Görülüyor ki herkesin iyi kötü bir bisiklet kazası var.Bundan 10 sene evvel.Daha çocuğuz bisikletimiz yok.Mahalledeki çocukların var,binip hava atıyorlar.Biz öyle kenardan seyrediyoruz.Neyse bir abi vardı.O zamanın en popüler bisikleti Bisan mountain cat t si vardı.Dedim ki:Şöyle bir tur beni gezdirsene murat abi dedim.O da dediki : Şu yola kadar sen git gel dedi.Ben tabi sevinçten dört köşe oldum.Bir de o zamanlar vitesli bisikletlere çok meraklıydım.Vites değiştirmek istiyordum hep.Murat abi de benim vitesleri kurcaladığımı görünce:Viteslerele oynama,böyle iyi dedi.Bende tamam abi dedim çıktım yola.Bastıkça gidiyor bisiklet.Vites altı da mı neydi,ben rahat dururmuyum hiç,tam döndüm gidiyorum yol haifif yokuşluk.Vites değiştiriyim bakıyım nasıl bişeymiş dedim.Ayakta yükleniyorum ki pedala bir de vitesi değitirmemle koltuğun üstüne çakılmam ve de o esnada toprak yolla kucaklaşmam bir oldu.Meğer vitesi 1 e almışım.Tabi ayakta hızlıca giderken ki oluşan boşluğu siz düşünün.O acıyı asla unutmam ve bisiklet sürerken hep korkum olmuştur bu.Murat abi geldi hemen neyse beni bir iki defa havaya kaldırıp bıraktı.O da çok pişman oldu bisikleti verdiğine.Akşamda evde biraz sacılandım falan.Sonuçta ciddi bir tehlike atlattım.Kabus gibiydi..O zamandan bu zamana kadar da hiç bisikletim olmadı.2 ay önce işte aldım bisikletimi.Yani bu işin acemisiyim şuan.Herkese kazasız,belasız sürüşler...