Guzumm.... ninem….

GUZUMM.... NİNEM….

18 Mayıs 2008 Pazar günü çıktığımız Transtoros’un…bizlere Translators olabileceği aklımıza gelmezdi….Duygularımıza tercüman olabileceği….
Transtoros Gezimizin güzel fotoğraflarındaki ihtişamı mutlaka görmüş olmanız lazım. Bunları anlatmayacağım sizlere.... Çünkü hepsi ortada.... Size; Bir nineden bahsetmek istiyorum. Bahsetmek benim haddime değil gerçi ama….. Çünkü o ninenin ÇELİKliği karşısında, bizim İRONluğumuzun lafı bile olamaz.
Resimde gördüğünüz 80-90 yaşlarındaki o sırtı odun yüklü Nineden bahsetmek istiyorum birazcık... haaalaaa gözlerim dolarak şu anda bile...

http://i295.photobucket.com/albums/mm134/mygirgic/anta116.jpg

Yaka Avşar Köyü'nden Aksu'ya yokuş yukarı 2 km kadar çıktık. Öğle saatleri idi ve hava sıcaktı. Haliyle çok susadık ve yokuşun tepesinde buz gibi akan bir çeşmede mola verdik... Buzz gibi sudan doyasıya içtik ve arkasından 3-5 lokma bişeyler daha yedikten sonra suluklarımızı doldurarak Aksu’ya doğru inişe geçtik. 3-4 kilometrelik inişin daha ilk 500 ncü metresinde önümüze, arkasında odun yüklü bir nine rastgeldi. Hızımız saatte 60-65 km kadardı. Dede ile ben Mesut Abi'nin 300 metre kadar önünde idik. Alaettin Abi yavaşladı ve ninenim fotoğrafını çektikten sonra yola deva etti. Ben de o hızla arkama dönerek Mesut Abi’nin, ninenin fotoğrafını çekmesi için işaret ettim. Gözüm bir anda ninenin o iki büklüm beli ile yükten dolayı çapraz yürüyen ayaklarının haline takıldı. 60 km hızla giderken bisikletimin frenleri V frenden Disk frene dönüştü sanki. Bir anda bisikletimi yavaşlatıp beni geriye çeviren bir güç vardı sanki. Ninenin yanına geldim… ve bir şeye ihtiyacı olup olmadığını sordum. Ninem beni ilk anda anlamadı ve cevaben:”Ocakta yakmak için topladım guzum…” dedi…ağlamaklı, korkak ve bittmişş bir ses tonuyla…. Konuşmaya bile mecali yoktu. Tekrar sordum… “Yok ninem!...ben onu sormadım… İstediğin bişey var mı? dedim. O da bana "Yok guzum" dedi....başı önde.... Doğal olarak başı önde.. çünkü çektiği çile ve dertler belini ve boynunu o denli bükmüş ki...

http://i295.photobucket.com/albums/mm134/mygirgic/anta117.jpg

doğrulamıyordu cevap vermek için. Yorgunluktan, susuzluktan ve çilelerden bıkmış… Tabii sırtındaki o koca yükün de etkisi yok değildi.... Su içer misin ninem? diye sordum.."İçerim guzum" dedi cansız ve titrek sesiyle... Yeni doldurmuş olduğum suluğun kapağını açarak uzattım. O yanık toprak rengi elleri ile suluğa uzandı ve bana baktı. Gözlerinde dünyanın tüm dertlerini ve çilelerini gördüm...sanki bir büyücünün sihirli küreden dünyaya bakması ve görmesi gibi (teşbihte hata varsa affola). Ve sanki mezarın, taze ölüyü beklediği gibi, ninem de ölümü bekler gibiydi…. Gözlerinin akı, karasına karışmış; bu dünyaya ait hiçbirşeyi görmek istemezmiş gibiydi. Uzattığım suluğun yarısını 1 yudumda içiverdi. ve arkasından öyle bir "ooohhh" dedi ki...Bu "ohhh" alışılagelmiş "ohh"lardan değildi. 80-90 senenin verdiği sıkıntı ve çilesi idi bu ses belki de… Unutmuştu kim bilir “ohhh” demeyi ninem... Bir "ooohhh" bu kadar acılı, hüzünlü, bıkmış… ve… taaaa ciğerden söylenebilir miydi? Var mıydı böyle bir "ooohhh" yeryüzünde.... Ya da "ooohhh" kelimesi yolunu mu şaşırmıştı?...Ya da ninemin ağzından yanlışlıkla “Ahh” yerine “Ohh” mu çıkmıştı? Neyse.... bir daha sordum... Ninem....bişeyler yemek ister misin? Kuruyemiş vereyim mi" diye (Alaettin Abimin hızlı kuruyemişlerinden)… Mesut Abim de Nineye ; “dişlerinin olup olmadığını” sordu. Ben, daha nine cevabı vermeden…. ninemin dişlerinin olması için...İçimden dua ettim…..”İnşaallah vardır….inşaallah vardır…” diye…. Nihayet beklediğim cevap geldi nineden…."Var guzum dişim" dedi… Bolca kuruyemiş ve kuru üzüm verdik nineye. Şalvarının içine sıkıştırdı kuruyemişleri. Şalvarının cebi bile yoktu…. Aynı cepsiz kefen gibi…. Yaşarken giymişti zaten kefenini garip ninem…Tek farkı…..siyah olmasıydı…. Ben bir daha su isteyip istemediğini sordum. Çünkü hava çok sıcaktı ve önünde 2 km kadar daha yol vardı ve ileride hiç su emmaresi de yoktu. Ayrıca….ağzından çıkan "oohh"’un... gerçek ohh olmadığını da biliyordum... İçindeki çile ve dert ateşi o kadarcık suyla sönmezdi…. O da cevaben "Bi daha içeyim guzum" dedi.. Kalan suyun dibinde bir yudum su kalıncaya kadar yine aynı hararetle ve şiddetle içti… ve yine o dehşet… evet evet .... insanı dehşete düşüren bir "ooohhh " daha çekti. ve arkasından .... belki de beni ve arkadaşlarımın buralara kadar gelmesine, gelebilmesine vesile olan şu duayı etti....:
belki de beni ve arkadaşlarımın buralara kadar gelmesine, gelebilmesine vesile olan şu duayı etti....:
DÜNYA DÖNDÜKSIRA (DÖNDÜKÇE); ALLAH, NE MURADINIZ VARSA VERSİN GUZUUUM....
ve suluğu tekrar geri uzattı bana.... İşte bu noktada; yani transtoros gezimizin 200 üncü km.sinde benim için gezi, gezi olmaktan çıktı… Anladım ki yaptığımız bu gezi, sadece kendimize değil; daha nice insanlara hayırlar getirecekti. Az da olsa, bir insana faydamız olabildi ise…. Her ne kadar… ACI da olsa…. “Ooohh” dedirtebildi isek, ne mutlu bizlere… Mesut Abim ile ninemizden müsaade alarak yanından ayrıldık. Suluğun dibinde kalan o 1 yudum dualı suyu dökmedim yere. İlk çeşmede üzerini doldurup çoğalttım... bitmeye yakın olduğu zamanlarda yine doldurdum ve yine çoğalttım o suyu... O su, benim için kutsal bir su olup çıktı birden. O sudan içtikçe güç buldum kendimde... O sudan içtikçe edilen duaya sevindim çocuklar gibi.... O sudan içtikçe... Rahmetli babam... Sanki bana; "Aferin oğlum... Ne iyi yaptınız o nineye yardım etmekle..." deyip başımı okşuyordu sanki... ve.. gerçekten ne iyi yapmışız... "BİR GÖREN...." olmakla... Bu gezimizde her nereye gitsek işimiz rast gitti. Hep izzet-ikram gördük, hep saygı gördük....
Ne demiş atalarımız..? iyilik yap, denize at... Balık bilmez ise Hâlık (Allah) bilir...
Hepinizi seviyorum pedal dostlarım... Çünkü hepinizin yüreği... güzellikler için atıyor, ....Dünya ile eşdeğer dönüyor aynakollarımız….. Güzeli görmek için, güzeli sevmek için, güzel yaşamak ve güzel ölmek için... Rabbim, herkese güzel yaşamayı ve ölmeyi nasip etsin. Mesut Abime ve Alaeddin Abim'e buradan tekrar tekrar şükranlarımı sunuyorum. Benimle birlikte aynı güzellikleri paylaştıkları için... Eğer onlar olmasalar idi bu gezide.... pardon....SEFER'de....Bu gördüklerimin ve yaşadığım ibret olaylarının ağırlığını tek başıma kaldıramaz ve altında ezilirdim herhalde. İyi ki de varlar...ve iyi ki de aynı pedala ayak basıyorlar benimle.....

http://i295.photobucket.com/albums/mm134/mygirgic/anta112.jpg

Allah, bizleri bir çift pedalda kocatsın… Amin. Hoşçakalın.

http://i295.photobucket.com/albums/mm134/mygirgic/anta40.jpg

__________________

Öncelikle elinize,pedalınıza,yüreğinize sağlık...Ne söylenebilirki başka ne yapılabilirki benim gibi ağlamaktan başka...

gözüm doldu valla cok iyi bir iş yapmışsınız neneye bi suluk dolusu su vererek. gerçekten yapılması gereken bir şey öte yandan bisikletle yaptıgınız gezi süper en sondan 2. resımde super bi manzara var arkada karlı dağlar sizi tebrik ediyorum.hem bu gezinezden hemde neneye verdiginiz su yüzünden sizi binlerce kez tebrik ediyorum.

inanın anlatımınızı gözlerim dolarak okudum. sizi yürekten tebrik ediyorum. gerçek bisikletçi ruhu sanırım daha iyi anlatılamazdı. umarım birgün sizin gibi değerleri pedalseverler ile pedallama şansımız olur.

Böyle odun taşıyan ninelerimizi genelde yüksek rakımlarda görüyoruz. bende resimdeki ninemi GPA da bi tepe tırmanışımda görmüştüm. Affınıza sığınarak bende o ninemin fotosunu ekliyorum...
http://img526.imageshack.us/img526/4135/dsc00041ei0.jpg

Iyiki bizlerle de paylastiniz bu olayi. O kadar guzel anlatilmis ki yasananlar,ninemizden sonra bizlere de iyiliginiz dokunuyor bu paylasimla...Allah razi olsun.

Söyleyecek birşey bulamadım ben. Ayağınıza ve yüreğinize sağlık abiler..

Ahmet hocam,

2005 yılında yaptığımız Akşehir-Eğirdir-Yazılı Kanyon-Fethiye turumuzda Eğirdir gölüne inmezden önce yol kenarında çekmiştim. Sizin geçtiğiniz aynı bölge yada yakın gölgeler.
Fotoğraflara daha dikkatli baktım acaba aynı nine mi? Eğer o ninemiz ise 3 yılda daha da düşmüş zayıflamış mı?
Fotoğraflarda yüzünü göremediğim için emin olmadım.
Bizzat olayı yaşan olarak sizin yorumunuzu alalım istedim.

Selamlar

http://i207.photobucket.com/albums/bb215/g-trek/DSCN1766-1.jpg

herkesin yüreğine sağlık,
çok dokundu..................

Ekranlarda orasını burasını acarak, onun bunun yuvasına dıl uzatarak, ya da zengın bırını bulup evleneyım keyfıme bakayım dıye dusunen kadın musvetdelerıne ınat boyle Hanımefendıler guzel yurdumda her zaman var olacaktır ve benım ıcın de degerlerı gunden gune artmaktadır, ellerınden operım nineciğimin.

G-trek in vurgulamak istedigi olay da beni derinden yaraladı..(iyice aglamaklı oldum) ninemin aynı nine olma olasılıgına parmak basarak yıllar geçtikçe çekilen acıların yükünün boyutuna değinildi! ama bir yandan da bisikletli olmanın verdigi bu eşsiz olasılıkların bizlere sunularak şahit olunması gerçekten de bir mücize diyelim çünkü arabamızla böyle bir olasılıgı yakalamak imkansız denecek kadar imkansız!
Bisikletle seyir halindeyken çekilen onca eşssiz fotolardan çok anlamlı karelere şahit olduk! Başta Ahmet hocam olmak üzere G-trek , Oktay bey e teşekkürler! Allah ayagınızdan pedalı eksik etmesin , ve daha nice fotograflar çekmeniz dilegiyle

Burada da hiç üşenmeden okudum ve tekrara rağmen tüylerim yine diken diken oldu.Paylaşım için tekrar tekrar teşekkürler AHMeTaBi

Sözün bittiği yer.

İnsanlara iyilik yapmak çok güzel bir şey(Dayanamadım ağladım).Paylaşım için teşekkürler.

Kimbilir belki de yola çıkmanızın bilinmeyen bir diğer anlamı, yorgunluktan adım atacak hali kalmamış eli öpülesi ninemle suyunuzu paylaşmanızdır.

Sadece yola ve skora konsantre olmadan geçtiğiniz yollardaki böylesi bir yaşama kayıtsız kalmadığınız için ve bizi oturduğumuz koltuklarımızda sarsıp kendimize getirdiğiniz için gerçekten teşekkürler.

Ne güzel iş yapmışsınız... Ne güzel yazmışsınız... Allah bizlere de böyle ninelerle karşılaşmayı nasip eylesin mi desem, eylemesin mi desem bilmem... Çok ama çok teşekkürler..

Bu fotoğrafı çektiğiniz, bu duyguyu bizimle paylaştığınız, yılların çilesiye beli bükülmüş ninemle suyunuzu paylaştığınız için teşekkürler. İşte gerçek cefakar Türk insanı ve o yaşına rağmen hayatla mücadeleyi bırakmamış ninem. Keşke o insanlara layık olabilsek, yaşadığımız hayata onlar kadar sıkı sıkı sarılabilsek, keşke onlar kadar çalışıp üretici olabilsek.

Gerçekten herşeyde bi hayır vardır...Tüylerim diken diken bu yazı ve fotoğraflara bakarken sizleri yürekten kutluyorum ve kendime acıyorum doğrusu şurdan şuraya yürümekten, çalışmaktan üşenirken ne ninelerimiz , atalarımız neler yapıyor içimize bu ışığı verdiğinizden dolayı gerçekten teşekkür ederim...

güzeli görebilen yüreğin de güzel olduğunu ikrar etmekte fayda var.güzeli ve iyiyi bilmeyen güzeli ve iyiyi görebilir mi.ne güzel görmüş gözler iyiyi güzeli.gören gözden de görülen den de Allah razı olsun.

@Soner Sarıhan
Daha ne söylenir ki?

nınlerım benım kurtulus savasında cephane tasıdılar kurtulus ıcın sonrasında evlatları torunları yakınları ıcın tasıyorlar haylada tasıyorlar turk kadının hem tarıhte hemde bızım gonlumuzde yerı baska olmalıdır