Ben de benzer ruh halini yaşıyorum. Ancak şunu eklemek istiyorum ki, yaptığımız iş muhakkak genel psikolojimizi, ruh ve fiziksel sağlığımızı etkiliyor. Bunun yanında özelikle Istanbul gibi büyük metropollerde yaşarken stres ve depresyondan sıyrılmak, çok az kişinin çaba harcayarak (bisiklet,meditasyon,enstrüman çalmak,spor yapmak vb.) başardığı hayatlar oluyor. 2010 yılında özel bir bankada çalışıyordum. Şartlarım hiç fena değildi ancak mutsuzdum. Karar verip Londra'ya gittim. 2 yıl mutlu mesut yaşadıktan sonra kalma imkanım varken ailevi sebeplerden geri döndüm. Tabi Türkiye'ye geldiğimin 1. ayından itibaren o eski mutsuz ruh halime döndüğümü hissetmeye başladım. Londra'da imkanlarım daha kısıtlı olmasına rağmen hayattan keyif alıyordum, çok mutluydum.
Son tahlilde şunu söylemek istiyorum; evet bir insanın mutlu olup olmaması kendi elinde olabilir ama Türkiye gibi gündemi olan bir ülkede mutlu olmak için batıdaki insandan daha çok efor sarfetmeniz gerekiyor. Senin benim gibi bir çok mutsuz insan mutsuz bir toplumu oluşturuyor. Mutsuz insan mutsuz eder.
Devlet memuru olduğun için kendine ayırcak zamanın makul ölçülerde var. Düzenli spor yapmanı ve kendini faydalı bir şeyle meşgul etmeni tavsiye ederim. Tabi mutsuzluğun bir nedeni de kronik yalnızlıktır.