Genç yaşta aramızdan ayrılan Bahadır Gürel'in anısına...

@ozgurgokalp

Fitness Syncer sitesini kullanıyorum. Ücretsiz versiyonu bir sitedeki aktiviteyi maksimum 3 siteye otomatik aktarıyor. Her gün bir kez eşleme yapıyor. Paralı versiyonunda bu engeller yok.

(link)

Yorumum bulunsun takipteyim...

Sonuçları merakla bekliyorum, takipteyim..

Yarış koşan insanların çok sık kullandığı bir ölçüt vardır: interval sonrası nabzın ne kadar kısa sürede normal seviyeye iniyor? Formunun zirvesinde olanlarda bu sürenin kısa olduğunu biliyoruz.

Benim izlediğim yöntem şuydu: Strava'dan sprint yaptığım aktiviteleri bulup; sprint anındaki nabzımı ve sprint sonrası normal nabzımı süre cinsinden karşılaştırıyordum. Örneğin; Rize yol yarışından bir gün önceki antrenmanda ekiple birlikte bir sprint yapmıştık. Allah ne verdiyse sprintiydi. O sprintin finish kısmını aşağı kopyaladım (Tüm aktiviteyi incelemek isteyen olursa: (link)).




Birkaç bilgi:

- Benim max nabzım: 185 bpm (4-5 dakika 180'de gidebiliyorum)
- Anaerobik eşik nabzım (laktat eşiği): 170 bpm (bir saat civarı bu nabızda bisiklet sürüyorum)
- Aerobik eşik nabzım: 140 bpm (yağ yakım nabzım olup saatlerce yorulmaksızın sürebiliyorum)

Sprint sonunda nabzımın 180 bpm'den 140 bpm'e düşmesi yaklaşık bir dakika sürüyor. Bu ne demek? Diyelim ki bir yarıştayım. Diyelim bir grupla birlikte benim normal nabız tempomda sürüyoruz. Ancak gruptan birkaç kişinin atak yapıp kaçtığını düşünelim. Baktım ki benim grubum geride kalacak, kaçanlar iyi bisikletçiler; bu durumda kaçanları yakalamam gerekir (yok kaçanlar iyi bisikletçi değilse veya grubumda iyi bisikletçi varsa kaçanları yakalamam gerekmeyebilir). İşte 180 bpm'de 4-5 dakika sürmek kaçanları yakalamak için bana sprint fırsatı veriyor. Diyelim ben de atak yaptım ve kaçanları yakaladım. Bu durumda çok kısa sürede nabzımın normal seviyeye düşmesi gerekir çünkü grup normal nabızla sürerken ben soluk soluğa durumdayım. İşte grubu yakaladığımda nabzımın ne kadar sürede normal seviyeye ineceği hayati önem taşıyor.

Benim burada yazdıklarım deneme yanılma hesapları ama Joe Friel'ın Total Heart Rate Training kitabında Recovery Heart Rate başlığı bu konuda yol gösterici bilgiler veriyor.

Friel Recovery nabzı iki aşamalı olarak tanımlıyor. Birisi egzersizin hemen sonrasındaki nabız (örneğin sprint sırasında yorulup pedal kestiğiniz an); buna (A) diyelim. Diğeri de egzersizden 1 dakika sonraki nabız; buna da (B) diyelim.

Recovery nabız farkı (RHRD) = A - B olacaktır.

Friel'a göre RHRD yükseldikçe fitness durumumuz artıyor. Tabii ki RHRD değeri yapılan aktivite türüne ve ne kadar şiddetli geçtiğine göre değişiyor. Biz burada yüksek şiddette olanları ele alalım.

RHRD değeri kardiyovasküler sağlığımız hakkında da bilgi veriyor.

1999 yılında New England Journal of Medicine'de yayımlanan bir çalışmaya göre; RHRD ile kalp krizi riski arasında bir korelasyon var: 6 yıl boyunca 2400 hastayı izlemişler. Bu izleme sırasında 213 kişi ölmüş. Bu araştırmacılara göre; bu ölçüm, sağlık kuruluşunda yapılacak kalbin elektriksel aktivite testi ve kan akış ölçümleri kadar dikkate alınabilir bir ölçek sağlıyor. RHRD değeri 20 ve altı olanların kalp yetersizliği nedeniyle ölüm riski çok yüksek.

@Bahadır Gürel Bey istirahat nabzınız nedir bilirmisiniz.?

Bahadır bey ellerine sağlık, forumda takdir edilecek işler yapıyorsun.

@Bahadır Gürel

Buraya ufak ekleme; 4-5 dakikalık ve 180 bpm nabızlı takip, (nabız normal seviyeye kısa sürede inse bile), sizin stokdaki enerjinize hasar verecektir. Burada 2-3'lü takip daha mantıklı olur.

Bizim antremanlarda genç arkadaşlara verdiğim tavsiye örneklerden birisini aktarayım: Diyelim ki sizin stok enerjiniz bir kavanoz reçel olsun ve bu reçeli yemek için elinizde 2 adet kaşık var; çorba kaşığı ve tatlı kaşığı. Hangisi ile bir kavanoz reçeli daha çabuk bitirirsiniz veya hangisini ne zaman kullanmanız gerekir?

@MURAK bey, benim dinlenik nabzım çok düşük çıkıyor ama bunun bir nedeni kullandığım ilaçlar. Hatta şöyle söylesem yeridir; gün içinde şirketteyken tansiyon ölçerle nabzımı ölçtüğümde 55-60 bpm arası bir değer çıkıyor. Nedeni şu: üç yıl önce kalp ameliyatı olduğumdan düzenli olarak coraspin ve beloc kullanıyorum. Bu ilaçlar kanı sulandıran ve damarları genişleten özellikte olduklarından, benim değerlerim bir ölçek olmaz.

@Bahadır Gürel Bey,, Allah size sağlık ve sıhhat versin. Çok güzel bir iş yapıyorsunuz.. Sizin konuyu görünce ister istemez kendi değerlerim ile mukayese ettim. Sayenizde doğru yolda olduğumu gördüm ve mutlu oldum.

Yaşım 55 ve istirahat nabzım 60. Bunun en büyük etkeni uzun yıllar oynadığım masa tenisi (kalbi büyütüyor) biraz da her sabah almaya alıştığım coraspin. Benim de yağ yakma nabzım 130 - 135 arası çıkıyor. Fitnes nabzım 140 - 148 arası onun üzeri çok kısa süreli çıkabiliyorum...

işin özeti şu aslında:erime patolojik değilse en önemli olay direnç antrenmandır.bu genelde yer çekimine karşı olan direnç antrenmanlarıdır.Astronotlar için çok önem taşır.Çünkü erimeyi engelleyen yer çekimini kuvvetle yenilen çalışmalardır.

İstanbul gibi bir yerde, kanser olup 6 ay ömrü kalan biri, radikal bir karar verip çanakkaleye taşınıyor sanırım 5 yahut 6.yılı oluyor orada hayatına devam edeli
Ben 30 una kadar istanbulda çalışmaya devam ederim fakat 30ndan sonra kısmetse ege bölgesinde bir köye, yahut dağ evine yerleşmeyin düşünüyorum. Hatta kendi evimi yapma gibi planlarım bile var bir çok rehber var hatta bu şekilde yaşamını devam ettiren çevreci

Yılın 42 günü trafikte geçiyor
Trafikteki zaman dilimi günlük 3.5 saat aldım artık hesabı siz yapın yılda 1008 saat yapıyor

İstanbul gibi bir yerde, sadece spor yetmiyor, düzenli ve yeterli besin(ki bir çok besinimiz gdolu) yeterli uyku, yeterli efor vs. Bunları hesaplamak bile işkence.
Bu şehirdeki tavuklar bile çok kısa sürede doğuyor, büyüyor, kesiliyor, markete geliyor, tğketiliyor. İnsanlar artık evde yemek yapcak sabır bile kalmadı denebilir nerede o eski bayramlar hesabı, nerede eski o güzelim yemekler.

Birde uzun lafın kısası çekeyim, tercih meselesi bilemem tabi ama, 40 dan sonra bana kalırsa şehirler terkedilmeli

Forumda fitness yapanların ve salonda ağırlık çalışarak spor yapanların zekasına atıfta bulunarak onları "ahmak bir tür" olarak değerlendiren her şeyi çok bildiğini düşünen Hıncal Uluç klonu vardı bir tane, bu yazdığımı okursa kendisini çok iyi bilir. Yazıyı okusunda cahilliği biraz olsun azalsın. Ne de olsa bilmemek ayıp değil öğrenmemek ayıp.

Yararlı bir paylaşım ama 76 yaşında dedem 56 yıldır dükkanına eşek bisan dediğimiz bisikleti ile gidip geliyor ve inanın hal taş gibi 6 yıl önce de baba oldu, 6 yaşındaki çocuğa dayı dedirtebilen bir sağlamlığa sahip dedem, siz bisiklet sürmeye devam edin bisikletsiz yaşam hatadır

@seauton

Dedenize nice ömürler. Dedenizin bisiklet sürmek dışında nasıl yaşam sürdüğünden de bahsetseniz daha iyi anlarız. Örneğin benim mesleğim bilgisayar başında zaman geçirmeme neden oluyor. Bu yaşam biçimine sedanter yaşam diyoruz. Dedeniz bu yaşına kadar nasıl yaşadı?

Eğer sedanter yaşıyorsanız bisiklet sürmek 40 yaşından sonra kas kaybınızı önlemez. Sorum şu: Dedeniz nasıl yaşıyor?

Ben beni bildim bile 6 saatten fazla uyumuyor, sürekli organik besin tüketiyor, işini ve eşlerini seviyor kas kaybı vs elbet olacaktır ama klasik tabirle her şey beyinde bitiyor ve beyin bedava Yazınız için tekrar teşekkür ederim

@seauton

Benim yazdığım şeyi tam okudunuz mu? Son kısmını tekrar buraya alıntılıyorum:

"40'lı yaşlardan itibaren eğer yaptığınız iş sizi fiziksel olarak aktif kılmıyorsa mutlaka ağırlık çalışmalarını düzenli yapmak gerekiyor. Bu çalışmaların genel olarak bisiklete yönelik olması gerekir ancak, bisikletin az kullanıldığı kış dönemlerinde tüm vücut kaslarını çalıştıran hareketler de tercih edilebilir."

Kısaca diyorum ki; eğer 'sedanter' bir yaşam sürüyorsanız 40'lı yaşlardan sonra kas kaybını önlemek için mutlaka ağırlık çalışmaları yapılmalıdır diyorum. Bunun hatalı olan tarafı neresi?

Daha doğrusu dedeniz sedanter bir yaşam sürüp sadece bisiklet sürerek kaslarını koruduğunu mu iddia ediyorsunuz, tam açıklar mısınız dedeniz nasıl yaşıyor?

Yazdıklarımı nasıl okuyorsunuz ben anlamıyorum sizin yazdıklarını eleştiren bir yazı değil Karadeniz'e gel insanların yaşam tarzlarını çalışma koşullarına bak spor salonlarında ağırlık çalışmakla alakası yok, sürekli aktif bir yaşam tarzı spor salonlarında düzenli ağırlık kaldırmaktan daha yararlı ve etkili, demek istediğim bu

@huseyinbozan ''bir çok rehber var hatta bu şekilde yaşamını devam ettiren çevreci'' bikaç isim verir misiniz?

@seauton

Ben yanlış anladım öyleyse. Son yazdığınız en doğru olan yaşam tarzı. Benim de aksini düşünmem mümkün değil.

Sizin gibi bende pc karşısında çalışıyorum, nefret ediyorum ama mecburum sorumluluklarım var dedem bazen telefon ediyor bisikletini al gel diyor gelemem deyince basıyor okkalı küfrü, akşam eve gidince bisikletime binip 1 saat bisiklet sürüp ancak kendime geliyorum, gün 24 saat ve kendime ayırabildiğim 1 saat bisiklet, düşünün ben yaşamı 1 saat hissedip mutlu oluyorum dedem uyku dışında her an yaşamı hissediyor

benim bisiklet macerasına atılmamın esas sebebi ilk mesajla bağlantılı kaygılardı. gençlik dönemimiz çok aktif geçti. hiçbir kötü alışkanlığımız yoktu, iş ya da okul dışında arkadaşlarla geçirdiğimiz zamanlar hep aktivite üzerineydi. daha sonra tipik orta yaş sürecine girdik. okul bitti, evlendik iş güç sahibi olduk, bilgisayarların karşısında çalıştık, eve geldik yedik içtik tekrar yedik üzerine yattık derken bir de bakmışız ki yaş olmuş 40 kilo olmuş 100. gençliğimizde büyüklerimize bakıp biz onlar gibi olmayacağız düzenli spor yapacağız diyorduk ama hayatın koşulları buna çok elvermiyor. maalesef çoğu kişi 9-5 çalışıp haftada iki gün tatil yapmıyor. benim eve gelmem 9'u buluyor, haftada ise tek gün iznim var. çoluk çocuk, sorumluluklar derken spor yapmaya ne motivasyon ne de zaman kalıyor. hala da durumum aynı. imzamda yazılı kilometrelerin yaklaşık %95'i işe gidip gelirken yapıldı. bisikletin bile şöyle gönlümce keyfini çıkarabileceğim şehirler arası bir tura hiç çıkamadım. az ama öz, düzenli spor yapmak hayatımızın bir parçası olmalı.