Dini hassasiyete saygı duyarım. İslamin en yüce tarafını da hem Allah a şirk koşmamak hem de kul hakkı yememek olduğunu öğrendiğim zaman tanımıştım. Yaratılmışlardan ilahlar edinmemek ve hatalı olanı dinsiz ve dinden çıktın diye yaftalayarak şirke bulaşıvermek hastalığını görüverince tüylerim diken diken olmuştu. Kimseye ama kimseye mümin de diyemem kafir de diyemem. Bunu ancak yaradan takdir eder. Yanlış düşünüyorsun diyemem. Tebliğ ederim karşımdaki anlar veya anlamaz. Anlaması için belki zaman gereklidir. Ya da benim doğru bildiğimin yanlış olduğunu anlamam için bir fırsattır yaşanan çatışma.
Kul hakkı ise en ürperdiğim mevzuu.
İki şeyin affı yok, kul hakkı ve de şirk. Domuz ile teması, bilmeden yaşamışsanız bile affı var. Bizleri domuz mamülleri ile bile bile yüzyüze bırakıp kesesini dolduran ise bizim gerçekleri bilme hakkımızı gasp ediyor demektir. Bu da kul hakkına giriyor.
Forumda, tıp ile ilgili uzmanlar bizi aydınlattı. Ağır metallerle bilinçli olarak, bizleri zehirleyen gerçek manada dış güçler ve bunlara göz yuman içerdeki işbirlikçilerine karşı bilgili olmak zorundayız. Benim yararıma olacaksa elbette aşı olurum ama benim zararıma olacak şeylerden uzak durmam gerekir.