11 Nisanda maça gittiğimde (ki hala bilet alamadım) bir devir sona erecek benim için.
Geçen gün stadın yanından geçtim. Resmen durdum izliyorum stadı. Işıkları yakmışlardı gece vaktiydi ve çok güzeldi be.
Beni o kadar çok kendine çekti ki anlatamam sizlere. Hanım rica etti gidelim artık diye. Çok özledik yemin ediyorum.
İnönü yıkıldığında hayatımdan bir parça gitti. Üzüldüm çünkü benim arkadaşlarımın, tanıdığım güzel insanların hatıraları yıkılmıştı ve acısı ancak geçti. Son maçta düdük çalmadan çıkıp gittim, dayanamadım arkadaş. Çünkü çok emeğim var benim Beşiktaş sevdam için.
Her ne kadar yerine yenisi yapılsada insanın içi burkuluyor arkadaş. Stadın son halleri ise beni ağlatacak resmen. Solcusu, sağcısı hepimiz o tribünlerin çocuklarıyız. Hepimizin halkın takımı olan Beşiktaş'a gönül bağı ile bağlanmışız. Geçen gün bir şarkı tutturmuş gidiyor bizimkiler. Stadın açılış gününde Yeni Türkünün - Fırtına isimli şarkısını dinleyelim diyorlar. Yemin ediyorum stadın içinde bir çok Beşiktaş'lı hüngür hüngür ağlar, dayanamaz. Çünkü her Beşiktaşlının içindeki Beşiktaş sevgisi anlatılamaz derecede yoğun bu aralar.
İnşallah açılışta artık Vodafone Arena'da olmak istiyorum. Kısmet olursa biz o büyük koca aile hep bir arada kardeşlik türküleri söyleyip o muhteşem günü bayrama çevireceğiz. İmkanı olan herkesi maça bekliyorum. Maça gidecek olanlar bu başlıktan haber etsinler.
Geçsede yolumuz bozkırlardan
Denizlere çıkar sokaklar...
