orta 2'de seçmeli müzik dersiyle gitara başladım... admira paloma, kalbimde yeri çok büyük

ondan sonraki gitar maceram, "başlayıp başlayıp bırakmak.. başlangıç seviyesinde debelenmek" şeklinde özetlenebilir...
bu arada gitarımı birine vermeyi hiç düşünmedim, çünkü hep yeniden başlayacaktım
sonuçta iki yıl önce yeniden başladım... yine bıraktım

şimdilerde (2 ay önce) yine başladım... geçen hafta ilk defa bir nota sehpam oldu, bir de gitar sehpam... hep elimin altıda olsunlar, çantadan çıkartmakla uğraşmayayım, en kötü ihtimalle günde 10, 15 dakika çalışayım diye
popla klasik arasında gidip gelmeme rağmen, gönlüm klasikte... klasik parçalarda da daha başarılıyım (başarılıyım derken orta başlangıç seviyesinde

) yine de bir kaç popüler pop parçasını yarım yamalak çalıp söyleyebiliyorum... tabi kimseye eziyet etmek istemem, kendimi eyliyorum sadece
