Jordanred Bisiklet Forması, Bisiklet Taytı ve Bisiklet Giyimine Dair Her Şey

İnsanın iş hayatında mutlu olamaması

@Edip Dinçer özel sektörde iyi bir yere girdikten sonra iş saatleri uygun ayarlanamaz mı ?
 
Scudo
@mehmet ulaş
Çalışmadığım için bir şey diyemiyorum ama patron olmadıktan sonra çalışma saati konusu sıkıntı olur bence :).
Hatta özel sektörde çalışan arkadaşlarım, ne kadar yükselirlerse o kadar çok çalışıyorlar... Kamuda da böyle ama bu (en azından belediyeler için); başkan yardımcısı, müdür gibi bir yere gelirseniz; yok o açılışa git, yok bu toplantıya katıl, haftasonu bilmem ne varmış oraya git... Ben düz bir raportör olmaktan o kadar memnunum ki :).
 
  • Beğen
Tepkiler: mehmet ulaş
@Edip Dinçer

patron olunca durum çok daha kötü. fark olarak sadece izni kendinizden istiyorsunuz, bu da izin vermemek için çok güzel bir sebep :) mandıra filozofu (şimdi ikincisi de geldi) filminde güzel bir patron görüntüsü var. yılda 2 hafta tatil yapabilmek için otel yaptırıyor
 
  • Beğen
Tepkiler: Edip D.
@aligüler

Benzer şartlardayız sizinle. Memur olmasam da devlete bağlı, bu zamana göre şartları ve maaşı iyi olan bir yerde çalışıyorum. Ülkede bu sorun taa lise yıllarında "aman bi üniversiteye gir de ne olursa olsun bölümün, altın bilezik üniversite" şartlanmasından başlıyor(öncesi de var tabi ama görünen başlangıç bu zamanlarda). Sonuçta yeteneği, ilgisi isteği olmadan üniversite bölümü seçiyor insanlar. Sonucunda da o bölümlere bağlı işlerde olmadı ne bulursa orada çalışıyor.

Size üstünkörü verebileceğim tek tavsiye, aklınıza gelen şeyi ne olursa olsun ertelemeyin ve direk girişin. Hayata renk katmak için radikal kararlar almak gerekmiyor her zaman. Ben öyle yapıyorum kısmen de olsa işe yarıyor. Son olarak bisiklete binememek işin bahanesi demişsiniz ya, alkol ve sigara da mutsuzluğun bahanesi..
 
Çalıştığım şirkette 12 saat çalışıp asgari ücret alan insanlar var. Söyleyecek söz bulamıyorum. Okudukça şaşırıyorum. Bence halinden Memnun olmayanlar istifa etsin. Bu sayede memur olmak için gecesini gündüzüne katan insanlar için yer boşalmış olur. Macera için para ve bekarlık lazım diye düşünüyorum. Yada benim içim geçmiş..
 
Hayatta elinizdeki firsatlarin değerini bilmek gerekir sakin beni yalniş anlamayin akil verme değil fikrimi sunuyorum ben olsam senelik izin icin şoyle on gunluk bi bisiklet turu planlarim hafta sonlari zaten iki gun izniniz vardir heralde insan uzun tura cikdiğinda kendini buluyormuş bende dusunuyorum istanbulda mutlu unsan bulmak zor o yuzden elimizden geldiğince pozitif dusunmek gerekiyor bence bide maddi olarak basarmis olmaniz gerekiyor siz bunu basarmissiniz UNUTMAYİN MİTLU OLMAK İCİN SUZDEN YUKSEK DEĞİL DAHA DUSUK İNSANLARA VE HAYATLARA BAKİNİZ inanin sizin yerinizde olmak icin can atan insanlar var. ....MUTLU OLUN MUTLU KALIN..
 
Ben de benzer ruh halini yaşıyorum. Ancak şunu eklemek istiyorum ki, yaptığımız iş muhakkak genel psikolojimizi, ruh ve fiziksel sağlığımızı etkiliyor. Bunun yanında özelikle Istanbul gibi büyük metropollerde yaşarken stres ve depresyondan sıyrılmak, çok az kişinin çaba harcayarak (bisiklet,meditasyon,enstrüman çalmak,spor yapmak vb.) başardığı hayatlar oluyor. 2010 yılında özel bir bankada çalışıyordum. Şartlarım hiç fena değildi ancak mutsuzdum. Karar verip Londra'ya gittim. 2 yıl mutlu mesut yaşadıktan sonra kalma imkanım varken ailevi sebeplerden geri döndüm. Tabi Türkiye'ye geldiğimin 1. ayından itibaren o eski mutsuz ruh halime döndüğümü hissetmeye başladım. Londra'da imkanlarım daha kısıtlı olmasına rağmen hayattan keyif alıyordum, çok mutluydum.

Son tahlilde şunu söylemek istiyorum; evet bir insanın mutlu olup olmaması kendi elinde olabilir ama Türkiye gibi gündemi olan bir ülkede mutlu olmak için batıdaki insandan daha çok efor sarfetmeniz gerekiyor. Senin benim gibi bir çok mutsuz insan mutsuz bir toplumu oluşturuyor. Mutsuz insan mutsuz eder.

Devlet memuru olduğun için kendine ayırcak zamanın makul ölçülerde var. Düzenli spor yapmanı ve kendini faydalı bir şeyle meşgul etmeni tavsiye ederim. Tabi mutsuzluğun bir nedeni de kronik yalnızlıktır.
 
  • Beğen
Tepkiler: Ahmet-E
@mehmet ulaş

@Edip Dinçer

Özel sektör ne iş yapıyorsan yap köleliktir. 10 senedir içerisindeyim ve her gün için ayrı bir pişmanlığım var. Ha devlette ne farkı var diyeceksenizde en azından tatilleriniz ve geleceğiniz güvencede. Yarın çalıştığınız şirketin batıp kapanmayacağını bilemezsiniz.

Edit: Çalışma saatleri konusunda da herşekil hayatınızdan çalma üzerine kurulmuş bir sistem var. hafta sonu sizi çalıştıracaklarsa erken çıkıyorsunuz mesela saat 4te eğer hafta sonu iki gün izniniz varsa hafta içi akşama kadar çalışıyorsunuz bu sefer. Her halükarda sizi sağıyorlar çatır çatır ve sırf geleceğiniz patronun veya müdürün iki dudağı arasında olduğu için susuyorsunuz. Yada benim gibi susmayıp konuşuyorsunuz sürekli.. Bu seferde kimse sizi sevmiyor, beğenmiyor ama benim kadar şanslıysanız birşey de yapamıyorlar. ( bu kısmı yazmayacaktım ama neyse )
 
  • Beğen
Tepkiler: Edip D. ve yaboga
Hocam mesele kadın meselesi iş sıkıcılık falan değil, birde bu açıdan bak bence :) Bi evcil hayvan almanı öneririm
 
  • Beğen
Tepkiler: arayanbulur
@mehmet ulaş Mehmet Bey, Özel sektörde de müthiş işler başarıyorsun herkezden çok çalışıyorsun seneleri veriyorsun bir gün birşey oluyor sizden kötüsü olmuyor bağırışlar çağırışlar, ne verdiğiniz seneler nede özveri kimsenin umrunda olmuyor.

@Onur Öztürk bey, bence hayatınızı güzelleştirecek sizi mutlu edecek değişimler yapın iş değiştirmek çok major bir değişiklik, baktınız olmuyor sonra tabii ki yine deneyin.
 
ben belki de bu başlıkta hepinizden genç ve tecrübesizimdir iş ve hayat konusunda. lakin benimde içerisinde bulunduğum durum hemen hemen aynı. çok iyi yerlere ulaşabileceğimi bildiğim bir okulu gözüm kapalı bıraktım, başka yere gittim orayı da bıraktım. şu an düzcede küçük bir üniversitede işletme okuyorum. gelecekte işsiz kalma ihtimalim bir hayli yüksek. ancak arada bazı radikal kararlar alıp başka alanlara yöneliyorum. 22 yaşında bir birey olmama rağmen kendi emlak ofisimi açtım, oradan kazandığımla abd ve avrupada gezdim. ama asıl işimi de bırakmıyor, okula devam ediyorum. kabul ediyorum okul beni tatmin etmiyor ancak gerekli bir eğitim seviyesine ve bilince ulaşmama yardımcı oluyor. ama ben kendime iş çıkartarak hem günlerimi geçiriyor, hem sevdiğim işle de oyalanıyor, hem de ekstra gelir elde ediyorum.

kamuda 2 kez staj yaptım ve hayatımda çekmediğim çileleri orada çektim. baba devlet memuru. ülke memur ülkesi. ve ülke insana değer vermeyen bir ülke. mutluluk standartlarımızı gözden geçirip ülkeye uyarlamak ve dengeli bir yol bulmak belkide en iyisi olabilir sizin için..
 
@aligüler Mutluluk ve mutsuzluk kişiye özel, biricik, her insanda bulunan ve bulunması gereken duygulardır. Ancak bu ve benzeri duygular günlük hayatınızı olumsuz yönde etkiliyorsa mutlaka profesyonel destek almalısınız. İnsan kendisine teşhis koyamaz. Tatminsizliğinizin nedeni çok farklı bir konu olabilir ve siz bunun farkında olmayabilirsiniz. Bu konuda yardım aldığınızı bilmek bile sizi iyi hissettirecektir. Bu psikolojik konumda alacağınız radikal kararlar ileride pişmanlığa yol açabilir.
 
YA geçen sene iki hafta bütün olarak izin yapabildim ve inanın büyük bir olay 14 gün izine çıkabilmek yasal hakkınız olmasına rağmen işte size özel sektör.
 
Az daha bende annemin ve teyzemin yüzünden devlet memuru oluyordum. O da yetmedi geçenlerde de paralı askerlik diye teyzem kafamın etini yedi. Sonra vazgeçtiler bu ısrarlarından biliyorlar kafama koyduğum şeyi yapacağımı :D bir yerde saatlerce oturmak bana göre bir şey değil o yüzden bu sene paramedik okumaya niyetim var. Maaşı 10.000 değil ama benim sevdiğim bir meslek ne kadar para aldığımın hiç bir anlamı yok yeter ki sevdiğim iş olsun. Tavsiyem para biriktirip güzel bir bölüm daha doğrusu size uygun bir bölüm okuyup 1.000 lira bile maaş alsanız mutlu olursunuz hiçbir şey için hala geç değil
 
@Fatih Çetin

Ders alınması gereken bir anektot. Yaşadıklarınıza üzüldüm. Tavsiyenizi ayakta alkışlıyorum.

Sevgili kardeşim sadece şunu tavsiye edebilirim: iş iştir, beklentilerini ne kadar düşük tutarsan mutlululğun o kadar artar.
 
dostum durumunu gayet iyi anlıyorum..bu duruma yenik düşme derim ama depresyon inan ilerisi için sıkıntılı durumlara sevkedebilir seni..işi şey olarak düşün mesela istediklerini yapabilmek için bir araç amaç asla deil..herkesin işin sıkıcı inan..bende muhasebeciyim stresli youn ve sorunlu bi şirketteyim..genelde agresif oluorum bu nedenle sosyal yaşantımada yansıyo hatta...lakin bir kere yaşayağız ikinci bi şans yok..mutsuz geçen anlarımız bir kenara nekadar kendine destek olursan okadar kardasın tek şansın var yarın garanti deil çalışmadan olmuo bu ülkede..gelen gidenide aratır derler fevri hareket etme sabır göster ne istediğini belirle ve ona göre hareket et..dier türlü mutsuzluğa saplanırsan yol bulamazsn kendine edersin..bekara karı boşamak kolay derler ama inan durumum o deil o kafayla yorum yapmıyorum sana :) şöyle düşün bide başkalarının hayal ettiği bi hayatn vardır belki..
 
@ERSN PK

Son cümle müthiş. Görgüsüzlük vs sayılmasın ve yanlış anlamayın ama tamda benim durumumu açıklıyor. Zaten ara ara ego problemi olmayan insanlardan duyuyorum bu tür şeyler. Buda zaten devam etmeme yardımcı oluyor bana yoksa çoktan kafayı kırardım ben :koptum:
 
  • Beğen
Tepkiler: ersnpk
Haziranda memuriyetim başlıyor; hayata öyle bakmamak gerektiğini düşünüyorum işini yap; sonra haftasonu, izin, beş sonrası vs hiç boş geçirme zevk aldığın şeyi yap. Bisiklet veya farklı bir aktivite. Özelde durumlar kötü...
 
Bazı arkadaşlar da yazmışlar, memuriyetin iyi yanlarından biri sana vakit kalıyor olması. O vakti iyi değerlendirmek önemli, yoksa işinden değil hayatından mutsuz olursun.
Memuriyette var mı bilmiyorum ama olduğun mesleği değiştiremez misin, yine memurluk başka bir iş...
Şuna da kısaca değinmekten geçemeyeceğim: Ne için yaşıyorsun? senin sadece için bu hayat mı önemli?
Açık öğretimler, uzakten eğitimler , ikinci(normal üniversitenin akşam derslerine giriyorsun). Bu ihtimallere de bakmanı tavsiye ederim. Memuriyetini
bırakmak zorunda kalmazsın. Mezun olunca bırakırsın.
 
Aşk yok hayatında. Bir aşık oldun mu tüm dertlerin geçer ;)
 
  • Beğen
Tepkiler: Gün A.
Geri