Bu başlığı görünce yaşadığım bir olayı anlatamadan geçemeyeceğim. şehirlerarası otobüslerle yolculuk yaparken bir keresinde, uykuya dalmışım gece gözümü bir açtım aman allahım şöför o kadar hızlı kullanıyordu ki hafif bir sağ sol yapınca yerimde dönüyordum. hemen kemerimi taktım(neyseki vardı) ve o an şunu farkettim, normalde insan şöyle düşünüyor, "ya reflekslerim sağlam kaza olursa tutunurum." çok yanlış. o uyku sersemi halimle inanın kolumu bile zor kaldırıyordum o gün bugündür 10 metre bile gitsem kemer takıyorum. kazanın nereden geleceği belli olmuyor bazen.
Asıl hikayeye gelecek olursak, doğuda olanlar bilir birlik minibüsleri vardır. şehirler arası yolda giden. o tarz bi minibüsle yolculuk ediyorum, önde oturuyorum yanımda benden yaklaşık 15-20 yaş büyük bi adam vardı(21 yaşımdayım). ben yine normal olarak kemer taktım bir iki defa mola verdik. sonuncuda kemerimi takmaya çalışırken adam artık sinirlendi çünkü dar olduğu için ayağa kalkması gerekiyordu. bana döndü ve kardeş senin canın pek bir kıymetli galiba dedi, dedim istiyorsan vereyim kemeri sende tak. yok dedi tersleyerek. sen nerelisin dedi(tipik önyargı sorusu,adamla aynı memleketliyim insanlar önyargılı olmasın diye isim vermeyeceğim) şuralıyım dedim, hayret bizim buralardan yumuşak adam çıkmazdı dedi.
hiçbirşey söylemedim adama ne düşündüğü ne söylediği önemli değil. saatte 90 km hızla giderken o camdan uçmaya hiç niyetim yok. ve bir an kaza olsa o adam ölse sevdiklerini cenazesi başında ağlarken hayal ettim. kusura bakmayın arkadaşlar ama başka insanların düşünceleri uğruna hayatımızı tehlikeye atma lüksümüz yok. kendinizi düşünmüyorsanız bile sizin arkanızdan harap olacak insanları düşünün. kemer takmamanın kask takmamanın erkeklikle bir alakası yok zira fizik kanunları sizin ne kadar erkek olduğunuza bakmaz. saatte 90 km hızla o camdan uçarken ki estetik güzelliğinize bakar...