Zamanın olmaması genel olarak doğrudur,standant bir özel işte çalışan düşünün.Sabah 7-8,akşam 18-19 ve haftanın 6 günü iş.Bu adam yazın,işten geldikten sonra hava kararana kadar 1-2 saat zamanı olur,kışınsa bu zamanda olmaz.Ya karanlıkta olsa sürecek ve günün yorgunluğuna yenik düşmeyecek ya da vazgeçecek. Hafta sonu diyelim,bir pazar günü tatili var.O gün,ailesi varsa onlarla bir etkinlik mi yapacak, sağa sola akrabaların yanına mı gidecek,bekarsa çamaşırdı,bulaşıktı,evin süpürülmesiydi,alışverişti vs onlar mı uğraşacak. Sevgilisi varsada ona mı zaman ayıracak ya da tirip yiyerek mi beslenecek. Ya da her şeyi saati saatine planlayıp,istikrarla ona uyacakki hepsine zaman ayırabilsin.Kısacası özel sektörde çalışan için bisiklet sürmek özveri,emek gerek,feragat(sabah uykusu) vs gerekecektir.Bunuda sadece bu işi ciddi olarak sevmiş kişiler yapabilmektedir.İşsizsen zamanın boldur ama maddiyatın düşük olduğu için yaşam ve sahip olduklarından tam memnun olamazsın,hep daha iyisi aklını çeler.Çalışıyorsan,az çok paran olur ama yukarıdakiler geçerlidir.
Birde işe bisikletle gidebilenler vardırki,bence onlarda en az hafta sonu 2 gün tatili olanlar kadar şanslıdır.
Ben bu konuda özellikle,bu yarışlara sıkı sıkı hazırlananlara hayranım.Adam haftanın neredeyse her günü idmanla geçirebiliyor.Ve özelliklede o yarış benim şu yarış senin diyebilenler var,bu adamlar bütün bunları yaparken nasıl geçinebiliyor?...