sokağın sonundaki ıslak binanın hemen köşesindeki titrek lambanın altından ufacık bir baş uzanmıştı..heyecanla bakınıyordu sokağın geri kalanına.
oysa.......sokak boştu kimseler yoktu. babası nın akşam iş çıkışı sirkeciden alıp vapurla karşıya geçirip üsküdardaki evlerine getireceği bisikleti heyecanla bekliyordu…
diye çocuk hayal kurarken babası aniden çıkageldi.
Gerçektenden bir elinde bisikletle dönmüştü... ve diğer elinde de kask vardı ... ve oğluna hitaben :
- Eğer bu bisiklete kasksız binmeyi aklından dahi geçiriyorsan bisikleti de alır geri iade ederim dedi...
Sonra çocuk kafasına kaskını takarak yeni bisikletiyle sokağa çıktı..
paçavraya dönmüş pantolonundan dışarı göz atan dizleri ve çamura bulanmış, çıplak ayaklarıyla biraz ürkek ve biraz da heyecanlı gözlerle sokağa dalmıştı.....öyle kaptırmışti kendini….yanında beliren kara paltolu kara kaşları çatık adamı görünce ürpertiye düştü merhaba dedi ses soluk çıkmadı adamdan nereden çıktın dedi yine sesi çıkmıyordu halbuki dost olmak istemişti tüm karartısına rağmen.....
ben tüm yazıları... birazda editör edasıyla makaslayarak kurguyu oluşturdum bunun üzerinde çalışmalarınızı yasarsanız ben fazla müdahale etmek zorunda kalmam.....):