Yabancı bir bilim adamı dünyanın en ilkel topluluklarını inceliyormuş..
Hatta aralarında öyleleri ile karşılaşmış ki, bazı kabileler, babası yaşlanınca eti arıya gitmesin diye, kesip yiyorlarmış..
Hepsinin en belirgin tek bir ortak noktası çıkmış..
HERHANGİ BİR ŞEKİLDE BİR YARATICIYA İNANIYOR, ONA ADAK SUNUYOR, YARATICI İBADET EDİYORLARMIŞ..
İnsanın fıtratında istesek te istemesek te herhangi bir şeye tapma ihtiyacı vardır.
Kimi güneşe,kimi puta , kimi ateşe tapar.. Sonuçta bir şeylere taparlar..
Bir çok ateist insanın bile her şey enerji, her şey doğa dediğini ve farkında olmadan bunlara taptığını fark etmişsinizdir..
HAYAT AMACI İLE İLGİLİ BURADA ÇOOOK UZUN BİR YAZI YAZIP SIKMAK İSTEMEM AMA
Hayat amacımızı ararken hangi özellikleri olması lazım şeklinde başlıklar sıralayacak olsak ( hayatta ki tutkumuzda diyebiliriz )
1. Hayat amacımıza emek ve zaman harcarken ondan herhangi bir beklenti içinde olmamak lazım.. ( mesela ben resim yapmayı hayat amacı edindi isem, bundan para kazanmak ta istersem, resim yaparak para kazanamadığım zaman hayat amacınızdan da soğumuş olurum
)
2. Sizinle aynı hayat amacını seçmiş insanların geçmişten günümüze kadar olan biyografilerini inceleyin.. ( mesela ben ilkokul yıllarımda sürekli olarak milli bir sporcu olmak istediğimi söylerdim.. Milli sporcuların özellikle belli bir yaştan sonra branşı ile sağlık problemleri yüzünden ilgilenemediğini gördükten sonra bununda pek mantıklı olmadığını anladım
- Bir ara latin dansları ile ilgileniyordum, belkide tanıdığım en iyi dans eğitmeninin dizlerinde sakatlıktan dolayı dans edememesi hayat amacımı seçmekten çıkardı..
- fotoğrafçılık ile ilgilenirken, sevdiğim bir hocamın fotoğraf merakı yüzünden eşine yeterince zaman ayıramamasından dolayı boşandığını duymak..
- çok zengin kişilerin stres ve sağlık problemleri içinde hayatlarının ellerinden kaydığını söylemesi..
Uğraştığım bir çok adrenalin dolu sporun, çok fazla maddiyat içermesi..
Ortalama 1 yıldır bisiklet sürüyorum, işe bisiklet ile gidip gelmesem , sanırım onada iş hayatımdan dolayı yeterince zaman ayıramazdım..
Hatta bir aralar şöyle düşündüm..
Dünyanın en iyi futbolcusu oldun ( olamazsın da ) sonra ?
Dünyanın en iyi fotoğrafçısı oldun ( olamazsın da ) sonra ?
Dünyanın en iyi bisikletçisi oldun ( olamazsın da ) sonra ?
Dünyanın en iyi dansçısı oldun ( olamazsın da ) sonra ?
İşte o sonra dedikten sonra insan her şey den uzaklaşıyor..
Şuan çok şükür kendi işim var, işlerimden de memnunum,
1 tane dükkanım olması ile
100 tane dükkanım olmasının bana ne faydası var demeye başladım bile
Sadece 100 tane kiracı ile uğraşmış olacam ve daha çok dert daha çok sıkıntı
)
İşler büyüdükçe işleri yönetmek için yeni yöneticiler alacaksın, onlar seni dolandıracak veya işler süper gidecek
SONRA ? SONRA ? SONRA ? SONRA ?
Bir şeyler yaparken hep sonunu düşünmek gerekir diye düşünürüm..
Hayat amacı hayat amacı hayat amacı derken, ne kadar zaman geçti bilmiyorum.. Nerede ise uğraşmadığım hobi kalmadı..
Bir yandan işlerin yoğunluğu bir yandan bir sürü sorumluluklar vb derken
Nasıl oldu tam anlamadım ama
Kendimi namaz kılarken buldum.. ( çok şükür iyi ki kılmışım..)
Keşke daha önce bulsaymışım..
İlk başlarda ciddi zorlandım, aşırı derecede irade isteyen bir ibadet namaz kılmak..
Önceleri sadece farzları kılıyordum, hatta bazen " yıllarca kılmadım 1-2 gün kılmasam dediğim bile oluyordu
"
Cidden ilk başlarda çok zordu, hayatımda hiç bir şeyi yaparken bu kadar üşendiği mi, zorlandığımı hatırlamıyorum..
Olaylar nasıl gelişti tam hatırlamıyorum, 2 ileri gidiyor 1 geri geliyordum
Sonra cami de namaz kılmaya başladım..
Sonra sünnet farz ne varsa kılmaya başladım..
Sonra nafile namazlara başladım..
Sonra eski kaza namazlarımı kılmaya başladım..
Sonra gece namazlarına başladım..
Bu aralar pazartesi perşembe oruç tutmaya başladım..
offff şuan bunları size yazarken bile içimde nasıl bir heyecan , nasıl bir mutluluk var tarif edemem
Farz ibadetlerden çevremdeki insanların haberi olsa da, nafile ibadetlerden çoğu zaman en yakınımın bile haberi olmuyor, bu bile hoşuma gidiyor açıkçası..
Hayattaki en büyük pişmanlığım bu yola 26-27 yaşında çok geç başlamış olmam ( gerçi çok iyi biliyorum vardır bunda da bir hayır.. )
Şuan ki hayat anlayışım
Araba ile kaza mı yaptım ( ohhhh iyiki yapmışım, rabbim biliyor sonuçta vardır bir sebebi
)
sonra ? sonra ? sonra ?
Sonrasında da kötü bir şey yok..
Hayat boyu mutluluk var..
Bir kişiye bile bir faydam olacağını bilsem , bunun 100 katı uzunluğunda bile yazılar yazmaya razıyım