerdiler. Dedim ne âlâ! Sevinçten havalara uçuyorum. Sigorta şirketi kimin suçlu olduğuna karar verecek ve parayı yatıracak. Roket, "Ben haklıyım! Pist civarında bisikletin ne işi var? (Pist sınırının dışındayım.)" diyor. Ben ise elimden bir kaza çıkmaması için kendimi zor tutuyorum. Ben haklı görüldüm tabii ki.
Yazarken bile elim ayağım beynim titriyor sinirden.
Sol kaşımın üstünde hafif bir sıyrık vardı diyelim. En ufak kanama bile yoktu. Ama saçlarım fena bozulmuştu.
Tamamen iyileştim. Saçımıda seçimide yaptım. Bugün para geldi. Sigorta şirketi yatırmış. Haklı olan benmişim! Ne güzel! Hemen bisikleti sipariş verelim!
LAAPS! "Yüksek Amerikan Heyetin" den (kasıtlı olarak tırnak içinde yazıyorum) dağdan dağa randevulu bir dumanla mesaj. AMAN TANRIM DİDİM!
Henüz 150 yaşında olmadığınız için 12 Trilyon Dolar para cezası kestik. 7 gün içinde ödeyin. Evde ve mağarada para bitti ayindende maaş gelmiyor. Bu karar kesindir. Görüşürüz bye beybi!
Kafasız Heyet Başkanı - Oh Yeah Baby
Başkan ya... Başkan... Tek ayinden çıkarttığım parayla aldığım bisikletim... Bay bay... Bir daha asla görüşemeyeceğiz. Çünkü nefsim ve psikolojim beni suçlayacak. Ve 7.5 Trilyon Dolar'ımla alıp cezayı ödeyeceğim. Bana da para falan kalmayacak. Sınavlara hazırlandığımdan dolayı çalışamam da... (Öbür Dünya Sorgusu)
Bay ya... Bay... Hayallerim... Yarışın o ruhunu, adrenalinini tadamadan biten hayallerim... Bay bay...
Elveda bisikletim... Elveda buluşamadığım yarim... Aşkım... Bitanem... Canım... Yavrum... Selvi Selelim Karbon Kadrolum... Kader bizi zorla ayırdı ve ayrı tutmak için elinden geleni ardına koymuyor.
Tek umudum var. Bir tek. O da yarın gideceğim ve tanıdık bir avukata bu olayı soracağım. Belki bir dönüş yolu olur.
Bu arada kesilen cezanın tek nedeni 150 yaşından küçük olmak olarak yazıyor. Ardarda okudum ama başka birşey yazmıyor.
Acaba bir dönüş yolu var mıdır? Bir üst mahkemeye falan taşıma ihtimali?
Aranızdan yaşlımı yaşlı ama ruhu genç bir keşiş bisikletçi uzun süreliğine ayrılıyor. Hem de oldukça uzun bir süreliğine.
Sağlıcakla kalın arkadaşlarım, abilerim, ablalarım, kardeşlerim, abe kızanlar, haçen uşaklar and my brothers hell yeah. Hepinizi çok okudum. Çok dinledim. Sanki yanımda oturuyormuşsunuz. Elinizi omzuma koymuşsunuz hatta telepatiyle görüşmüşüz gibi hissettim. Siz beni bilmeseniz de ben hep buradayım, hep oradayım, hep şuradayım. Aynı anda hem heryerde hemde hiçbiryerdeyim. Ben aslında yoğum, ama olabilirimde. Sadece ete kemiğe bürünmemiştim. Ama siz şevkle hep yardım ettiniz. Aranızda konuşurken hep söylediniz "Bu dünyadan olmayan veya bu dünyada olmayan bir arkadaş da okuyor olabilir. Yardımcı oluruz inşallah."
Ağlıyorum. Şu an. Keşişler ağlamaz derlerdi ama... Kendimi durduramıyorum. Bizi zorla ayırdılar! ZORLA! NE YAPACAĞIM ŞİMDİ?! ÜSTÜNE ATLAYIP GEZEBİLECEĞİM ESKİ BİR KÜLÜSTÜRÜM BİLE YOK! Yok! O da bıraktı çünkü beni. Ruhu çıktı, YOK OLDU RESMEN!
yok...
Elveda. Elimden geleni yaptım. Tek aşkımıda ayırdılar benden, suçlu ilan edildim. Çarmıha gerildim ve kaderin şanssızlık yağmuru altına bırakıldım. Yetmedi gerildikten sonra "Bu fake" denip çarmıhtan indirildim birde bi güzel yakıldım. Her uçan parçam gökyüzünde savrulup gidiyor başka diyarlara.
Kurtulabilir miyim acaba? Bilemiyorum. Ama karar kesin yazıyor. Büyük ihtimalle hayır. Zaten öldüm anasını satim bende neyin tribindeysem xD :') Neyse işte keşke ölmeseydim en azından 150'ye basar öyle ölürdüm bu nasıl ölüm töbe töbe isyan gibi oldu affet tanrım...
Demem o ki geçelim para cezasını filan, öldüm lan öldüm, mezara götürdüler tekrardan zaten duruşma sonucu kesinleştikten sonra. Bu nasıl ceza? (Roket yetkililerine isyanım). Bana neden başka ceza kesilmedi?
Kendinize iyi bakın. Hadi öpüyom bye mates, you are the king, you are the best ...
