Vakit buldukça arabanın arkasına atıp çeşmealtına binmeye gidiyorum izmirden, genelliklede olmayan biziklet yollarına, bisiklet yolundan yürüyüp bir de surat yapanlara izmirde kullanıyorum.
En çok söylenenlerden birkaçı
- Araban var ne güzel arabana binsene (Bu annemden
)
- Kaç yaşında adam hala bisiklete biniyo... Bunu yanlarından geçtiğim, annemi tanıyan bir teyze grubundan)
- Geçecek başka yol sanki! (Bisiklet yolundan giden ve ben yan taraftan geçerken -onlar hala bisiklet yolunda- kulaklık olduğundan duymadığımı sanan yurdum cahili bir insan)
- Birde bunlar çıktı... (Birkaç üniversiteli genç, ne yazık ki gençliğimizden ümitsizim)
- Abi bisiklet ne güzelmiş kaç fites bu? kaç para? sen hep buna mı biniyon? bu yaşta buna mı biniyon? (bunlarda çocuklardan ergenlerden seçmeler.)
Güzel söz çok duymadım ne yazık ki ama en çok hoşuma giden aynı benim gibi bisikletiyle gezen birileriyle karşılaştığımızda karşılıklı o selam veriri gülümseme en çok bu yalnız olmadığımı hissettiriyor.