Rahmetli Mahsuni Şerif üstadın 2 ayaklı eşeklere yazdığı bir şiirini paylaşıyorum. Ya eşek o zamanda esekti ya da rahmetli bu döneme yazmış.
Sırtım bozuk yüküm ağır yol çamur
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim
İzzetim semerdir vur utanma vur
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim
Aklım softalarda inadım inat
Dur demem ben doyasıya odun at
Umurumda değil batsa kainat
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim
Torbama ne koyarsa yerim sahibim
Ahır yasasına olmaz lam ü cim
Eşekliğin tadı nedir bilen kim
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim
Benim için kucak açar kırlarım
Keyfim suyum,sıpam için zırlarım
Yükümün şerefi diz çamuralrım
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim
Eşeğin tadı aslanda olsa
Zulmüne küfreder semere gelse
Of demem dünyaya bir nalım olsa
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim
Mahzuni diyorlar bir sahibim var
Bazan sırtlar beni bazan yük atar
Hep benim cinslerim gevişsiz yutar
Mevla’ya şükür ki eşek gibiyim…
