Hayvanları bir yere kapattığımız gibi bisikleti de kapatıyoruz.

Nedense bu beni biraz düşündürdü (ama içten içe boş vakti bu tarz düşünmeyle değerlendirdiğim için kendime de gülüyorum).
Durum şu abilerim, ablalarım, kardeşlerim, arkadaşlarım örnek vermem gerekirse, balıkları fanus yada akvaryuma kapatıyoruz, muhabbet, papağan gibi kuşları da kafese, köpekleri zincirliyoruz(bazı afedersiniz birşey yoksunu olan kişiler süs diye hava diye gezdiriyor orası ayrı bir sinir konusu), sirkleri de siz düşünün işin özü bir şeyleri alıp, edinip kapatıyoruz, kilitliyoruz. Biz neyiz, bisikletliyiz. Canım, güzelim, hatta ben gibi isim taktığımız (benimkine "Kara Oğlan" adını verdim) bisiklet & bisikletlerimizi alıp kapatıyoruz. Kömürlüğe, ağaça zincirliyoruz, ... (şahsen ben alt dairemiz boş olduğu için oraya koyuyorum, üstüne şehir dışına çıkacaksam arka teker, kadro ve kalorifer peteğine kilitliyorum o derece ) işin garip yanı olayların hepsin de durum şu elimizden gitmesin, hayvanların beyni var kendi gidiyor, bisiklet kendi gidecek hali yok kişiliksiz insanlar götürmesin diye. Şu soruyu sordum kendime bunları düşününce, acaba biz herhangi bir cismi, canlıyı zabt edip kullanma bakma, duygusuyla mı haraket ediyoruz? Diye sorunsallar içindeyim. Siz ne dersiniz bu işe.

Şuan biraz canım sıkıldı, nedense bisiklet binmek istemiyorum, pc'deki tüm oyunlara girdim 10 dakika sonra çıktım. Öyle işte bir Eylül akşamüstüsü can sıkıntısı

çalıyorlaar

buna ne cevap verilir bilemiyorum

Kimin kabul edip etmediği önemli değil. Burada, yaşadığımız gezegende her şey bizim altımızda, canlısıyla cansızıyla. Bu çok açık ve net. İstediğimizi kullanıp istemediğimizi atıyoruz. Farklı hayvanları farklı amaçlar doğrultusunda kullanıyoruz. Madenleri işliyor bisiklet yapıyoruz mesela. Bizden başka maden kullanan var mı; hayır yok. Üstünde barındığımız gezegendeki her şeyin bize amade olması bizim başımızı döndürüyor olsa gerek. Güneş amade, atlar amade, tavuklar amade, karbonlar amade... Tüm bu olanlar karşısında bizim de bu gezegenin bir parçası olduğumuzu unutuyoruz. Tek hükümranlığın bizde olduğunu zannediyoruz -tabi içten içe-. Oysa burada da bir düzen ve döngü hâkim. Bu döngüye uymak zorundayız. Bizi var eden bu döngüye muhtaç kılmış. Asıl mesele tüm bu maddeleri kullanırken kimliğimizi unutmamak... Ne olduğumuzu bilmek... Tabi tüm bu olanların karşısında bisikletinizi yine de kilitlemeyi unutmayın. Gezegenimizde ayrıca bir hayli "kendini bilmeyenler" var...

Hacı sen bi uzun tura çık. Senin gidişat iyi değil

Kendini bi ağaca bağla rahatla, canın sıkıldığında da tekrardan çözüp bisikletine atlayıp evine git, bi duş al ve uyu

Sahip olma güdüsü insanda zaten var. Bisiklet mevzusu da, işin olunca canın bisiklet sürmek isteyince durumlar müsait olunca sürersin olmayınca da güvenli bir yere saklarsın durur.

@M.Burak KARADAĞ Eheheh Allah nasip ederse dağ bisikletinin keyfini süreyim şöyle bir sonra bir yol bisikleti ile ege turu yapacağım. Şaka bir yana can sıkıntısı başa bela
@Kerem Özbayrak Kesin çözüm.
@Tolstoy Benzerlikten yola çıktım ben Tolstoy amca

Yanlış yere yazıyorsun Osman bura bisiklet forum sözlük yan sekmede

Atomun %99 u bosluktan olusuyor.Soyle ki, eger nizami olculerdeki bir futbol sahasini bir atom olarak kabul edersek,bu atomun cekirdegi, tam orta saha noktasinin ortasindaki ince bir toplu igne basina tekabül eder.Hayran olunasi bir sey bu aslinda.Akliniza gelen her maddenin %99 u bosluktan olusuyor.
Bisiklet dahi...Ama kilitliyoruz iste veya evlerimizde sakliyoruz cunku bize faydali ulasim araclari

Sana söyle bi örnek veriyim dostum,köpeğimi açık alan bahcemizde besliyorum ve dısarıya acılan demir kilidi malesef bozuk,bunun üzerine köpeğimizi bi çarşafa sarıp evin içinden üşenmeden tasmasız bi şekilde saatlerce bisikletimle gezdirdigimi bilirim,sıkma canını kendine vakit ayır olucagı varsa olur usta

Bira iç geçer