Bisikletten düşmeyle ilgili anılarınız

selamlar;

herkes bisikletten dusmustur herhalde şimdiye kadar...ben düştüm ...aralarında ilginç olanlarıda vardır muhtemelen...ben bir anımı paylaşayım sizlerle...umarım sizden de birşeyler gelir....

o zamanlar yaşadıgım yer olan istanbul bakırköyde geziyorum bisikletimle...o kadar gevşeğimki size anlatamam,sanki bisiklet 350 kiloymuş gibi geliyor bana.... ağır ağır çeviriyorum bisikletin pedalını.....mahallede bisikletleri kovalayan bir köpek vardı,şimdi bununla ugrasmıyım diye yolumu degistirdim...arka sokaktan giderken, o kopek birden cöp kutusunun yanından cıktı...bende aynı tempoda giderken, hayvan havlayarak benı kovalamaya basladı....o gevsekliğime ragmen birden bana da canlılık geldi,bende cevirmeye basladım pedalları...cok hızlı gidiyordum bir an önce kopekten uzaklaşmak için cunku enerjimin yakında bitecegini biliyordum.... pazardan dönen birkaç teyzeyi sıyırarak gectim fakat bir tanesine çarpmamak için ucarak kaldırıma cıktım zarzor toparlanarak dusmeden devam ettim.... hani yaz sıcagında kavrulan kaldırımlar için vicdanı azabı çeken ve serinletmek amacıyla hortumla yıkayan kapıcı amcalar vardırya...onlardan birine denk geldim,adam benı bastan aşağı ıslattı,o şokla paldır küldür kaldırımdan aşağı atladım,bir arabanın arka tamponu bacagımı sıyırdı....terimle birlikte karışan kan,bacagımı yakmaya basladı...bu arada kopek arkamdan geliyordu hala,havlama sesini duyuyordum,hırslı hayvan...tam evimin oldugu sokağa köşeden hızlı bir giriş yapmıştım ki,birden dünya döndü...köpeği gördüm hayal meyal,bana bakıp uzaklaştı görevini yerine getirmiş bir manyak köpek edasıyla.......kendime geldigimde anladım neler oldugunu anlamak pekte uzun surmedi zaten...hani eski elektrik direkleri vardırya,yere uzanan çapraz bir telle tutturulmuş olanlardan...işte ben o tele denk gelmişim ve o hızla bir takla atarak kafa ustu yere çakılmışım..... kafama üç dikiş atıldı ve o köpeğide bir daha görmedim....

bundan bi kac ay once olmus bi olaydan bahsedicem. kendimi aksam uzeri ormanda buldum. sole bi silkelenip saga sola baktigimda bisikletimi ve uzerimdeki formayi gorunce kaza yaptigimi anladim. bu arada kafamdaki kaskta kirilmisti.ayrintilari hatilamiyorum ama sanirim bi agaca gecirdim.bende sans eseri fazla bi hasar yoktu sadece bilegim cikmisti.(ne zaman bisikletten dussem bilegim cikar zaten) ondan sonra bi daha tek basima antremana gitmemeye karar vermsitim ama hala tek basima gidiyorum.

bende yaklaşık 3 ay önce, -bilenler bilir- toprak yoldan eymir'e inerken düşmüştüm.. yokuş aşagı 35-40 gibi bir hızla iniyordum.. ileride suyun yolda çaprazlamasına açtığı yarığı (yiv deniyor sanırım) farkettim. tam üzerinden geçerken maalesef en derin yerinden geçiyormuşum. ön freninde etkisiyle kendimi yerde buldum. önemli birşeyim yoktu. neyseki o sıralar hava soğuk olduğundan üzerimde yagmurluk ve esofman altı vardı buna ragmen bacaklarım kanadı-morardı. kaskım çizildi, eldivenim parçalandı.. güvenlik ekipmanlarım sayesinde ucuz atlattım

siz siz olun, kasksız-eldivensiz yola çıkmayın ve bilmediginiz yolda temkinli kullanın.

bundan yıllar yıllar önce beyin ile ürolojik bölgenin yer değiştirdiği sıralarda bmx'imle artis artis artistlik yaparken suratımı sıcak asfalta yapışmış buldum. Elimin üstü delinmişti (evet kemik gözüküyodu). tabi o zamanlar ne kasktan haberim var ne eldivenden... suratımıda parçaladım tabi biraz. o günden sonra bmx i bıraktım (ikiye bölünmüştüde)

2 hafta önce eyüp sultan'nın alt yapı çalışmasının azizliğine uğradım ve inşaat demiri jantlara girdi bende aynen güzel bi takla ile yerde pert... hemen kalkıp bisiklete bişi olduğu diiye baktım millette bana bişi oldumu diye bakıyordu..

dün (pazar ) günü ailemle polonezköye gittik bisikletler arkadaydı orda baya bi gezdik bende ufak defek atlayışlar fln yapıp anneme hava atıodum yine o şekilde atlayış yaptım havada bisiklet benden ayrıldı o çalıların üstüğne yumuşak bi iniş yaptı ben toprak yola sülük gibi yapıştım şu an bisiklete binemiorum ağrıdan

daha dun dustum.dun seri bi antreman yapayim dedim.yolda 2-3 tane daha bisikletci ile karsitim ve yanlarindan seri bisekilde gectim.ne hikmetse kiyasiya bi rekabet basladi arazide.bi ara benim arka tekerlekten ses gelince yavasladim bakmak icin.sonra digerlerinin tekrar yakalamak icin tekrar basmaya basladim.riskli oldugunu cok iyi bildigim bi noktada hic yavaslamadim.tabii kendimi yerde buldum.herneyseki toprak sicaktan ve bisikletcilerden dolayi nerdeyse pudra kivamina geldigi icin bana bi sey olmadi(bisiklette de bi sey yoktu) oyle bi toz kalkti ki pufff diye. )

eheheheh komikmis bundan seneleeeeer once universite yillari.. noname bir bisikletim vardi. ikinci el 120 dolara almistim, koyu yesildi ama inanilmaz ise yariyordu.. ev arkadasimin erkek arkadasi bakmis, onaylamis ben de parayi bayilmistim.. ogrenci butcesi icin fazla sayilirdi, ama bu kondisyonda bir bisiklet icin bundan iyisi can sagligiydi

neyse birgun aldigim suc/ceza ile ilgili bir ders icin bir hapishaneye gidecegiz. sabah erkenden universitenin onunden servis bizi alacak, hepimizin orada hazir bulunmasi lazim. prof. ozellikle duzgun giyinmemizi istemis, hava da ciddi soguk, ona ragmen ben kalin siyah naylon coraplar, yun bir etek, botlarim, kabanim, elimden geldigi kadar "duzgun" bir sekilde bisikletime atladim.. bu kadar teferruatli hazirlanmaya alisik degilim, saat olarak sinirlardayim. 7 bucukda fakultenin onunde hazir bulunmamiz gerekiyor, saat 7:10 ve ben evden yeni cikiyorum.. ama nolucak, bacaklarima ve bisikletime guveniyorum

neyse, hava soguk, sabah erken sayilir, yerler hafif buz tutmus.. altimdaki bisiklet mtb'den bozma.. sehrin ana caddesinin ortasindan tramvay gectigi icin raylar, raylarin yaninda da malum bosluklar var.. yokus asagi, deli gibi pedal ceviriyorum, bir yandan da burun deliklerimdeki nemin minik buz parcalarina donustugunu hissediyorum (berbat bir duygu, batip durur ) suratim soguktan uyusmusken fakulte binasinin tepesini gorur gibi oldum, sonra da ne oldugunu anlamadan yanagimi yere yapismis buldum..

bisikletimin on tekeri raylarin arasina saplanmis, immobilize olan bisiklet takla atmis, beni de ustunden atmisti. piril piril evden ciktigim kiyafetim camur olmus, kalin naylon coraplarim diz bolgesinde delinmis, deligin altindan siyrilan deriden de kirmizi kirmizi kan damlalari belirmeye baslamisti.. Saatim kopmus raylarin bir kenarina savrulmustu.. ilk isim onu bulmak oldu, son 5 dakika!

bisikleti nasil toparladigimi, kaslarim sogumadan kendimi fakulteye nasil attigimi, bisikletimi demirlere nasil kilitleyip, bir iki dakikalik gecikme icin nasil ozur diledigimi hatirlamiyorum.. ama ers pers oldugum kesin en kotusu de gezi boyunca delik bir corapla ortalarda dolasmak olmustu agriyan sizlayan kaslardan, sismis bir dizden bile daha berbat birsey!!! hic tavsiye etmem

çok yaram var ama en gereksizi şöyleydi.
bi gün yokuşu yukarı eve doğru kaptırmış giderken park etmiş elemanın biri arabanın kapısını lannnnnkkk diye açmassınmı,gerisini siz tahmin edin.(allahtan yokuş yukarı gidiyordum.)

sanirim 10 yil kadar onceydi.universite sinavina calsitigim siralar.bi hafta sonu bursaya bayaa agir bi kar yagdi.pencereden disarsini seyrederken aklima uludag geldi.hic karda uludag a tirmanmamistim.hemen bi kac arkadasa telefon actim.onlarda benim gibi deli olduklari icin atlayip geldiler.hazirlandik.cikis icin normal bi sekilde giyindik.neyse bayaa zaman aldi ama kazasiz belasiz zirveye ciktik.hafta sonu oldugu icin arabalar ve kar makinalari kari nerdeyse asfalt gibi sertlestirdigi icin cikmak hic problem olmadi.oteller bolgesinde yemek yedikten sonra geri donus icin yola ciktik ama bi problem vardi bisikletin frenleri siktigimizda hic bi yavaslama olmuyodu.ayrica cift kat eldivene ragman ellerim freni sikamiyordu(soguktan).hatta uzerimdeki giysilar soguktan tas gibi sertlesmisti(biraz gec saate kaldigimizdan dolayi hava aniden sogudu).neyse biraz ilerledikten sonra parali gecis bolgesine ulasmayi basardik ama gercekten bayaa heyecanli idi,parali gecis bolgesindeki duzluge guvenip zaten soguktan hissizlesmis ellerimi frene goturmedim..sonra olan oldu dustum o sogukta sanki herparcamin baska bi yere dagildigini sandim ama problem o deilsi dustugum yerin alti 20-30 cm kalinliginda su birkintisi idi ve bitin giysilerim pamuklu oldugu icin sunger gibi suyu cekmislerdi. bi de bu layin arkassindan tipi baslamazmi.tam aha burda oluyorum derken gozume uludagin taksilerinden biri carpti.hemen durdurdum .otellerden bize bi taksi yolladilar.onla asagi indik. evde dusa girdigimde en soguk su bile sanki kaynayan su gibi geliyordu.ellerim ayaklarim mosmor olmustu.kendime gelmem bayaa zaman aldi...

al bi tane daha; yil 94 ya da 95 ti. bursa demistas ta dag bisikleti yarisi yapilcakti.bende o bolgede antreman yapiyodum. uzerimde bisiklet formasi ile.tabi o zamanlar demistas koyunde bu giysilere cok sicak bakmiyolardi.insanlar sanki baska bi dunyadan gelmisim gibi bakiyorladi koyden geceken.antreman bolgesine giderken trafikisiklarinda yanima bi minibus yanasti. dengesiz dengesiz bi kac kelime soyleyip yoluna devam etti.derken ayni minibus ilerde yolcu almak icin durmustu.minibusu yakaladim.baya uzunca bi yol ne isik ne bi yerlesim bolgesi olmadigindan fren yapmayacagina guvenip deryarina girdim. aynadan da adami gorebilecegi sekilde ilerliyorduk.(hatta adamin beni gordugunden eminim,cunku goz goze geldik).cok issiz bi bolgede(durmasi ya da yavaslamasi icin hic bi sebep yok)aniden sert bi sekilde frene basti tabi bende arkadan sinek gibi yapistim adama.yere dustum ama ufak tefek cizik disinda bana bi sey olmamisti(o surate ragmen ).minibuscu arkasina bile bakmadan kacti zaten. entremani bos verip eve dogru surmeye basladim fakat omzumda garip bi yanma ve aci basladi bisikleti surerken.eve kadar idare ettim.eve geldigimde aynada bi omzumun dusuk durdugunu gordum.formayi cikardigimda omuz kemigimin tam ordan kirik oldugu bariz belli oluyodu.olayin sicakligi ile hic hissetmedim bile.neyse yaris zaten yalan oldu o kiriktan sonra...

2 yıl önce arkadaşlarla bir pikniğe gitmiştik ve bisikletlerimizle çok dik bir tepeye çıktık amacımız ordan hızlı bir şekilde inmekti ben sağsalim aşağı kadar indim ama sonunda bir kçük tümsek vardı ordan uçtum ve asfalta yan düştüm yara olan bölgeler:

1-kolum
2-kolumun altı
3-belimin yanı
4-dizimin yanı
5-ayağımın altı

neyseki bisikletlke böyle yerlere giderken mutlaka yanımda yara bantı temizleme araçları bulundururum.o zamanda vardı yaraları temizleyip ordan hastaneye gidip pansuman yaptırdım.
Allah kimseyi hiç bir şekilde düşürmesin.

Yaklaşık 4 sene önce o zamanki evin hemen karşısında emniyet müdürlüğüne ait genişçe boş bir arazi vardı. Şehrin içinde olduğumuzdan o boş araziden insanlar kestirme diye yürürdü ve bu yüzden boyban boya bir patika oluşmuştu. Arazinin yola kıyısı olan 3 kenarına da araçların girişini engellemek için 70-80cm derinliğinde hendekler kazılmıştı. Ultra dandik mountain catimle bir yere gidiyordum ve her zamanki gibi arazinin içinden geçecektim. Asfalttan biraz daha yüksekte olan toprağa hızlıca girdim ve kenardaki hendeğin üzerinden atladım. Çok düzgün bi atlayışla gaza gelmiştim ve toprakta iyice asıldım pedala hızım bayağı artmışken ileride arsanın sonundaki hendek göründü. Hazırlandım ve hiç hız kesmeden hendeğin üzerinden uçarak geçtim. Fakat havadayken içimden bir an "lan?!" dediimi hatırlıyorum. Her zaman atlayarak üzerinden geçtiğim 1m genişliğindeki hendeğin hemen ardına bir tane daha kazmışlardı. Arka teker tam ilk hendeğin bittiği noktaya temas ettiğinde ön tekerin ikinci hendeğin tam ortasına düşmesi kaçınılmaz olmuştu zaten. Bisiklet beni üzerinden attı ve 3-4 takla attım yerde. Taklalar bitiğinde sırtüstü düştüğüm yerden kafamı çevirip geriye baktığımda bisikletin de taklalar atarak üzerime geldiğini gördüm ve o da gelip benim üzerime düştü. Kafamı kaldırıp yrdeki halime bir baktım ve kafayı geri toprağa koyup bir kaç saniye şoku atklatmak için yattım. Bisikleti üzerimden atıp kalktığımda yandaki yolda araçlar durmuş, sürücüler şaşkın şaşkın bana bakıyordu. "İyiyim" manasında bir hareket yapınca gittiler. Ama sol elimde üç parmağımın kemikleri görünüyordu. Sanırım refleks olarak düşerken frenlere asılmışım ve parmaklarım fren kolu ile hendeğin kenarı arasına sıkışıp açılmıştı. O halde gidip bakkaldan 4-5 yara bandı alıp parmaklara sardım ve işimi halledip eve döndüm. Tabii bu arada bisikletin kadrosu da orta göbeğin önünden yamulmuştu. O son seyahat oldu, bisiklet bir kaç iş görür parçası hariç çöpe gitti. O zamanlar kask falan da hak getire, yine şanslıymışım, ucuz atlatmışım. =)

hatırlanmaya değer ilk kazamı henüz ortaokula gidiyorken yaptım. toprak ve oldukça taşlı bir yoldan arkadaşın Balkan marka bisikletini (kontra-pedal denilen eskiler bilir) ben kullanıyorum, o da arkama oturmuş yokuştan aşağı inicez..
ben kontra-pedal bisikletin acemesi olarak fren yapmayı beceremeyince sonuç kaçınılmaz tabiki. tek hatırladığım taşlara çarpan ön terkerin zıplamaya başladığı ve gittikçe artan hızımızdı.. sonrasında kendimi yerde buldum, kırık bir burun ve yanında kırık bir gözlük hediyesi. parçalanmış eller.. çok kötüydü. hatta arkadaş geçici hafıza kaybı gibi bişey yaşamıştı.. hey gidi günler.

ikinci kaza biraz komik; bisan mtb bisiklet var o zamanlar, arkadaşla eve dönüyoruz. bisikleti ben kullanıyorum o da kadroya oturmuş. ben tuhaf bir pozisyonda pedalla asılmaya çalışırken arkadaşta gidonu idare ediyor. neyse işte asfalt yolda yavaş denilebilecek bir tempoda giderken arkadaş ayağını ön tekerin tellerine kaptırmasıyla ben kendimi havada buldum arkadaşın ayağı ani fren etkisi yaratınca zaten dandik olan ön maşa yamulup sanş bu ya lastik tam kadroya denk geliyor ve bisiklet amuda kalkıyor.. arkadaş doğru yere ben ise ona hiç temas bile etmeden (bu kısım ilginç) üzerinden uçup yine asfalta yapışıyorum. üstelik sırtımda da ağır bir çanta ile.. neyseki ikimizdede önemli bişey yok. yattığımız yerde gülüyoruz bir müddet. yol ortasında iki deli üzerlerinde bisiklet kahkaha ile gülüyor.. herhalde dışardan ilginç bir manzaraydı. sonuç; arkadaşın bileği burkuldu. bisikletin jantı ve maşası değişmesi gerekti. bende hasar yok

ek;
eskiyi düşününce aklıma geldi; yine ilk-ortaokul sıraları. pinokya bisikletim var. ben önde arkadaş arkadaş arkada dolaşıyoruz bütün yaz. ilginç kısım şu; "turbo" diye adlandırdığımız bir olayımız vardı. ne zamanki daha fazla güce ihtiyaç duysak (yokuş çıkma vs durumları) turboya takıyorduk...
turboyu özetliyim; arkada oturan kişi pedallara basar, önde oturanda onun ayakları üzerine basarak pedal çevirir.. 2 yerine 4 bacak kuvveti
böylece ucuz yollu bir tandem (doğru yazmışımdır umarım) bisiklete sahip olmakla kalmamış aynı zamanda yaratıcı zeka örneği olarak "turbo"yu hayata geçirmiştik
arkadaşın ayağına ne mi oluyordu? o da ufak bir ayrıntı işte.. önemsiz (nasılsa ayak benim değil) eheh

hiç unutmam 2 nisan pazar günü bostancı sahil yolunda bir kaza geçirmişdim.
iki şansım vardı ya yaklaşık 30km/saat le bir yaya'ya çarpacaktım.
yada yanımdan giden arkadaşıma yanaşacaktım.
kaza bu ya insanın basireti bağlanıyor.
netice itibariyle bisikletli arkadaşıma takılıp dengemi kaybettim ve yere düştüm.

düştükten sonra bileğimde ve dirseğimde 3-5 dakika süren bir ağrı ve acı hissettim.
zaman getikçe düzeleceğini düşünerek yaklaşık 25km. daha pedal çevirdim.

eve geldiğimde kolumu kıpırdatacak halim kalmamıştı ve doğru hastanenin yolunu tuttum.

artık dikkatsizlikmi! şanssızlıkmı! cahillikmi! denir bilemem ama sonuç olarak sağ dirseğimde 2 adet çatlak bulunuyor.

iyiki kask, eldiven ve sırt çantası kullanıyodum.
bunların faydası oluyormu diye düşünen genç arkadaşlar varsa emin olun faydasını fazlasıyla gordum.
keske dizlik ve bilekliklerimide takmış olsaydım.

bisikletle dışarı çıktığımda daima yaya'lardan korkmuşumdur.
korktuğumda başıma geldi.

bu olayı sizlere paylaşıyorum. çünkü:
-en azından mutlaka KASK ve ELDİVEN kullanın.
-reklam anonsu gibi olacak ama "KONTROLSUZ GÜÇ, GÜÇ DEĞİLDİR."
-eğer başınıza bir kaza gelirse umursamaz davranmayın.

orta 2 ye gidiyorum
çocukluk işte cep harçlıklarımı biriktirdim
annebank a teslim ettim ve o gün geri istedim kavga döğüş
tartışma yok annem parayı vermez
uğraşırım uğraşırım vermez
neden veriyorsam biriktirdiğim parayı

neyse kavga döğüş aldım parayı
parayı vermeme sebebi de benim basketball topu almak istemem
annem de biriktir dursun lazım olur diyor ...

söz dinle değil mi napacan sanki
neyse atladım bisikletime 2 bisiklet 3 kişi
çarşıya ulaştık...

mağazadan gittim güzelce basketball topumu aldım arkadaşlarla dönüyoruz mahallemize...
o yaşta çarşıya felan gitmek bizim için hele bisikletle süper bir olay öle herkes gidemez

neyse dönüşte mahallenin otobüs durağında bir arkadaşımızı görüyoruz ve iyilik olsun diye arkadaşımı alıyorum ön tarafıma demir üzerine...
2 bisiklet 4 kişi olduk gidiyoruz...

tatlı bir yokuş aşşa iniş var pedal da basmıyoruz nasıl olsa ben salıverdim pedalı zaten 2 kişi hızlandıkça hızlanıyoruz

arkadaşın taş çukur demir poposunu acıtmış
bir kıpırdadı
ayağı ön teker jant tellerinde

o yan oturduğu için yuvarlandı
ben havada sanırım 4 metre kadar uçtum
sonra burun üstü yere çakıldım burnumun yanına bir çakıl parçası girdi
çakıl taşının girdiği yerde 13 dikiş vardı.

ve dikiş atıldıktan sonra yüzümün taş giren kısmı o kadar soğuk kompress yapmamıza rağmen
gözüm görünmez hale gelene kadar şişti hatta annem babam ve ben gözümü kaybedeceğim diye çok korkmuştum
3 hafta sürdü şişlik
okula da 2 ay sonra gidebildim...

herşeyden birhaber dersleri yakalayamadım baya geride kaldım diğerlerine göre...

neyse ki küçük yaşta olan oldu şuan burnumun kenarında ufak bir iz var yakından bakınca belirgin oluyor...


basketball topu mu çok işe yaradı şuan boyum 186

Rumelihisarı-Bebek arasındaki bisiklet yolundan gidiyorum. Bisiklet yolundan yürüyen iki kadın var. Koca sahil, ama onlar bisiklet yolunu tamamen kapatmış yürüyorlar. Yaklaştım, zilim yok çalamadım. Baktım çarpacağım. Frene asıldım. Sabah yağmur çiselediği için bisiklet yolu ıslaktı. Bende de Kenda lastik var. Islak zeminde dans etmesiyle meşhur lastik. Bir kaydım, yere yapıştım. Kadın döndü, ne oldu diye bakıyor aval aval bir de. Sonra kenara çekilip, bisiklet yolunu terk ettiler. Bu görgüsüzlüğe, saygısızlığa mı kızayım yoksa Kenda'nın ıslak zemin performansına mı bilemedim.

@Mehmet Nejat Karahan
Türkiye'de "bisiklet yolu" denen yollarda en fazla "koşan insan" hızında bisiklet sürülür. Bu her bisikletçinin ilk öğrenmesi gereken şeylerden biri bu ülkede. Bizdeki bisiklet yolları yayalarla paylaşıma açılmış gezinti yollarıdır. Eğer hızlı gideceksem direk otoyola çıkıyorum ben, sağ şeritten yardırıyorum. Eğer yorgunsam filan da bisiklet yolunda insanlarla birlikte en fazla koşu hızında ilerliyorum. Önüme çoluk çocuk da fırlıyor, sağına soluna bakmayan yaya da fırlıyor, acemi bisikletçiler de üstüme sürüyor, bunların hepsi bisiklet yollarında oluyor. Bisiklet yolu bence otoyoldan daha tehlikeli. Kesinlikle hız yapılmaması lazım. Özellikle başı boş çocuklara çarpmak başınıza büyük iş açılmasına sebep olur. Hızlı gidecekseniz kesinlikle otoyola çıkın. O yolu da kullanma hakkınız var kanunen.

Ön lastiğim patlamış farketmedim gidiyorum yokuş aşağıya. ama bisiklet sanki gitmek istemiyor lastiğe bakmakta hiç aklıma gelmedi. daha sonra sokağa dönüş yapayım derken ön teker kaydı bisiklet bir yere ben bir yere..

Hangi birini anlatayım ki ?? Sürmeyi bilmediğimden değil de canımı umursamadığımdan çok düşerim ben. Bir tanesi şöyle oldu;
Birinci kordonda, bisiklet yolundan rüzgarı ardıma almış hafif, biraz hızlı ilerliyordum. Ortalık pek kalabalık değildi derken nereden çıktığını anlayamadığım beş yaşlarında bir kızı karşımda buldum. Frene asıldım. Bisikletin götü kalktı. Bir yandanda sağa mı sola mı ne hamle yapınca hafif döndü. Düşeceğim kesinleşti. Bacak aramdan bisikleti iterken kendim de pozisyon alıp düşmeye hazırlandım. Bizim ufak bebe ortada, ben bir tarafa, bisiklet bir tarafa yuvarlandı. Tanrı'ya şükür çocuğa bir şey olmadı ama ben bisiklet yoluna kumsala inen Boing 737 gibi iniş yapınca sırtım yakışıklı sıyrıldı ?. Emin olun yapması anlatmasından kolay oluyor. Deneyebilirsiniz ?.

4 Antalya Bisiklet festivalinde fren sıka sıka gidererken(yol) bisikleti virajda taş köprüye giderken yol kenarında taşa gelip ön tekerine yalpa yaparak yuvarlanarak düşmem alına dikiş atılması kask oldugu halde