Merhabalar ben de hem geçen sene heyecanla yarışı takip etmiş hem bu sene katılmış biri olarak fikrimi beyan etmek istiyorum.
Bu sene heyecanla yarış zamanını bekledim büyük masraflar yaptım zorlu sürüşler yaptım. Haziran değil dedik Temmuz değil dedik tamam Ağustos ta bu iş oldu demek ki herşey rayına oturdu diyip Diyarbakıra yola çıktık. Kalacak yer olayı neyse beklentim zaten yoktu kendim kalacaktım yine kaldım sorun yok. Ama tracker olayının olmayacağını oradaki görüşmede öğrenmek üzücü oldu.
Kullanılan uygulamayı arkadaşlarıma aileme söyledim yok şifreydi carttı curttu güç bela kullandılar bir de baktık programa kimse giremiyor.
Tamam dedim beni takip eden herkese WhatsApp tan güncel konum atarım sorun değil en azından ben yarışçıları göreyim ona göre sürüş ve uykumu ayarlayayım yine olmadı. 24 saat konumumu açık bırakıp güncel tuttum ama başkalarının konumunu göremedim. Ben buraya yarışmaya geldim onu ara onun konumunu sor ötekini ara nerdesin yetişeyim diye uğraş bunun için mi geldim.
Yarış içinde rotayı değiştirme fikri bile çıktı organizasyon ekibinden. 1 yıldır nerdeydi bu fikir de ben önde kendimi parçalarken çıktı.
Birol Çakır olayına gelirsek kendisi rekabeti çok seviyor olabilir biz de rekabet için geldik oraya zaten ama sadece kendine uyan bir tarzda rekabet olmaz. Kontrol arabası Birol Çakır neredeyse oraya çadır kuruyor o gidip orda istirahat ediyor yenecek içecek yerler belirleniyor mis gibi. Kontrol arabasındaki arkadaşlar objektif birileri olmalıydı rastgele karşılaştık Birol Abi şöyle sürer böyle sürer şöyle kral muhabbetinden başka muhabbet döndürmediler. (bunu söylediklerinde kendisinden 120km öndeydik)
Konya'ya vardığımızda birbirimize yoladaşlık ettiğimiz Burhan Turan abiyi bekledim 15 dk geç geldi morali yarış tutkusu kalmamıştı. Zaten yarışın başından beri kamp yerlerinde birbirimizi bekleyip destek olarak sürdüğümüz için bu yarışta motivasyon kaynağım kendisidir. Biz yine devam edip 4. Gün silifkeye varacaktık sabaha karşı ama varsak bitirsek ne olacaktı.?
Sosyal medyada TTUBR bir organizasyonmuş gibi haber yapılacaktı. Bırakma kararını kısmen sağlık sorunlarımızdan kısmen moral bozukluğundan aldık. İyiki de almışız. Çünkü burda emek geçilmediği insanların yarı yolda bırakmak bir yana yarı yola bile getirilmediği ortada bir organizasyon olmadığı kafaya göre hadi yarışalım diyip yola çıkıldığı Tüm Türkiye tarafından bilinmiş olacak.
Geçen sene birinci Burhan Turan ve Şenol Kadir Köstekçi abi imiş bunu ne sosyal medyada gördüm ne birinden duydum.
Yıllardır dünyadaki uzun mesafe bisiklet yarışlarını organizatörleri yarışçıları takip ediyorum. Hah bu sefer Türkiye de kervana katılacak uzaktan izlemek zorunda kalmayacağız demiştim ama olmadı bu işe gönül vermiş insanlarla tanışmanın dışında hiçbir artısı olmadı.
Şu an evden arabayı alıp çıksam on kişi toplayıp hadi yarış var desem yarın bundan daha iyi bir organizasyon yaparım buna eminim. Bu işe gönül veren herkes de yapar buna da eminim. Ama uzun mesafe sürüşünü show malzemesi olarak görenler bunu asla yapamaz yapamayacak da.
Bir organizasyon ve emekçileri nasıl olur diyen biri Silkroad Mountain Race in Wild Horses belgeselini izleyip görebilir.
Bir şahsın etrafında değil bisiklet ruhunun sevgisinin merkez alındığı bir yarış olursa ne zaman olursa katılmak da isterim.
Sağlıcakla kalın.
Bu sene heyecanla yarış zamanını bekledim büyük masraflar yaptım zorlu sürüşler yaptım. Haziran değil dedik Temmuz değil dedik tamam Ağustos ta bu iş oldu demek ki herşey rayına oturdu diyip Diyarbakıra yola çıktık. Kalacak yer olayı neyse beklentim zaten yoktu kendim kalacaktım yine kaldım sorun yok. Ama tracker olayının olmayacağını oradaki görüşmede öğrenmek üzücü oldu.
Kullanılan uygulamayı arkadaşlarıma aileme söyledim yok şifreydi carttı curttu güç bela kullandılar bir de baktık programa kimse giremiyor.
Tamam dedim beni takip eden herkese WhatsApp tan güncel konum atarım sorun değil en azından ben yarışçıları göreyim ona göre sürüş ve uykumu ayarlayayım yine olmadı. 24 saat konumumu açık bırakıp güncel tuttum ama başkalarının konumunu göremedim. Ben buraya yarışmaya geldim onu ara onun konumunu sor ötekini ara nerdesin yetişeyim diye uğraş bunun için mi geldim.
Yarış içinde rotayı değiştirme fikri bile çıktı organizasyon ekibinden. 1 yıldır nerdeydi bu fikir de ben önde kendimi parçalarken çıktı.
Birol Çakır olayına gelirsek kendisi rekabeti çok seviyor olabilir biz de rekabet için geldik oraya zaten ama sadece kendine uyan bir tarzda rekabet olmaz. Kontrol arabası Birol Çakır neredeyse oraya çadır kuruyor o gidip orda istirahat ediyor yenecek içecek yerler belirleniyor mis gibi. Kontrol arabasındaki arkadaşlar objektif birileri olmalıydı rastgele karşılaştık Birol Abi şöyle sürer böyle sürer şöyle kral muhabbetinden başka muhabbet döndürmediler. (bunu söylediklerinde kendisinden 120km öndeydik)
Konya'ya vardığımızda birbirimize yoladaşlık ettiğimiz Burhan Turan abiyi bekledim 15 dk geç geldi morali yarış tutkusu kalmamıştı. Zaten yarışın başından beri kamp yerlerinde birbirimizi bekleyip destek olarak sürdüğümüz için bu yarışta motivasyon kaynağım kendisidir. Biz yine devam edip 4. Gün silifkeye varacaktık sabaha karşı ama varsak bitirsek ne olacaktı.?
Sosyal medyada TTUBR bir organizasyonmuş gibi haber yapılacaktı. Bırakma kararını kısmen sağlık sorunlarımızdan kısmen moral bozukluğundan aldık. İyiki de almışız. Çünkü burda emek geçilmediği insanların yarı yolda bırakmak bir yana yarı yola bile getirilmediği ortada bir organizasyon olmadığı kafaya göre hadi yarışalım diyip yola çıkıldığı Tüm Türkiye tarafından bilinmiş olacak.
Geçen sene birinci Burhan Turan ve Şenol Kadir Köstekçi abi imiş bunu ne sosyal medyada gördüm ne birinden duydum.
Yıllardır dünyadaki uzun mesafe bisiklet yarışlarını organizatörleri yarışçıları takip ediyorum. Hah bu sefer Türkiye de kervana katılacak uzaktan izlemek zorunda kalmayacağız demiştim ama olmadı bu işe gönül vermiş insanlarla tanışmanın dışında hiçbir artısı olmadı.
Şu an evden arabayı alıp çıksam on kişi toplayıp hadi yarış var desem yarın bundan daha iyi bir organizasyon yaparım buna eminim. Bu işe gönül veren herkes de yapar buna da eminim. Ama uzun mesafe sürüşünü show malzemesi olarak görenler bunu asla yapamaz yapamayacak da.
Bir organizasyon ve emekçileri nasıl olur diyen biri Silkroad Mountain Race in Wild Horses belgeselini izleyip görebilir.
Bir şahsın etrafında değil bisiklet ruhunun sevgisinin merkez alındığı bir yarış olursa ne zaman olursa katılmak da isterim.
Sağlıcakla kalın.
