Ders niteliğinde bir yarıştı. Favorilerin kazaları, kaçış grupları, atak üstüne ataklar, arnavut kaldırımlarında bisiklet sürme tekniği, hakimiyet, taktik, teknik... ve Hayman'ın zaferi, her şey vardı.
Sürekli daralıp genişleyen, ama aslında daracık köy yollarından grupça geçmeyi gerektiren zorlu bir yarış Roubaix. "Gökyüzünden helikopterle fırlatılıp atılmış taşlarla oluşturulmuş" sektörleriyle meşhur. Kafa gibi büyük iri kaldırım taşları. Kenarları keskin, araları geçmişe uygun olarak bilerek açık bırakılmış iri taşlar. Bir keresinde 60 km sonrası arnavut kaldırımlı bir kasabaya girmiş ve acının aslında ne olduğunu aslında o zaman görmüştüm. Hiçte bozuk asfalt gibi değil. Ya da arazide gitmek gibi. Bu bambaşka bir şey. Dayanıklılığın zirvesinde bir yerde. Ardennes ormanının içinden geçerken peleton defalarca bölünüyor. ilkbahar ayının karakteriyle yol bazen çamurla sıvanıyor.
Daha ilk izler izlemez beni kendisine hayran bırakan bir yarış oldu Paris Roubaix. Grup sürüşünün dışında kişisel yeterliliğin, saf gücün önemli olduğu zorlu yarışlardan biri. Öyleki yarışa katılanların yarısı tamamlayamadı. Bazıları cehennemin ne olduğunu görür görmez kaza geçirmese de bıraktı. Bilmem ne turunun galibi Quintana'nın kardeşi mesela... Ağzıyla kuş tutsa bundan sonra gözüme giremez. Bazıları Cavendish gibi saf sprinter olduğu halde ki sprinterlik bu yarışı kazanmaya yetmiyor "Ben Cancellara değilim ama yarışı bitirmek istiyorum" deyip bitirdi. Cancellara bile düşenlerden biriydi halbuki. Kalktı ve devam etti.
En güzel görüntü Hayman'ın finişiyle beraber uçan adam Saganın Spartaküsün üstünden atlamasıydı bence. Hell of The North. Klasiklerin kraliçesi şüphesiz.
Sektörlerde genellikle virajlar ıslak ve çamurluydu, bir bit yeniği vardı gibi. Zira ben dahil ortalık crash porncu dolu Spartacus'ün düşüşünü aklım hafzalam almıyor.
@Kudret Kurtcebe
Eyvallah abi. Ben de bir büyüğümden öğrendim. "Hayatta bir bisiklet sporcusun ulaşacağı zirveler vardır. TDF'de etap kazanmak gibi, Paris roubaix'i bitirmek gibi...
Sean Kelly de güzel anlatıyor:
(link)
@Onur YCL
İlkbaharda o bölge ikliminde normal aslında çamur. Ooo bide yarışta yağmur yağınca göreceksiniz o yolu.
@MehmetAliB. Yağmurlu bir tur olmasını içimden geçirmedim desem kendimi büyük kandırmış olurum ama dediğim gibi özellikle virajlarda daha çok çamur kalması - mümkün olmadığını bilmeme rağmen- sanki kasten yapılmış gibiydi. Her şeye rağmen dün torunlarıma anlatabileceğim bir klasik izledim ve mutluyum
YIL 2002, yağmur yağıyor, bütün sektörler çamur içinde; Tom Boonen profesyonel olduğu ilk yılında takım lideri Hincapie ve efsane Museuw ile yarışın en önünde kalıyor ama Museuw atak yapıyor ve herkesi geride bırakıyor bu arada Tom Boonen takım lideri Hincapie'yi öne yetiştirebilmek için canını dişine takıyor bu sırada ne olsa beğenirsiniz; takım lideri Hincapie çamura saplanıp düşüyor ve Tom Boonen'a ''kaptır çocuğum, bu yarış senindir'' deyip gazı veriyorlar Tom Boonen artık ilk profesyonel yılında efsanevi bir yarışı kazanma şansına sahiptir, kovalar, kovalar ama öndeki Flanders Aslanı'nı yakalayamaz bu arada arkasından Alman Wesseman da gelir ve Tom'u podyumun en altına iter.
Movistar 8. olan Erviti dışında takım olarak yarışı bitirmedi.
Muhtemelen taktik bir karardı.
Takım olarak bitirmeyen başkaları da var...
Şuradan listeyi görebilirsiniz:
(link)
Tamam yağmur çamur olunca daha zevkli de hiç bir şey sporcunun hayatından önemli değil.Yağmur olsa kimbilir neler neler olurdu. Ne güzel bir yarış oldu işte,daha ne lazım ?
@Murat A bu yarışları bitirmek düşünüldüğünden daha zordur; bunu taktiklik bir durumu yok diğer klasiklerde de takım olarak bitiremeyen çok takım oluyor. Zaten Movistar gibi takımlar zorunda olmasa bu yarışlara gelmeyecek belki de
@taner07
Zorluğu Konusunda hemfikiriz şahsen tecrübe etmesek de. Lakin movistarın kadrosunda bir ton bisikletçi var. Buraya içlerinden bir ekip yapıp gelmiş. Bu ekipten Erviti dışında herkesin bırakması üzerine bu yorumu yaptım.