gerçekten yazılarınız hepsi hazine değerinde....arayıp ta bulamayız,siz hazır önümüze getiriyorsunuz,çok teşekkür...ben henüz aceminin acemisi bir bisikletçiyim...şimdiden kendime bisikletçi dememi mazur görün...gelecek bisikletli günlerime psikolojık hazırlık yapıyorum...siz burda bisiklet sürüşlerinden oluşan sakatlıklar,dertler,sorunlar anlatırken ben şaşırıyorum...çünki kendim ciddi anlamda bisiklet sürmeye başladığımda-ki bunu henüz yapabilmiş diilim,biraz zaman ve destekleyici arkadaşları bekliyorum- sanki herşeyi usulüne uygun yapıcam ve herhangi bir sorunla karşılaşmıycakmışım gibi geliyor...mesela 3-4 gün sürmediysem o vaziyette tura çıkmıycam yada kendimi yoracak hareket ve sürüşlerden kaçınıcam,bilemiyorum şimdiki düşüncem bu,umarım gerçek sürüşe başladığımda da uygulıycam dediklerimde bir problem çıkmaz...şu an bisiklete farklı bir açıdan bakan bir arkadaşınızım,ben bisikleti kendime terapi yöntemi olarak görüyorum,özgürlüğümü elime almış gibi hissediyorum bisiklet üzerine her binişimde,bisikletime müteşiekkirim,ona sonsuz teşekkür borçluyum,beni hayata bağlıycak demir yığını,kuantum dedikleri sanırım gerçek,çok bişey bilmiyorum ama kuantumcular cansız nesnelere de canlı gibi bir yaklaşımla bakıyorlar,yanılmıyorsam ...cansız nesnelere de canlılar gibi prim veriyorlar...tıpkı ben ve sizler gibi bisikletine delicesine bağlı olanlar....ve düşünün benim bisikletim şu an boş bir odada beni bekliyor..umarım en nkısa sürede ilerleme kaydedip,bisikletimle tek beden oluruz..
yaa şimdi biraz yanlış anlaşılacak belki ama öyle yaani,naapalım....sonuçta onu sürdükçe sürücüsü olan ben üzerimdeki tüm negatifi,olumsuzluğu,kafa karışıklığını attığım her pedalın arkasında bırakıcam..sevgili hakan sana da bayaa şaşırdım,insan sevgilisini bisikletine bindiği dakikalara taşır mı?...kaldı ki biz kadınlar salak ve problem varlıklarızdır,abuk subuk şeyler yüzünden karşımızdakini özellikle de koca yada sevgililerimizi delirtmeyi çok iyi beceririz,bu tür aptallıklara prim vermeyelim,kafaya takmıyalım,hele pedalımıza hiç takmıyalım...(burda kendimi tenzih edebilir miyim müsaadenizle,benim o aptallık devirlerim geride kaldı çünki,hiçbir ademoğlunu muhtemelen dünyanın en salak durum yada mevzularından dolayı rahatsız etme güdüklüğünü ben de yaşadım,ama kısa sürdüğ allahtan şimdi normal bir insanoğlu gibi yaşamayı beceriyorum allaha şükür....gerçi böyle olduğundan beri sevgilim falan da olmadı böyle de olunca yaa acaba doğrusu omuydu ki,ben mi yanlış yola saptım demiyor da diilim hani
velaakin arkadaşlar bisiklet=sağlıklı yaşam diyorum...çok geçmeden şu işin içine daldığımda çok daha güzel mevzularda konuşuruz umarım....mesela yokuşta bidünya zorluk beni bekliyor kanaatimce...yazılar için,burda bizleri bilgilendiren herkes için tekrar sonsuz teşekkürler..