Bisiklet yolunda giderkene efendim 6-7 yaşlarında çocuk hiiiiç bakmadan sol tarafımdan bisiklet yonluna atıverdi kendini. Ben de çocuğu fark edince yavaşlayıp sağa kaçtım. Daha sağda yayalar vardı. Frene basıp durdum. Yine de çocuk dünyadan o kadar habersiz koşmasına devam ederek bana yandan çarpmayı başardı.
20 metre ileride babası mangalı yellerken koşup geldi ve bana ne dedi beğenirsiniz? "Yavaş gitsene kardeşim, eşkiya gibi gidiyorsunuz burada"
Şimdi iki seçeneğim vardı.
1) adama durumu izah etmek ki bana en uzak olan seçenek gibi duruyordu. Çünkü adam dinlemeyecek. Ben de basıp gidicem. Adam herkese bak nasıl azarladım edasıyla mangalını yellemeye devam edecekti.
2) Kavgaya hazırlanıp küstahlığa başlayacaktım.
Ben gene de 1'i seçtim. "Arkadaşım ben kaldırama paralel duruyorum. Çocuğun bana yandan çarpmış. Arka lastiğe yandan çarptı çocuk. Neyi tartışıyoruz biz burda?" dedim. Adam "Babalık işte korktum bir an" deyince. Ne diyeyim? "Haklısınız" dedim. Uzaklaştım.