Paris-Roubaix'in 1966 edisyonu, bu yarışın neden "kuzeyin cehennemi" olarak bilindiğini gösteriyor. Yağmur, çamur, düşme, kırık ekipman, kötü şans ve parke taşlarıyla dolu acımasız bir gündü ve hepsi "şeytani organizatörler" tarafından planlanmıştı. Miroir du Cyclisme (71. sayı) dergisindeki fotoğrafın acımasız başlığında "Poulidor fut encore one fans l'un des grans vaincus" veya "Poulidor bir kez daha kaybedenlerden biri oldu" yazıyor. 1966'da ikinci kez Paris-Roubaix'e katılan genç Felice Gimondi, rotayı önceden keşfetmişti ve bir planı vardı. Bitişe 42 km kala atak yaptı ve finişe tek başına gitti, arkasında kaos bıraktı ve ikinci sırada bitiren Jan Janssen'e karşı 4'08" farkla galip geldi. Bu fotoğrafta ortada Poulidor'u, gözlüklerle omzunun üzerinden Jan Janssen'i ve sağda Rick Van Looy'u kalın bir çamur tabakasıyla kaplı olarak gösteriyor.
Elçinin notu: Dünya üzerindeki en meşhur yarışlardan biri sanırım. Detaylı bilgi almak isteyenler için (link) Naçizane bir öneri, ingilzce ama "a sunday in hell" adında nefis bir de belgesel filmi var youtube'da. Sağlıcakla kalınız.