Depresyon ve bisiklet ikilisi

Arkadaşlar geçmişte yabancı bir ülkeye gitmemle bende 3 yıl boyunca geçmeyen bir hastalığın adıdır depresyon. Çok şükür geçti gitti üzerinden uzun bir zaman geçti; tabi bu hastalık yüzünden gittiğim dil okulunu, hazırlandığım üniversiteyi falanda bırakmıştım yaklaşık 3.5 yıl önce. Konumuz bu değil, konumuz bisiklet. Zaten özel hayatın paylaşımı konusunda gereğinden fazla katı birisiyim.

Ne diyorduk? -Bisiklet. Evet bu hastalık insanın bisiklet performansını %100'den daha fazla düşürebiliyor, dikkatli olun. Mesela bisiklet antrenmanlarına çıktığımda gayet enerjik oluyordum, 19-20 küsürlü ortalamalarla sürüyordum genellikle şehiriçi yollarda. Şehiriçinde suratsız insanlar ve insanlıktan nasibini almamış şoförler yüzünden bir anda hastalığım tetikleniyordu ve ortalamam çat diye 9-10 civarlarına düşüyorduki bazen düşmekle kalmayıp 7-8 bile oluyordu.

Yani burada bahsetmek istediğim sporcu performansının fiziksel olmayan etmenlerden dolayı da %100'den daha fazla düşebilmesi. Şimdi böyle bir sorunum yok, günlük 40-50 kilometre yapsam bir 40-50 daha gidecek enerjim oluyor her zaman.

Yaz geldi, o kadar mutsuz insanın içinde kendinize hakim olun lütfen. Özellikle trafik içerisinde sinirlenmeyin sakın, 'evet deyip geçin'. Bu arada depresyon diyip geçmeyin, dinlediğim bir hikayede (Yiğit Can İç'in bolivya gezisinde) geçmişte ispanyolların bolivya'daki halkı bolivya'daki madenlerde başlarına sahte heykeller dikerek ve heykelleri bolivyanın yerlilerine tanrı diyerek bolivya halkını köle olarak kullanmasını hazmedemediğimden 1-2 hafta çok üzülüp uyuyamamıştım.

Bisiklet sporu için çok önemli bir konu psikoloji, bence her bisikletseverin bu konu üzerine düşmesi gerekli. Zaten sınırlarımızı genişletmemizi sağlayan en büyük etkenlerden birisi de psikolojidir. Büyük bir hedefe psikolojik olarak hazır değilsek o hedefe varamayız. Sağlık çok önemli. Ve dediğim gibi, sağlıcakla kalın.

%50 performans mı demek istediniz hocam %100 düşerse pedal bile çevirecek performansimiz kalmaz.

@Cesarisback
Olabilir hocam, hatlar karışmış. Ama hastalık varken 10 ortalamayla gidiyorsam hastalığım geçince 20 küsür ortalamayla gidiyordum, evet evet fark %100; hatta daha da fazla imiş.

Gayet normal... Ben kötü hissettiğimde binecek gücü bile bulamıyordum ama çıkınca da iyi geliyordu. Bir ara böyle kötü bir dönem geçirdim, sırf evde kalmamak için gece bile çıkıp pedallıyordum. Hiç soğuk havada sürmemiş ben, gece 1'de hava 3-5 derece iken sürüyordum. Giyinme stratejisi bile motive ediyordu. O mücadale hissi, tek başına olma hissi o an için iyi geliyordu. Kesinlikle evde oturmama göre bu aktiviteye yapmam daha iyi hissettiriyordu, kalıcı bir çözüm değil fakat destekleyici etkisi yüksek.

Sizi bilmem ama iyi hissettiğimde güneş varken, rezalet hissettiğimde ise tamamen yalnız ve gecenin bir yarısı çıkmak bana daha iyi geliyor.

@KitapSever
Hocam artmadaki %100 ile düşmedeki %100 anlam olarak farklı oluyor Düşmede %50 olan şey %100 artınca aynı noktaya gelir, düştüğünde %100 olan şey 0 olur direk hocam
Geçmiş olsun bu arada

Sadece bisiklet üstünde değil, her an depresyon bizi aşağı çekiyor. Geçen yıl ailevi sorunlarımdan depresyona girdim ve yıl boyu yenemedim. Gittiğim okulun ortamının kötü oluşu da depresyonu yenmeyi zorlaştırdı tabi ki, Kadıköy Fen Bilimleri Temel Lisesi'ne gitmeden önce 5 kere düşünün. Neyse o yıl LYS matematik netim 80 üstünden 33 gelmişti. Bu yıl daha rahat hazırlandım, AYT matematikte 40 üstünden 30,75 bekliyorum.

Hastalık boyutunda olması gerekmiyor, bisiklet sürerken bir süre sonra zaten kafaya taktığınız konular sizi rahatsız etmeye başlıyor, turdan zevk alamamaya başlıyorsunuz.Hatta neden çıktımki,bir an önce eve dönsem,bir kaç video izlesem belki kafam dağılır vs diye düşünmeye başlıyorsunuz.Bu her zaman olan bir şey değil ama önemli gördüğünüz(belki siz abartıyorda olabilirsiniz) konularda takılmışsanız bisiklet pek fayda etmiyor.Taki bir arkadaşla yavaş tempoda,konuşarak sürmediğiniz durumlarda.
Benim farkketiğim en önemli şeylerden birisi,psikoloji kanser gibi bir şey.Lakin oda vücuta zarar verene kadar önemsenmiyor.Bir kanser hastası veya potansiyeline sahip bir kişi hastalık baş göstermeden bunun çaresine,önlemine yönelmez genellikle.Kanser sinsi sinsi ilerler,içeriden içeriden insanı kemirir. Psikolojide aynen böyle....
Tabi bunun bu şekilde bir halde olmasının bir çok sebebi var.Psikoloğa gitmenin çevreden tepkisini dikkate almak,seanlık durumlarda seansların çok yüksek fiyatlardan seyir etmesi vs.Doktorlar böyle yapınca,cemaatte kendi bildiğini okuyor işte.Sonuçta gene millet kaybediyor.

Geçen gün Psikiyatrist Prof. Dr. Arif Verimli bir tv programında, depresyon halinde insanlar yapmaktan en keyif aldıkları şeyi dahi yapamazlar demişti ve bence doğru bir tespit. Moral, motivasyon hem ruhsal hem de fiziksel sıhhat açısından çok önemli. Absürd bir örnek ancak stresli olduğum dönemlerde tuvalete dahi çıkamam . Çağın en ciddi tehlikesi bana göre ruhsal hastalıklar. Mesleğim gereği suça bulaşmış insanlarla her gün karşılaşıyorum. Hekim olmadığım için kesin bir kanaat elbette getiremem ancak çoğunun yüzüne bakıldığında içsel problemler yaşadıkları çok belli oluyor. Son olarak bu rahatsızlıklara ilişkin belirtiler başladığında doktora gitmekten çekinmemeliyiz. Herkese sağlıklı günler.

Moral çok önemli..

sürüş esnasın da müzik dinliyorsanız trance türlerini tavsiye ederim bi süre sonra artık nereye tırmanırsınız 40 ortalama mı yaparsınız size kalmış

Benim depresyonu atlatmamdaki en büyük motivasyon kaynaklarımdan biri bisiklet oldu.
Önce bisiklet almaya heves ettim, sonra nasıl bir bisiklet almalıyım diye araştırmalarla vakit geçirdim. Ardından bisiklette karar kılıp, uyguna denk getirince mutlu oldum Sonrasında ise bisiklet ekipmanları vs. derken mutluluğum katlanarak arttı.
Şimdi depresyonu atlatmış biri olarak beni o hâle sürükleyen kötü durumları hatırladıkça sinirle ve şiddetle basıyorum pedala, hızım artıyor

Abdest yok,namaz yok,ondan sonra depresyon falan filan.
Walking dead izle,kalk counter strike oyna;ondan sonra mutsuzum,depresyondayım,ölüyorum falan filan.
Kardeşim,önce şu cenabetlikten bir kurtul.Sonra şu bisiklete bu kadar yüklenme.Bisiklet sizin her türlü sorununuzu çözecek bir aygıt,bir terapist filan değildir.

@Nolan

Oh, onlarca yıldır dünyanın tedavi bulmaya çalıştığı derdin devası da geldi, nefes aldık...

(link)

Seleye oturup gidona sarılınca ne depresyon kalıyor ne stres. Onun için her gün iş çıkışı turlamaya çalışıyorum.

@Nolan kendince doğru olanı söylüyorsun Eyvallah da karşındaki insanı ne kadar tanıyorsun! Laflara bakar mısın?! sen önce cenabetlikten kurtulmuş! Bu kadar hadsizlik olmaz be.

@Nolan
Bu insanın varlığı forum halkına hakarettir.

@Nolan Bu dediğine dayanarak söylüyorum ;
O zaman dünya üzerinde abdest almayan, cemabet gezen(kime göre, neye göre) insanlar, cs oynayan, dizi izleyen insanlar depresyonda öyle mi?
Öyle değilse (ki değil) sen yalan söylüyorsun ve din üzerinden prim yapıyorsun.
Herkesin abdest alması, oyun oynaması kendine. Her insan birbiriyle aynı olamaz. Bunu anlamanız lazım. Dünya da tek renk olsa gökkuşağının bir anlamı olur muydu?

@Ziya On Road aynen haklisin hersey gidiyor

2016 ekim ayında şiddetli baş dönmesi nedeni ile 2 ay yataktan çıkamadım.gitmediğim hastane doktor vermediğim tahlil kalmadı hepsi temiz 3 defa kulak muayenesi oldum temiz.en son b12 iğnesi oldum biraz iyi geldi 6 ay sonra 2017 haziran ayında hastalığım yeniden başladı bu kez daha kötüydü yine mr tahlil kulak burun boğaz derken yine temiz adım atamıyordum tv bilgisayar kesinlikle bakamıyordum ışığa bakamıyordum cep telefonumda numara bile arayamaz duruma geldim.1 ay daha yatakta yatmak zorunda kaldım her şeyden nefret ediyordum tamamen yatağa bağlı kalmıştım.vücümda hiç bir sorunum halsizlik ağrım sızım hiç bir şeyim yoktu ama başım kazan gibi oluyordu.en son 2017 temmuz ayında pisikolağa gittim.derdimi anlattım 28 tanesi 12 tl lik antidepresan hapı verdi.temmuz ayının sonlarında nihayet kendime gelebildim 1 yıldır bu ilacı kullanıyorum yanında betaserc sabah akşam günde 3 ilaç içiyorum şükür eskiye göre iyiyim.sonuç tamamen geçtimi hastalığım geçmedi ama ne yaptım bu hastalık ile yaşamayı öğrendim şimdi bu yıl nisan ayında bianchi speed 3000 aldım günde 3-5 km azda olsa kullanıyorum doktor sporun iyi geleceğini söyledi geldide sonuç olarak hiç bir zaman kendinizi bırakmayın.