Herkese merhabalar, ne yazık ki bende kask, eldiven ve gözlük gibi ekipmanlar kullanmaktan utanıyorum. Eldiven ve gözlüğü bir şekilde aştım gibi ama kask takmak bana çok zor geliyor. Psikolojik bir rahatsızlığım vardı, uzun yıllar tedavi gördüm ama bazı etkileri halen devam etmektedir. Çok var aslında ama şimdilik bu hususu aşmak istiyorum öncelikle. Kendimi nasıl ikna edebilirim? Bana yardımcı olabilir misiniz? Evet tuhaf gelebilir ama durum böyle ne yazık ki. Benimle benzer şeyler yaşayan ve bunu aşanlar ya da gerçekten yardımcı olabilecekler var mı?
Bir söz var çok sevdiğim. Feminizm kocayı bulana, komunizm parayı bulana, ateizm ise uçak sallanıncaya kadardır. Bizim burada dikkate alacağımız kısım, uçağın sallandığı kısım. Bir bakmışsın, ya allah bismillah diyerek yaradana sığınmışsın. İşte öyle bir korkudur bu. Hayattaki tek gerçek yani. Şarkılar bile yazılmış bunun hakkında, ölümden başkası yalan diye.
Akan trafiğin içinde ya da tatlı bir negatif eğimde 40-50 civarı giderken seni hayatta tutma ihtimali olan tek ekipmandır kask. 2mm kalınlığında likra bisikletçi giyiminin zerre faydasını olmayacaktır. Orta şiddetli bir kazada, başına alacağın en küçük darbe seni hayattan koparabilir, o da şanslıysan. Zira felç kalma, yardımsız hayatını idame ettirememe gibi ihtimaller de var ki bence bu ihtimaller çok daha korkunç. Yani bir saniye durup düşünsene, herhangi bir kaza sonrası seni tanıyanlarlar arkandan şu muhabbeti yapacak. "Ama garibim çok utanıyordu kasktan
Neyse ki öldüğünde kafasında komik bir kask yoktu."
Yani ne bileyim ilginç. Bir arkadaşım var, kendisi market alışverişi sonrası elinde 32'li tuvalet kağıdı ile yürümekten utanıyordu. Ya manyak mısın herkes kullanıyor tuvalet kağıdını diye çıkışıyordum. Neymiş elinde tuvalet kağıdı paketiyle gezerken onu gören insanlar, klozette otururken hayal edermiş. Yani evet deli saçması bir bakış açısı ama zararsız. Yani bu saçma utanç duygusunun, herhangi bir kaza esnasında kafasını tam ortadan ikiye bölme ihtimali yok. Yani evet problem kafada ama, baş olan kafada değil zihinde
Alt satıra, 60'la iniş yaparken önüme atlayan bir köpeğe çarpmam sonucu oluşan kask kırığını koyuyorum. Acil serviste doktor, kasktaki darbe ve kırığa baktıktan sonra şunu söylemişti, "darbenin geldiği konuma bakınca, başının o bölgesini kasksız olarak çarpsaydın asfalta, muhtemelen bu konuşmayı şu anda yapmıyor olurduk."
Bak mesela sıradaki de 2019 çeşme yarışından. Şu anki halime göre çok daha genç ama bir o kadar da aptaldım. Nibali gibi inebildiğimi düşünüyorum. Bu arada buradan sayın Nibali'ye saygılar. Kendisinin hayranıyım. Eurosporttan izleyerek kendisi gibi inebileceğimi düşünmek doğru değildi
Sayın Nibali ile iniş ve bisiklet hakimiyet yeteneklerimiz aynı değil tabi ama, o gün aynı olan tek bir şey vardı o da kullandığımız kaskların güvenlik sertifikaları. Ben işimi yapabildim mi ? Hayır. Kask işini yaptı mı? Evet.
İşin özüne geleyim. Ucunda ölüm veya sakatlık riski varsa eğer, hissetmen gereken en son duygu, utanma duygusudur. Utanmaz ol ama sağlıklı kal.