Kücük Balık.....

KÜÇÜK BALIK

Küçük balik yiyecek bir sey sanip hizla atildi çapariye. Önce müthis
bir aci duydu dudaginda. Gümbür gümbür oldu yüregi, sonra hizla çekildi
yukariya. Aslinda hep merak etmisti, denizlerin üstünü. Neye benzerdi
acaba gökyüzü. Bir yanda büyük bir merak, bir yanda ölüm korkusu.
"Dudagi yaniklar" denir, sanslidir onlar. Hani görüp de gökyüzünü, insani,
oltadan
son anda kurtulanlar. Ne çare balikçinin parmaklari hoyratça kavradi onu.
Küçük balik anladi yolun sonunun geldigini. Koca denizlere sigmazdi, oysa
simdi yüzerken küçücük yesil legende cansiz uzanivermis dostlarina
degiyordu minik yüregi. insanlar gelip geçtiler önünden. Bir kedi
yalanarak bakti gözünün içine. Yavasça karardi dünya, basi da dönüyordu.
Son bir kez düsündü derin maviyi, beyaz mercani, bir de yesil yosunu. Iste
tam o sirada egilip aldim onu, yürüdüm deniz kenarina. Bir öpücük
kondurdum basina. Sade bir törenle saldim denizin sularina. Bir an
öylece bakakaldi, sonra sevinçle dibe daldi gitti, tüm kederimi söküp
atarak. Tesekkürü de ihmal etmemisti, birkaç degerli pulunu elime
avuçlarima birakarak. Balikçi ve kedi saskin baktilar yüzüme.
Sorar gibiydiler, neden yaptin bunu diye..

"BiR GÜN" dedim, "BULURSAM KENDiMi YESiL LEGENDEKi KÜÇÜK BALIK
KADAR ÇARESiZ, SON ANA KADAR HEP BiR UMUDUM OLSUN DiYE.."

Çaresizlikleri hissettiğimiz anlarda umut adına hatırlanması gereken bir hikaye,paylaştığınız için teşekkürler.

çok güzel yazı.kim yazdı acaba.umut olmazsa yaşam olmaz bence:rolleyes: .teşekkürler Murat Bey...

''insanlar umutları olduğu sürece yaşar'' unutmayalım

Çok güzel yazı murat abi teşekkür ederim

murat helal olsun çok harika bi yazı içim cız etti okurken yaşlanıyozmu ne oldu önceden böle deyildim .. umut fakirin ekmeği

bence umut her zaman gereklıdır eskıden sorardım nıye yasıyoruz nıye buradayız vsvs...sımdıyse bır umudum var ufak gıbı gorunen koca bır umut dusununce dort bır yanımı saran yıllarımı o umuda harcayabılecegım bır umut cunku bır kere tattım o duyguyu bır kere anladım degerı ne kadar su anda ımkansız olsada her sey olabılır hele kı ıkı umutla...

cok teskkurler

EVET, UMUTSUZ VE HAYALSİZ YAŞANAMAZ..

Çok güzel bir hikaye ,teşekkürler.

Evet Murat abi çok güzel bir paylaşım, Babamı hatırlattın bana her zaman derdi bana "Umudunu hiç bir zaman yitirme oğlum" derdiiii !!,

halen de diyorr..

murat beyi'in bu hikayelerini zevkle okuyup,takip eidp..kullnaıyorum etkinliklerimdeekendisine kaynak soruyom..düsenli faydalanamabilmek için ama yok diyo,gelen maiillerden seçiyorum diyone diyimdaha çokmail alsın işaallah

@muratevgin

Kayıp balık, CEMO... filmini hatırladım. Filmi özetlemiş gibisin neredeyse.
doğrusu nemo'ydu galiba

Yüreğine sağlık...

hiç unutmam;
oltalarımızı alıp bebeğe balık tutmaya gitmiştik arkadaşlarımla.
çaparileri, kurşun bağlamayı oracıkta öğrenivermiştim.
o an kırk yıllık balıkcı oluvermiştim.
boğazdaki tüm balıkları tutacağım,
eve kovalarla balıkla dönüp anlatacağım herkeze ogün olanları diyordum.

taki ilk balık iğneye yakalanıp kamışı sallayıncaya kadar!
açık söyliyeyim ürkmüştüm.

feryatlarını duyar gibi oluyorsun.
şaşkın bakışlarla etrafıma bakınıyordum.
çek çek diye bağırıyordu herkes.

çekmek kolaymı, makarayı her çevirdiğimde bir can ölüme yaklaşıyordu.
çocukluğumdan beri kurban bayramlarında kurban edilen çok koyun, inek görmüştüm.
üstelik kanlı görüntülerdi bunlar.
hiç etkilenmezdim.

üstelik artık büyümüştüm. neden etkileneyimki?
ancak misinanın boyu kısaldıkça çırpınışlarda, kollarımdaki yükde artıyordu.

o an anladımki iğnenin ucundaki balığın hayatı benim ellerimdeydi.
ben o gün balığa gitmeseydim o hala yaşıyor olacaktı.

sonra düşündüm ben avlamasam başkası avlıyacak.
ya da başka bir balığa av olacak.

acaba kendimi mi kandırıyordum?

bu sorunun cavabını hala bulabilmiş değilim aslında.
arkadaşlarım ne zaman hadi balığa gidelim deseler garip bir duygu çöker omuzlarıma.

diyeceksinizki:
oltanın ucundaki balıkda,
lokantada tabakta servis edilen balık değilmi.
onu afiyetle yiyorsun kardeşim.

ne diyim sizde haklısınız.


bu kadar uzun yazmak hesapta yoktu...
kalın sağılıcakla...



güzel paylaşım,
teşekkürler murat.