@enver avcı
İşte örnek davranış budur.Teşekkürler.Bu iki arkadaşa söylenecek başkaca lafım yok,o sebebple ortaya karışık yazayım.Giresun Görele,Erzurum,Diyarbakır,Kocaeli, Ankara ve Doğum yerim olan İstanbul.Hızla geçen 51 yıl içinde köpeklerle olan anılarım bir roman olmasa da güzel bir kaç hikaye olur.
Hele hele Erzurumdaki askerliğim sırasında bölüğümüzün kazan dahili köpekleri ile yaşadığım onlarca anı,onlara asla zarar veremeyecek kadar duygusal yakınlık duymam için fazlasıyla yeterli.
Peki iş böyle de,bu köpek dostlarımız bize çok mu hoşgörülü davranır köpek dostuyuz diye? Elbette hayır.Ne çok saldırıya uğrayıp,nice denize dökülmüşlüğümüz vardır.Enver kardeşimin de belirttiği gibi,hiç birinde bir köpeğin canını almayı düşünmemiş olmamızı da bir erdem olarak değil,normal bir insan davranışı olarak görmekteyim.Bir hayvanın öldürülmesini gerektiren hallerin neler olduğu,bisiklet forumda paylaşılabilecek bir konu değil.Zira köpeklerin bisikletlere saldırması yaygın bir köpek davranışı.Hepsi bildiğimiz konular,onu da yazmayacağım.
Bazı insanlar köpekten korkar,doğaldır;kaldı ki biz de korkarız.Korkumuz köpek değil,mecbur kalırsak ona zarar vermek zorunda kalmak,ya da bisikletten düşmemize yol açacak bir karşılaşma korkusudur.
Hayvan sevgimiz köpekle de sınırlı değildir.Allahın izniyle çarpan her kalp,insan hayvan değerlidir.Elbette yerleri farklıdır ancak bir cana son vermenin vebalinden herkes uzak durmalıdır.Zira ödeyemez,yerine koyamazsınız.Sırf kapınızda uluyor diye bir köpeği öldürmekle,yan baktı diye bir insanı öldürmek,birbirinden kalın çizgilerle ayrılmış uzak konular değil;aksine benzer ruh hallerini ortaya koyan davranışlardır.
