Jordanred Bisiklet Forması, Bisiklet Taytı ve Bisiklet Giyimine Dair Her Şey

Bisiklete Başladıktan Sonra Hayatınızda Değişen 10 Şey

İşe bisikletle gidip geliyorum ve iştahım çok arttı ama hiç kilo alamıyorum,keyfi de başka artısı birde turlar sayesinde yeni insanlar tanımaya başladım.
 
Scudo
1-Yol bisikletine geçtikten sonra iş ev arasında kendimle yarışmaya başladım. Daha önce bu olmuyordu :)
2- Bisikletle ilgili ıvır zıvıra aşırı para harcar oldum
3- Araba sadece keyif oldu. çoğu zaman sıkıcı buluyorum
4-köpeklere daha bi gıcık oldum (çok sevmeme rağmen)..
... uzatılabilir
 
Ben her ne kadar 8 yasimdan beri bisiklet uzerinde olsam da gercek anlamda bisiklet denen olayin ne oldugunu evlenince anladim.
Zira evlenmeden once bisiklet bir parcamdi. Tatile bisikletle, ise bisikletle, eglenmeye gezmeye bisikletle, adeta bana yapismis bir parcamdi.
Derken evlendigimde bisiklet hayatim bir nevi bitmisti. . Bi yere gidecegiz otobusle, sonra bir tane edinince arabayla. Ise servisle bilmemneyle.. Yillik izinlere gidis ise zaten ya ucakla ya da otobusleydi. Hersey dahil konformist zuppe otellerinde.
Bisikletin neler kattigini degil de bisikletsizligin neler goturdugunu siralamak zorundayim:
Kilo aldim
Tansiyon ve seker problemleri yasamaya basladim.
Eklem romatizmasi denen sacmalikla tanistim
Pozitif hayat felsefemi kaybettim.
Kitlelerin afyonu futbola merak sardim.
Sinir stres sahibi oldum.
Bilgisayar basindan saatlerce kalkmayan bir adama donustum...
Bir de cocuk sahibi olunca iyice eve hapsoldum kaldim.. Bakkala bile gidip 2 dk muhabbet edince telefonla "hadi eve gel artik" seklinde tacize ugrayan bir adama donustum. Cocugun dogumuyla beraber 5 yilim da boyle heba oldu.
Sonra birgun kirdim kafayi sonunda. Yedikule sahilde cay icerken bisikletli insanlari izledim. Ve atladim arabaya gittim besiktastan bi scott yol bisikleti aldim. Hatun "bu ne" dedi. Bisiklet dedim. Cocukluk ve genclik askima kavusmustum sonunda. Kasksiz falan atladim sonra, bastim gittim karakoye. Bi kahve soyledim. Lan amma da ozlemistim be. Sonra sirkeciden bi kask ve on-arka isik aldim. Hava kararmaya baslamisti artik. Telefon caldi esim ariyordu. Cagriyi reddettim ve telefonu kapattim. Oradan yesilkoye kadar bastim. Dondum bi de sariyere bastim. Taytsiz kullanmanin verdigi aci umrumda bile degildi. Harika hayatima geri donmustum.
Eve vardigimda saat gece 2.00 siralariydi. Buyuk kiyamet kopmustu. Kayinvalidem bile ohal ilan etmis, bize gelmisti. "Nerdesin sen" dedi, "sanane" dedim. Yillarin aile babasi acaba ellerinden ucup gitmek uzere miydi?
Uzun zaman sonra gelen bu turun akabinde gunlerce kas agrisi yasadim. Ancak eski gunlerimden pek bir sey kaybetmemis olmanin verdigi mutluluk ve guven fevkaladeydi!
Kisa zaman icerisinde birkac kez daha ciktim ve yine kiyametler koptu. Aldiris etmedim. 10 sene onceki anlarimi tekrar yasamaya baslamistim ve bu duygu cok hostu. Hatta bir gun esime hayatta uc seyden asla vazgecmeyecegim, sen, oglum, ve bisiklet dedim.
Zamanla alismaya basladi. Artik ben su gun cikip gezecegim dedigimde tepki almiyorum. Cunku bendeki buyuk degisimi gordu. Ben kazandim.
Hayatimin son anina kadar bisikletten inmeyecegim artik.
 
Ulasimimi sagliyorum, boylelikle mecbur arabamla gitmem gereken yeri cevreyi kirletmeden kendi vucut sagligimada katkida bulunarak ulasimimi sagliyorum..cok keyif aliyorum.
Hanimla kavga ediyoruz, bisikkete su malzemeyi alacam deyince kavga ediyoruz.genemi bisiklet diyor(du) artik demiyor gibi.
Kendimin uydurdugu cocuk koltugu projemle cocuklarimi okula goturuyorum..cok keyif aliyorlar, malum havalar soguk simdilik beklemedeler.havanin ruzgarin esintisini hissetmeleri onlara keyif veriyor.
Ise gelip giderken bisikletim kirleniyor, ellerine bez alip temizliyorlar.
Kapimdaki araba artik toz katmani altinda kaldi,,buradanda sayin Denizli belediye yonetiminide kiniyorum..mahallelerimiz tarla gibi.
 
Bisiklet bana saygı duymayı öğretti. O öyle bir şey ki, sadece pedal çevirdiğiniz kadar, ona hükmedebildiğiniz kadar sizinle. Yani ona bir şeyler sunmalısınız ki, bu da kendi canınınız, kanınız, alınteriniz, hayalleriniz... Ancak onlarla yol alan bir ulaşım aracı düşünün... Bu sadece bisiklettir. Alternatifi dahi olmayan, salt saygı ve emek isteyen, açlıktan ölmek üzere olan birinin de, şişmalıktan ölecek olan birinin de, ona binerek eşit imkanlarda yolculuk yapabileceği tek, eşsiz, kolay elde edilebilir bir ulaşım aracı olması sebebiyle de... Yeryüzünde icat edilmiş ve nerdeyse edildiği gibi kalmış, hiçbir canlıya zarar vermeyerek yollarda olmayı uzun yıllarca başarmış bir araç olarak da, bisiklet bana saygı duymayı ve onu doğama sunmamı sonsuz kere öğretti....
 
yeni rotalar bulmamda yardimci oldu. aslinda etrafimda gidilecek bir suru bakir yer varmis. Bu da aslinda bisikletcilerle tanismam ve onlardan ogrendigim guzergahlar sayesinde oldu.
 
Sağlığım
Hayata baktığım pencere
Kız arkadaşımın bisikletimle daha fazla ilgilenmemden dolayı tripleri
Zenginlik
Özgürlük
Bisiklet konusunda ailemden destek görememe
Bisiklet kültürü edinmem
Kendi başımın çaresine bakmam
...
 
Bir kere üstündeyken gerçekten mutluluğu hissediyorsunuz. Ve bu pahabiçilemez, hiçbir şeyle değiştirilemez bir kazanç.

Hayatımdaki ilk somut değişim ise üniversitedeyken her ay yaptığım aylık akbili bisikleti aldığım ilk aydan itibaren bir daha hiç yapmamış olmamdır :)
 
Bisiklete başlamak demeyelim de, profesyonel anlamda bisiklete başlamak diyelim. Çünkü bende olduğu gibi çoğu kişi küçük yaşlardan itibaren başlayıp , günümüzde bir hobiden ziyade hayatının bir köşesini ayırdığı aktivite olarak kullanıyor... Bende ise kısmen üst seviye mtb ile profesyonellik başladı ve tamaıyla hayatımın değiştiğini asıl hissettiğim eşik Yol bisikleti ile oldu... Kilo verdim ve hala vermeye devam ediyorum, ama asıl mevzuu kendimi hiç bisikletli olduğumdaki kadar enerjik hissetmemiştim daha öncelerde.
 
Bisiklet bana sakinlik getirdi. Kullanmış olduğum sakinleştiricilerin dozajı azaldı, vücut yapı düzeldi, sağlığımda olumlu yönde değişmeler oldu.
bunu yanında doyumsuzlukta oldu. Şehir bisikletim var. Nefism bir yol, bir de tur bisikleti istiyor. oğlan için önce çocuk koltuğu aldım, şimdide kız için karavan alacağım. bisiklet için bir seyyar garaj düşünüyorum. ben bunları eşimle paylaşınca oda mutfak dolabını değiştirelim diyor, banyoları yaptıralım, kapıları değiştirelim diyor. bende taşa toprağa para yatırmam deyince metale yatırıyorsun diyor. aramızda yeni ve güzel bir çekişme oldu. keşke eşimede sevdirebilsem bisikleti...
 
  • Beğen
Tepkiler: silent_ship
10 madde değil de hayatımda değişen en önemli 5 madde sıralayayım;

Sinir ve stres azalması (sürerken sıfıra inmesi), kilo kaybı (olumlu), Pozitif enerji, arkadaş edinme (bu arkadaşların çoğu doğaya saygılı ve insana saygılı), mutluluk,
 
Alkolü bıraktım. Doğayı tanımaya başladım.
 
  • Beğen
Tepkiler: dodurgalı_06
en önemlisi kilo verdim ilk sene 20 kg civarı verdim , çevrem genişledi güzel insanlar tanıdım ailem gibi olanlar var. kendi gücümü görmüş oldum neler yapabileceğimi görmeye devam ediyorum daha birçok sey sayabilirim kısacası düzenli olarak bisiklete binin olay budur :)
 
Bisiklete başladım otobüs beklemeyi unuttum
Şehiriçi İstediğim yere istedim zaman gittim
Çevrem biraz daha genişledi
kondüsyonum arttı
Doğayla iç içe olmaya başladım
 
Beni en çok mental açıdan etkiledi bisiklet. Zaman içerisinde hayata bakış açımı önemli ölçüde etkiledi. Teknoloji ve doğal yaşam arasında dengeli bir bakış açısına sahip olmamı sağladı. Aynı zamanda beklentilerim üzerindede tesirli oldu. Yaşamın kendine özgü kompleks yapısını olabildiğince basit görmemi sağladı. Daha bir sürü şey sıralayabilirim. Muhtemelen bunların hepsinin alt yapısı tek başıma sürdüğüm zamanlarda oluştu. :) Cem Yılmaz 'ın bardak hikayesindeki gibi bir aydınlanma yaşamış olabilme ihtimalim bir hayli yüksek:)
 
Geri