Eskisi gibi esnaflık ya da meslek erbablığı kalmadı. İlla ki istisnalar var ancak bugün açılan çoğu işletmenin ilk hedefi parayı vurmak. Kısa vadede zengin olmak için ne yüksek kârdan vazgeçiyorlar, ne de müşteri memnuniyeti sağlıyorlar. Hatalı malın arkasında durmak, gerektiğinde değişimini yapmak, sorun çıkardığında tamirinde kolaylık sağlamak, müşteriyi kazanmak gibi bir düşünceleri yok. Ticari ahlaka sahip olmak için önce yaptığı işi meslek edinmek, sevmek ve müşteriyi velinimet olarak görmek gerekir. Günümüzde kolaylık adı altında sunulan lafta hizmetler bitirdi esnafı. Kimisi yok olup gitti, kimi de markalaşan rakiplerinden altta kalmamak için geçirdi müşteriye dişini. Harcadıkça harcattılar paramızı bize; Yüksek kredilerle, kredi kartlarıyla insanları büyük borçların altına sokup, avmlere hapsettiler, markalara köle ettiler, daha çok satmak için istedikleri tek tip insan kalıbına preslediler bizleri. Esnaflık da, dürüstlük de olması gereken bir şey olmaktan çıkıp, karşılaştığımızda alkış tuttuğumuz bir jest haline geldi. "Ben bugün siftah yaptım, diğer ihtiyacını da komşumdan yap ki o da siftah edebilsin" diyen esnaf inceliği, incelen insanlığın ağırlığına dayanamadı.
