Bu yıl yeni yeni koşmaya da başlayayım, iyi kötü belli bi seviyeye geleyim, şöyle 2-3 tane de 10 km’lik koşu yarışlarına falan da katılayım diye bi hedef koydum kendime, nitekim başladım da. Ağır ağır, düşük nabızla koşarak başlayayım dedim, koştukça koştukça sağ baldırımın alt kısmında bi ağrı başladı ve hafiften de bi şişlik oldu. Önemsemedim, yeni başladığım için değişik kaslarım zorlanıyordur diye düşündüm.
Eşimin zorlamasıyla bi akşam hastaneye gittik. Doktor aşil tendonumda parsiyal yırtık ihtimali bulunduğunu söyledi, MR istedi. Alçıya alalım dedi hatta, MR sonucu çıkana kadar hareket ettirmememi söyledi. Neyse ki sonuçta kötünün iyisi; aşil tendonumda tendinit olmuş. 1 aya yakın bi süre boyunca yürümeyi bile kestim nerdeyse. En son 11 Mart’ta binmiştim, bu ayın 12’sinde tekrar binene kadar hiç binmedim.
Bu duyguyu tarif edemem. Böyle bir özlem, böyle bir kavuşma sevinci hayatımda yaşamadım daha önce
Neyse; diyeceğim o ki kendinize dikkat edin. İnsan kendini bişey biliyor zannediyor, ta ki başına bi müsibet gelene kadar. Kazasız, sakatlıksız sporlar dilerim herkese..