Mesut bey merhaba,
"Pekmez" konu olunca iki satır yazmadan geçemedim..
Heryerde en yaygın satılan olduğu için olsa gerek ,biçok farklı meyveden yapıldığı halde "Pekmez" deyince,
hemen hemen herkesin aklına üzüm gelir..
Oysa, çocukluğumdan beri baldan daha çok sevdiğim ve tükettiğim , pancardan yapılan pekmezdir..
Üretimini yapan köylüler, ürünlerini şeker fabrikalarına satmadan ,kışlık pekmezlerini yapmak için kendilerine biraz ayırırlar..
Yaptıkları pekmezin birazını da satarlar kasaba pazarlarında... Genellikle şehirliler pek bilmez
...
Ama son yıllarda çok nadir de olsa, İst.da bazı küçük marketlerde görüyorum pancar pekmezini....
Yaşamının bi döneminde pancar pekmezi yaptığı günlerden bahseden bir kişinin satırlarını alıntı yaparak sizlerle paylaşıyorum:
" Pancar Pekmezi Şükrü YAYLA….31.10.2008 "
Pancar hasadı şu günlerde tamamlanmak üzere. Tarlalar insan ve traktör kaynıyor. Hummalı bir çalışma, bir koşturmaca var.
Çünkü önümüz kış, hava iyice soğumadan pancar sökümü bitmeli,.........
Benim pancar ekip-söktüğüm zamanlara göre işler biraz daha kolaylaşmış gibi geldi bana. Pancar sökme makinaları ve
köy dışından gelen işçiler ve insanların eskiye oranla daha bilinçi hareket etmeleri işleri kolaylaştırmış.
Bizler pancar işinin yeni başladığı emekleme dönemlerinde çok zor işler yaptık ve yorulduk tabi.
Pancarın ekiminden, çapasına, sulamasından sökümüne kadar zordu. Önümüzde yeterince örnek olmamasından mı diyeyim,
çevre ile iletişim olmamasındanmıdır pancar tarımı zordu.Birde Beyşehir'e taşınması vardıki ayrı bir dertti.
Lafı parcar pekmezine getirecektim ama pancar tarımının zorluğu içimde yer ettiğinden yukardaki satırlar kendiliğinden döküldü.
Pancardan pekmez kaynatırdık o zamanlar.
İri, düzgün ve beyaz pancarlar seçilir, güzelce yıkanırdı. Yaprak kökleri, filizleri bıçakla iyice temizlenirdi.
Hatırladığım kadarıyla temiz bir tahta veya kütük üstünde, tahra veya bıcakla irice kıyılır,
yani ne diyeyim avuç içi büyüklüğünde dilim, dilim edilirdi.
Kıyılan pancar kazana doldurulur, su ilave edilerek tadı suya geçene kadar kaynatılırdı.
Kaynadıkça rengi sararır, köpürür ve git gide tatlanırdı. Köpüğünden içerdik.
Sonra posası ayrılır tekrar belli bir kıvama kadar kaynatılır, sanırım bu aşamada birazda toprak katılırdı içine, mayalansın diye.
Pancar pekmezi ,kış günlerinde okula gitmeden önce teneke soba üzerinde ısıtılan hamurlu ekmeği batırıp yemek güzel olurdu.
Şimdilerde yapılmıyor galiba pancar pekmezi.Bozkırdan üzüm pekmezi geliyor bol bol.Hoş onuda yiyen yok ya. """
Bilgi notu:
*Pekmez toprağı %50-90 oranında kireç içeren beyaz renkli bir toprak türüdür. pekmez şerbetinin koyulaşmasına yardımcı olur..
**Pekmeze koyu rengini ve kıvamını veren işlem kaynatmadır..
***Pancardan yapılan pekmez Bilinen en güçlü demir kaynaklarından biridir. Pancar pekmezi, vücutta ciddi şekilde kan yapar, kemik iliğini harekete geçirir. Pancar pekmezi aynı zamanda B ve C vitamini ile potasyum da içerir.
Sindirime yardımcı olur, karaciğerden toksin attığı için de egzama gibi cilt hastalıklarında da yararlıdır.
Özellikle zayıflık ve halsizlikten yakınan kişiler için pancar pekmezi çok iyi bir dopingtir.
Pekmez hakkında bulduğum yazılarda ,yanlış ya da sağlığa aykırı bilgi yoktur umarım..
Fabrikasyon olarak yapılan pekmezlerin içine ne konuyor, nasıl bir işlemden geçiriliyor bilemem ama köyde aynen yazısından alıntı yaptığım Şükrü beyin anlattığı şekilde yapılıyor.. Nerden mi biliyorum...? Çünkü; yapılırken izledim, hatta biraz da kazanı ben karıştırdım, köpüğünü bile aldım üstünden..
Pekmezin faydaları hakkında yazılanlar ne derece doğru bilmiyorum..Pekmez ciddi şekilde kan yapar deniyor ya.. Gerçekten böyle midir , doğruluk yüzdesi nedir..? hep merak etmişimdir...:bilmiom:
Mesut bey ,
sağlık yönünden,tıbbi açıdan, siz daha doğrusunu bilir ve söylersiniz tabi ki...
Mutlaka biçok etken var ama , kan oranımın herzaman yüksek olmasını ve kolay kolay üşümeyen bir yapıya sahip olmamı , çocukluğumdan beri pancar pekmezi tüketmiş olmakla ilişkilendirsem..acaba doğru olur mu...
Hani derler ya " yağ üşütür, kan ısıtır " diye..
Herkese sağlıklı günler diliyorum........
.
.