Tam olarak spd değil ama benzer. Silahlı Kuvvetler Gücünde askerliğimi yaparken ( o zaman atletizm takımındaydım ) bisikletçi arkadaşlarla 50-60 km lik bir etaba konuk sanatçı olarak katılmıştım. Prof. bir Colnago'ya bindirdiler beni , pedallar kalpiyeli ve spd den daha zor bir açma tekniği var. Tamamen alışık olmanızı gerektiren bir durum. Bir kaç sefer gösterdiler ve bir iki pratikten sonra tamam dedim canım basitmiş. Oraya odaklanırsan basit tabi, ama sürerken aklına gelmesi lazım. Neyse çıktık, grup gidiyoruz, arada bir değişiyoruz. Beni çok sardı bu iş, acayip zevkli. Tam yol kenarında bir bakkalın önünde durduk, herkes indi en son ben geldim aman Allahım inemiyorum, çek oraya çek buraya, dengede durmak ta bir yere kadar. Arkadaşlar bağırıyorlar " kayışlara uzan " diye, ve ben elim kayışın üstünde yola uzandım. Esas komedi bundan sonra, yolun ilerisinde bir tır kaptırmış geliyor ve onun yolunun üzerindeyim. İlk defa o gün ( özür diliyorum) g.tünün üstünde ayaklarına bir bisiklet bağlıyken yürüdüğümü gördüm. Arkadaşlar birer birer kaldırıma yığıldılar, gülmekten ayağa kalkamıyorlar. Ben gülmekle ağlamak arası bir yüz ifadesiyle kaba etlerimin üstünde hopluyorum. 35 sene oldu, her aklıma geldiğinde kahkahayı basarım..
