bugün bisikletimle 2. biniş denememi yapacağım için gururlu ve mutluydum
)
5.kattan bisikleti indirmek çıkartmaktan çok daha kolay oldu,tek elimle koltuun ön uç kısmından tuttum ve tıngır mıngır indim
)
sonrasında yenikapı sahile doğru gitmek için binmeden yola koyuldum çşitli hanzoların keskin bakışları altında sahile vardım,ordan hızlı hızlı sürmeye başladım önce vites denemeleri yaptım,yükselttim alçalttım..yollarda boş olduğu için oooh rahat rahat dolaşmaya fırsatım oldu..dolaşırken küçük bi çocuk dönerken geriye düştü hemen yardım ettim,çok üzüldüm..meğer direksiyonu bozukmuş,kafasını yere çarptı
(suyum vardı hemen diğer yardım edenelre su verin su verin dedim..ama çok üzüldüm bi de ağladı
( bu olayı da geride bıraktıktan sonra tekrar gezintime kaldığım yerden devam ettim,lakin hava biras kapalıydı ve ufak ufak yağmur yağmaya başlamıştı..ben yaz yağmurudur geçer az sonra dememe kalmadan gözümü açamiycak hale geldim ve sırılsıklam oldu,en kötüsü,kendimi geçtim,bisikletim çamur içinde kalmıştı...
kendimi o deli yağmurun altından kurtarmak için yedikule otobüs durağına attım kendimi,sonra bi bisikletli amca da aynı benim gibi otobüs durağına sığındı..muhabbet ettik ve kaskın öneminden bahsettim ona..sen ne kadara aldın muhabbeti tabiki geçti.pahalı buldu benimkini
)sonra yağmur dindi güneş açtı ve amca yoluna ben yoluma devam ettik..ben yedikuleden sonra biras daha gittim düz bi asfalt yol vardı ve bomboştu çok zevkliydi,yollarda tek bir patlak çatlak yoktu,ama biras da tırstım diebilirim çünkü her an kapkaça tacize ve kaçırılmaya mazur kalabilirdim onun için biras daha gittikten sonra geri döndüm ve aynı istikameti kullanarak ewe vardım,deli gibi acıktırıyomuş bu bisiklet onu da keşfettim