Çay kelimesinin kökeni, anavatanı (link)'e dayanır. (link) lehçesindeki ç'a ve (link) lehçesindeki t'e çayın iki farklı söyleniş şeklidir. (link)
Batı dünyasında çayın ismi iki formu da kullanır. Mandarin formu ilk defa 1559'de (link) tüccarlar tarafından kullanılmıştır. Bu tüccarlar sayesinde Mandarin lehçesindeki ç'a (link) (çai), (link) (ça), (link) (şay) ve Türkçeye girmiştir. (link)'da daha sonraları (link)tüccarlar tarafından Amoy lehçesi yaygınlaştırılmıştır. Bu sayede çay Batı dillerinde Amoy lehçesindeki 't'e kelimesinden türeyip, (link)'ye (tea), (link)'ya (the),(link)'ya (te), (link)'ya (tee) yerleşmiştir.
Doğu dillerinde ise Mandarin formu daha yaygındır, (link) (çay) ve (link) (cha) bu formu kullanılır.