Bu beyefendiyi henüz 2 aylıkken arabanın motorundan çıkartıp sahiplenmiştim,
http://img826.imageshack.us/img826/4016/95065600.jpg
6 aylıkken 12. kattan aşağı düşüp kalçasını kırmıştı, 1 defa da mamadan zehirlendi, 10 gün serumlarla beslendi, yani dokuz canın ikisini daha bir yaşına basmadan verdi.
http://img844.imageshack.us/img844/4840/80817013.jpg
Geçen yaz annem ve babam onu tatilde yanlarında götürdüklerinde, onların dikkatsizliği sonucunda Balıkesir civarında, ormanlık alanda kayboldu, onu bulmak için günübirlik 1500 km yol tepmiş olduysam da nafile, bulamadım... samanlıkta iğne aramak gibi birşey olduğunu, bulamayacağımı adım gibi biliyordum ama yine de gittim peşinden... şimdi kim bilir napıyor, sağ mı ölü mü bilinmez...
http://img820.imageshack.us/img820/1306/33856125.jpg
Bir kediyi benden alan hayat, başka bir kediyi bana bağışladı... Hem de oğlumun kaybolmasından 2 gün sonra... Bu güzel bayan da kuzenimin kedisinin 4 yavrusundan birisi... oğlumu kaybettikten sonra bu kızı sahiplenmek istedim...
http://img821.imageshack.us/img821/2257/10085811.jpg
Adı Sabahat...
http://img696.imageshack.us/img696/7198/72313130.jpg
Neden Sabahat diye sorarlar hep, onu evlat edindiğim günlerde Ayşe Kulin'in Umut adlı romanını okuyordum, romanda 300 sayfa boyunca Sabahat adlı bir kızın hayatını okumaktan kafam dönmüştü, ulen ne olsun bu kızın adı diye düşünmedim bile, çünkü 10 gündür kafamda yer eden tek isim, kuşkusuz Sabahat idi...
Sabahat oldu işte...
http://img204.imageshack.us/img204/130/71596273.jpg
Bu kızımız, çok akıllı ama çok haylaz bir kız, 9 voltluk bir pil mi yutmuş nedir, enerjisi hiç bitmiyor, bütün gün ordan oraya koşuşturuyor velet...
http://img809.imageshack.us/img809/3086/48755894.jpg
Sabahat 17 Ağustos 2010 doğumlu, kendisine çok benzeyen bir kardeşi var, onun adı da Nebahat
(Soldaki Nebahat, sağdaki Sabahat) Onu da üst katımızda oturan kuzenim sahiplendi, ara sıra buluşturuyoruz onları, dövüşüyorlar, koşuşturuyorlar işte... Nebahat anasını daha çok emmiş olmalı ki bizimkinden bir hayli iri... bebenin göbeği ayrı gidiyor kendisi ayrı gidiyor, panda gibi birşey...
http://img696.imageshack.us/img696/8961/71814847.jpg
Benim için kedi demek, çocuk demek... Çocuğum olsaydı bu kadar severdim herhalde... İnsanlar bendeki kedi sevgisine şaşırıyorlar, abartıyorsun diyorlar ama abartı değil bu. Sevgi, aşk sadece insana duyulmaz, bir kediye de duyulabilir, bir ağaca, bir çiçeğe de duyulabilir. Her zaman söylüyorum, bir kediyi 10 tane insana değişmem. Onlardan aldığım sevgiyi, pozitif duyguları çok az insandan alabildim ben. Onların insandan beklediği tek şey bir tas yemek ve biraz sevgi... Ama gel de insana anlat bunu... yok kedi nankör olurmuş, yok bilmem neymiş.... insandan ala nankör mü var şu kainatta...