Bisiklet üzerinde yoğun adrenalin :d

Son iki gündür @Flicker ile geziyoruz.2 gün önce açık arazide-en yakın bina 2-3 km uzaklıktaki fabrika-,tarla falan da değil meralık işte,keşif için geziyorduk.Yolda köpek ayak izleri görünce köpek çıksa ne yaparız falan,ineriz bisikleti öne alırız konuşuyoruz.Yol patika gibi bir yol.Bir yol ayrımına geldik.Telefondan haritaya bakıyordum.O da ne!Gür bir havlama sesi.Kafamı kaldırınca 300-350 metre ötede 2 tane kangal bize doğru koşuyor.Bisikleti öne alma planları falan hikaye oldu kaçmaya başladık.Ama yolun üstünde biraz kum vardı ve 20km/h üzerine çıkamamışızdır.Aynı zamada gidona da hakim olmak zorlaşıyor.Köpeklerden biri kovalamayı bıraktı diğeri hala devam ediyor.Hayatımda bir hayvan tarafımdan yakalanacağımı ilk defa orada hissettim ki köpek durdu.Ama biz durur muyuz Arayı açtıktan sonra indik ve yürüdük.Kendimi çitadan kaçan bir antilop gibi hissettim.Sanırım bisiklet üzerinde yaşadığım en heyecanlı andı Hiç bir köpekten bu kadar korkarak kaçmamıştım.Neyse bizim alternatif rotamız da yalan oldu

Bugün ise ormanın direk içine girdik ellerimizde bisikletler,tepeye çıkmaya başladık.Baya bi çıktık bir anda arı bastı ortalığı(Bizim buralarda zehirli bir arı var diyolar toprakta yuvaları falan varmış)
Şöyle birşey gördüm gözümün önünde.Normal bir arının 4 katı falan boyu vardı.

Biz bisikletleri bırakıp koşarak kaçtık.Sonra bisikletleri almaya kalktık yine çullandılar.Bisikleti kaldırdım bu sefer gözlük yere düştü.Daha sonra bayır aşağı kaçmaya başladık. @Flicker downhillcilere taş çıkartacak bir hızla indi aşağıya.(yolun genişliği1 metre yoktur,traktör geçmiş çukur oluşmuş biz ortadan iniyoruz)Güzel yol olan her yerde bir şey çıkıyor karşımıza Böyle yoğun adrenalin salgıladığınız anılarınız var mı?Sizce böyle olaylar yaşamak dağ bisikletinin tuzu biberi mi Varsa böyle adrenalinin doruk noktasında olduğu,heyecanlı anılarınız paylaşırsanız güzel bir başlık olabilir

@emrthknr Yokuş aşağı 50 ile inerken frenlerin eskisi kadar sert olmadığını fark etmem ve yokuşun bitiminde duran araca 1 metreden daha az mesafede ancak durabilmem dışında öyle heyecanlı şeyler hatırlamıyorum. Olsun da istemem açıkçası; arılar ve köpekler tarafından kovalanmak gibi şeyler... Isırılma hâlinde kimse de yok ortada, yalnızsın.
Ama şöyle bir adrenalin var. Yolda ilerlerken yan tarafta bir toprak yol görüyoruz. Bakalım nereye çıkacak diye ilerliyoruz. Yol bozulmaya başlıyor. Ana yoldan gittikçe uzaklaşırken hafiften ıssızlığa doğru ilerliyoruz. Adrenalin hormonumuz bu noktada salgılanmayı arttırmaya başlıyor. Toprak yolun keskin ve iri taşlı virajlarını geçince hemen ileride derme çatma bir ev görünüyor. Sonrasında kendimizi polisiye romanlarının, cinayet sahnelerin, mafya depolarının içerisine girmiş gibi hissediyoruz. Binaya fazla yaklaşmadan etrafı kolaçan ediyoruz. Telaş yapmamak adına birkaç yudum suyu aldıktan sonra toprak yol bizi ne kadar yormuş olsa da gerisin geriye (çoğu zaman geldiğimizden daha hızlı şekilde ) dört nala koşuyoruz. Ana yola çıkınca çok gizli ve derin bir örgütün içerisinden kurtulmuşcasına bir his kaplıyor içimizi... Yaşayan vardır belki bu durumları

beni dün ilk defa köpek kovaladı. Normal bir hızla köpeğin yanından geçiyordum baya büyük bir köpekti bir anda köpekle göz göze geldik hiç kalkmaya niyeti yoktu. Bende içimden uslu uslu otur asabımı bozma diye düşünürken arkasından ufak(ısırdı mı bırakmayan tipten) bir köpek ok gibi fırladı. Aman Allah ım zaten deli gibi korkarım köpekten. Nasıl pedallıyorum ama bir yandan da deli gibi bağırıyorum. Maşallah köpek de deli gibi koşuyor. Sonra insafa geldi durdu. Çok korktum ısıracak diye. Etrafta kimsenin olmaması büyük kısmet o kadar bağırdığımı hiç hatırlamıyorum.

O kadar zaman bisiklete bindim dünkü kadar sıkıntı hiç yaşamamıştım. E5 de şerit değiştirirken araba az kaldı bana çarpıyordu. Aslında araba baya uzak görünmüştü ama ne oldu anlamadım bir anda ciyaklayarak yanımda bitiverdi. Devam ederken bir kıza çarptım. Otobüs durağında devam ederken otobüs durağa tam yaklaşmadan yolcu indirdi. İnen kıza gelişine çarptım. Kız yere düştü ay may dedi. Tam o anda motorlu polis geldi. Durakta park etmiş araca başladı bağırmaya sonra bana döndü senin hiç suçun yok sen yolunda gidiyordun dedi. Kız dan özür diledim devam ettim. E5 de devam ederken ilerde biri birden önüme direksiyonu kırdı frene bile basacak zaman olmadı onunla beraber diğer şeride girdik. Kaza filan olmadı ama iyi korkuttu. Bisiklette yaşadığım en büyük adrenalinler bunlar. Hepsini dün yaşadım.

demekki köpek koşturur arı coşturur

kangal oldumu bisikleti öne alayım falan, faso fiso. pedalına kuvvet artık.

Tecrübeyle sabitlemiş olduk Muhtemelen daha kovalasaydı yakalamıştı

ya Karadeniz turu yapmak istiyorum, sirf şu arıdır, bocektir vs. şeyler yuzunden yapamıyorum

Arılar vermiş çoşkuyu

Turlar böyle anılarla güzel oluyor zaten aman kaza bela olmasında. İyi yolculuklar

Bana bir downhill bisiklet verin arkama da arı salın,kırmadığım rekor kalmaz

geçen hafta sahilde sürüş yaparken takıldı peşime köpek olmayan enerji bir anda damarlarımda gezinmeye başladı pedallara bir asıldım son yılların en güclü pedal kuvvetine kavuştum

Aklınızda olsun kangal ısırmaz. Yere yatırır öper

@medetkerem Sende bendensin Bizim gibiler için kış iyidir ama tur amacına ulaşır mı meçhul

İlk bisikletim bisan-ihlas ile tam yılını hatırlamıyorum ama küçüktüm Bayır aşağı kaptırmışım geliyorum frene az az basıyorum arada. Viraja döneceğim yavaşlamam lazım frene asılıyorum tesir etmiyor acil durum freni ayağı attım arka tekere ayakkabı eridi gitti hızı etkilemedi bile ve döneceğim yer öyle bir yer ki virajın sağında ağaç var arabaların yukarıdan gelenleri görmesi için yolun tam ucuna gelmesi gerek .Manevra yaparak yola kenarından girdim ortadan girmek yerine Ve Allahtan araba gelmiyordu o sırada yoksa sakatlık garanti veyahut öle bilirdim .Bu olayda yaşadığım korkuyu hiç bir yerde yaşamadım ve o gün bir karar aldım asla ve asla v-frenli bisikletle uzun rampalar inmicem diye.