Jordanred Bisiklet Forması, Bisiklet Taytı ve Bisiklet Giyimine Dair Her Şey

Rusya, Çin, Vietnam (Uzakdoğu turu)

Arkadaslar, merhabalar.
Sehirlerde kaldikca kilo aldigimi hissediyorum. Su anda kuzey dogu turundan sonra yine Hanoi'deyim. Yine yollara dusmenin zamani geldi. Son olarak Halong Bay'daki volkanik adalara 3 gunluk bir tekne turuyla gitmistim. Bir yeralti magarasi vardiki akillara durgunluk verecek buyuklukte. Abartmiyorum en az bir futbol sahasi buyuklugundeydi.
Bu Arada terliklerim eskidi ancak 10 gundur ayagima gore bir cift bulamadim(43 numara):mad: . Buralarda en buyuk numara 42 ancak Hanoi'ye gelince numaralar turistlere hitab etmeye basladi:) .
Bu aksam trenle yine kuzeye Cin sinirina gidiyorum (330km), aslinda 20 gun once ayni sehirden Vietnama giris yapmistim ama guneye yonelmeden dogasi cok guzel olan azinliklarin yasadigi ve rengarenk etnik kiyafetlerin giyildigi bu bolgeyi gormeden gitme diye tavsiye ettiler. Aslinda kuzey bolge bisiklet icin en uygun, trafigi az ve daglari bol bir bolge. Vietnamin en yuksek dagida (3650m civarinda) buradaymis yarin bu tura basliyorum, herhalde bir 10 gun alacak. Niye tur diyorum: isin biraz kolayligina kaciyorum ve tum kislik ve yedek esyalari tekrar donup almak uzere burada otelde birakiyorum. Oteller de cok iyi hizmet veriyorlar, esyalarinizi istediginiz kadar birakin hic bir problem yok.
Simdiye kadar 95 gundur yollardayim. Bu zamanda negatif olarak bir keresinde Mogolistanda cocuk cetesi cebimden birseyler kapmaya calisti ama ugrasilari bosa cikti, Cinde uzun bir sure sindirim sistemi bozukluguyla ugrastim. Ancak Vietnamdaki gunler oldukca eglenceli geciyor. Bu arada 4922 km yaptim ve 306saat sele uzerinde gecirmisim. 3 kere lastik patladi, iki on cant teli koptu, herhalde telleri toptan degistirmenin zamani geldi ama bunu donuste yapabilirim, burada uygun tel bulmam biraz zor. Birde kullanilmis Schwalbe lastigimin hayati sona erdi. Bir sweatshirt ve birde t-shirtumu nerede oldugunu hatirlayamadigim bir yerde unutmusum. Bu arada Istanbuldan ciktigimda beraber aldigim bazi malzemeleri gereksiz oldugu icin gerekli olduguna inandigim kisilere verdim.
Simdi Hanoi'nin cok guzel bir yerel lokantasina giderek birseyler atistirmanin zamani.
hepinize selamlar.
 
Scudo
Hayırlı yolculuklar,yeni yerler keşif etmeye devam ediyoruz..:) Artık bi gelsen üstadım özledik seni..;)

Vakit ayırdığın ve bize bu güzel olayları anlattığın için canı gönülden tebrik ederim ...

Kazasız belasız hayırlı pedal çevirmeler...saygı & sevgilerimle..
 
@Ahmet Mumcu

Ahmet Bey merhaba

İnanın, sizden iyi haberlerinizi aldıkça, çok mutlu oluyorum. Sanki sizi senelerdir tanıdığım, samimi bir arkadaşımcasına merak ediyorum.
Bisiklet, arkadaşlığı bu olsa gerek. İnanın iyi olduğunuza çok sevindim. hedefiniz ne taraflar , şimdi nerelere gitmeye hazırlanıyorsunuz.

Size yolculuğunuzda başarılar dilerim.
Herşey gönlünüzce olsun.
Hoşçakalın.
 
Ahmet hocam selam,

Belgesel kıvamında bir tur ,
Gezdiğin yerlerle ilgili çok enteresan:rolleyes: şeyler öğreniyorum.
Bu notları daha sonra detaylı olarak yayınlarsan keyifle okuruz.
Bu arada Viyetnam yakın ve sıcak bir toplummuş .

Keyifli pedallamalar

Hakan KAYIŞLIGİL
 
Ahmet Abicim iyi olduğuna sevindim. Ya abi desene dünya turuna çıkınca çoooook şey gerekir. Şu işe bak en büyük ayakkabı numarası 42. :D:D:D
İnanki daha öğrenecek çok şeyimiz var. Ayrıntılı olarak okuyabiliriz inşallah.

Sevgiler...
 
Ahmet Bey siz böyle anlattıkça biz daha çok şey hayal ediyoruz. Resmen gözümde canlandı her şey. Fotoğrafları sabırsızlıkla bekliyoruz. Zaman ne kadar da çabuk geçiyor. Üç aydır ortalıkta yoksunuz demek vay beee... İşte bunun adı özgürlük. Vallahi çok özendim. Ben de cep telefonumu yanıma almadan gezdiğim günler kendimi özgür hissediyorum. Burda ancak bunu yapabiliyoruz n'apalım! hehe :)
 
Arkadaslar,
Dun gece otelden cikarken, Holandali iki bisikletci beni biraz lafa tuttu ve gece trenine acele ederken forograf makinasinin sarj aletini sarj halindeyken otelde unutmusum.
Gece resmen trende tahtanin uzerinde 10 saat yattim, yanlarim biraz agrimis. Bu gece trenleride butce konusunda acilmamak icin bir kurtulus oluyor. Otel parasi yerine bilet aliyorsunuz. Neyse sabah istasyona geldigimde soforler etrafimi sardi beni gidecegim 38 km uzakliktaki SAPA'ya goturme esindeler.Bisikletle gidecegim deyince gidemezsin falan dediler. Kendi kendime yol acaba o kadarmi yokus diye bir dusundum.
Ciktim yola tabii ki daglari cikarken yeterli su, meyve, ozellikle muz birazda yiyecek mutlaka yaninizda olacak,yoksa aclik krizi bir geldimi bir adim daha atamazsiniz. Cikis oyle abarttiklari gibi degilmis ancak 38 km devamli tatli bir yokus(1650m). Bu arada bir animdan bahsedeyim.Peru'da 3arkadas deniz seviyesinden 4bin metrelere cikmistik. 125 km devamli hic bitmeyen yokus. Hayatimin en onemli gunlerinden biridir ancak vardiktan sonra yukseklik bizi bir carpti 3 gun kendimize gelemedik.
Tam Sapa'ya gelirken paaat, dun bahsetmistim ya bu sefer ilk olarak arka cant teli hemde kaset tarafindaki koptu. Aksilik bu ya kaset sokme anahtarini da yanima almamisim. Daha ilk gunden aksilikler ust uste. Buraya gelince beni goturdukleri tek bisikletcide anahtar yok. Acaba yarin geri donup (38km) tamir ettirsem mi diye kafaya takarken tam otelin karsisinda 3-4 MTB gordum. Burada tur duzenleyen cocugun atelyesinde anahtarlari bulunca cocugu opesim geldi. Arkasindan diger guzel bir surpriz fotografcida sadece 6 dolara sarj aleti de bulabildim. Yola devam ve Vietnamin en renkli kosesinde resim cekmeye devam edebilecegim.
Buradaki yerlilerin kiyafetleri cok ilginc sanki defile. Fakat hava bir sisli ki gorus mesafesi gun boyu en fazla 50 metreydi. Araliktan itibaren boyle olurmus bu yorede. Havada serin,tekrar kisliklara burunduk.
Yarin, cumartesileri yorenin en buyuk koylu pazari burada kuruluyormus, herhalde renkli bir pazar olur.
Bu arada buradan bazi ilginc izlenimlerim:
- Kadinlar yuzunu sadece gozleri gozukecek bicimde ortuyorlar ve baslarinde hic eksik olmayan sapkalari, sebebi beyaz tenli olmak burada cok gecerliymis:) Ama yollarda beyaz tenlerini gostermek icin ortuyu cikartip bana gosterenler olmustu. Bazilari ortuyle daha cekici ve gizemli:) .
- Erkeklerde bir turlu alisamadigim, tum tirnaklarini asiri derecede uzatma aliskanliklari var. onlarda agir islerde calismadiklarini ovunerek gostermek isterlermis.
-Dun bankadan para cekerken kasiyer bana verecegiparayi sayip banka mudurune goturdu, bir kerede o saydiktan sonra bizzat kendisi bana getirdi. Yok yok oyle yuklu bir para bile degildi.

Yakinda gorusmekuzere.
Not: Yazdiklarimin sizler tarafindan izlenmesi bana buyuk mutluluk veriyor, tesekkurler.
 
@Hakan Kayisligil
Hakancigim
Dun birisiyle biraz anlattik. Meraka ettigim bir konuydu, adama siz burada Amerikali turistleri gorunce ne dusunuyorsunuz? Eski savas gunlerini hatirlayip adamlara kin duyuyormusunuz? diye sordum. Cevabi, o gunler geride kaldi biz sadece ileriye bakiyoruz dedi. Hayret ettim. Bu kadar yakin bir tarihte buyuk acilar cekip kisa zamanda unutmasini ve affetmesini ogrenmisler. Diger yandan tanistigim bir ABD'li turist de bana bile vatanini soylemekte oldukca zorluk cekiyordu.
Selamlar
 
@Ahmet Mumcu

Ahmet hocam şu bahsi geçen fazla malzemeleri merak ettim.

Ayrıca Viyetnam'lı insanlarada gıpta ile bakıyorum ,
helal adamlara..

Hakan KAYIŞLIGİL
 
biraderim yazilarini merakla okuyorum ve cok begeniyorum free webs teki resimlerin altinida biraz doldurursan daha iyi fikir edinecegiz kendine iyi bak hoscakal selamlar
 
  • Beğen
Tepkiler: deniz erkan
Üstadım ne deli ne çılgın seyirdir bu böyle.Kim bilir ne heyecanlar,ne kesişmeler daha neler neler yaşıyorsunuz.Her bir anını dolu dolu sindirin ne olur.Şu yaşayıp gördüklerinizi tatmak isteyen ne insanlar var aramızda.


'''Dolu dolu solmayan yüzlerle hayata gülümseyenlere...'''
 
abi buyuk bir hevesle, heyecanla, ic gecirerek okuyorum
cok guzel. insallah bizlerde ileride boyle bir gezi yapabiliriz....
basarilar
 
  • Beğen
Tepkiler: Ahmet Mumcu
Ahmet hocam selam,

Dün uzun zamandır tanışmak ,konuşmak istediğim Erden Eruç'la tanıştım,
biraz sohbet etme imkanı buldum.
Ne zor işmiş bizim memlekette sponsor bulmak, kendini projeni tanıtmak.

Aşağıdaki sayfada resimleride var.
https://www.bisikletforum.com/showthread.php?t=7186

Erden beyle sürdürdüğü projesini konuşurken sen geldin aklıma ,
biraz daha oralardaysan ,
Erden bey ilk bahar gibi Amerikanın batı kıyısından büyük okyanusa, tek başına kas gücü ile kürek çekerek açılıyor,
karşılaşırsınız belki;) .

Hocam şakası bir yana,
sizler gibi azimli insanları tanımak gerçekten keyif verici.

Türkiye'ye dönünce seninlede anılarını paylaşmak isterim ,
(bir an önce dön demiyorum, sinirlendirmek;) istemem,
turun daha uzun uzun sürer inşallah..)
en iyisi şöyle söyliyeyim ;hocam Türkiye'den geçerken seninlede yüzyüze konuşuruz inşallah.

Hakan KAYIŞLIGİL
 
  • Beğen
Tepkiler: Ahmet Mumcu
Tekrar merhabalar,

Arkadaslar gunler oyle hareketli geciyorki, aksam bir internet cafe bulup yazamazsam bir onceki gunlerin hakkini yemis oluyorum, zira kisaca anlatmis oluyorum.
Sapa pazarindan baslayayim. Kasabaya iner inmez sanki rengarenk bir dunyaya geldim. O yerlilerin modernlesmemis kiyafetleri gorulmeye deger. Birde kapali carsilari varki kadinlar dunyasi. Dusununku bizim Istanbul kapalicarsidaki o tum esnafi cikarip sadece anadolunun cesitli yerlerinden gelmis kadinlarimizi oraya dikis makinalari, tazgahlariyla yerlestirelim. Bu Vietnamli koylu kadin ve kizlar catir catir ingilizce konusuyor. Herkes birseyler satmaya calisiyor ama terbiyesizce bir israr yok.
Sonra tekrar bisiklet uzerine, ancak hava cok sisili oldugu icin o meshur teras seklindeki tarlalari sadece hayal ediyorum. Yollar surprizlerle dolu. Bir hafta once Hanoi'de karsilastigim bir grup Ingiliz bisikletciyle issiz bir dagin tepesinde tekrar karsilastim. Birisi sordu neler gordun diye, digerinin cevabi: adam ne gorsun ki sisten 30 metreden ilersi gorunmuyor ki:)
Daha sonraki gun Vietnamin en kuzey noktasini geride birakarak guneye yoneldim. Ancak bu arada sunuda belirteyim, Cin'deyken yolda muzik dinliyordum ancak buranin yollari oyle canli ki, her birilerinin selamina cevap verebilmek icin muzik dinlemiyorum zaten insanlarin ictenliginden gerek kalmiyor. Bu arada yol boyunca kiyafet balosu devam ediyor. Kadinin biri tarladan kosarak geldi ve gumus bilezigini cikararak bana satmayi denedi, diger bir kadin 2 yasindaki cocugunun o renkli sapkasini cikararak paraya cevirmeye calisti ama sonra isin sacmaligini anlayinca kahkahalara boguldu.
Bu arada daglarda bitmek bilmiyor. Her aksam bacaklarimda derman kalmiyor. Daglari cikarken iki mevsime benzetiyorum. Cikislar sanki sonbahar, gittikce sartlar zorlasiyor, sadece zirveye odaklaniyorsun. Zirveye geldigim zaman sanki yeni yili karsilar gibi bir sevinc ve inis sanki ilkbahar, indikce insanin ici isiniyor.
Bu arada dun sabaha 16 km lik bir yokusla basladim, bugunse 22 km daha ilk km'den itibaren. Bugun bir ara 15-20 km duz yolda km'lerin nasil hizla katlandigini farkettim. Duz yollari da ozlemisim.
Dunku etabin onemli bir ozelligi 98 km boyunca bir tek arabaya rastlamadim, sadece motorsikletler. Ve bu pek ugranmayan bolgenin bazi cocuklari beni gorunce kacmaya basladilar. Uzucu bir durum:( . Ve birde dusununki motosikletler ve TV antenlerini manzaradan cikarabilsek sanki bin yil geriye gitmis gibi olacagim. Hele yol kenarinda yamacta bir koy vardi ki, bir tarafta camasir yikayan kadinlar, yemek hazirlayanlar ve diger tarafta topac oyunu oynaya cocuklar. Manzaraya bir muddet oylece daldim kaldim. Sanki bir film studyosindaymisim gibi
Burada cocuklara para ve hediye verilmesi tavsiye edilmiyor, is dilencilige donusup herseye hazir konmasinlar diye, sadece sosyal yerlere yardim edilmesi ongoruluyor. Bende koylerde, dag baslarinda beni durduklari zaman kucuk mizikamla onlara bir sarki hediye ediyorum, cok hoslarina gidiyor. Hele bugun koskaca adam bir alkis bir alkis, yerinde duramadi.
Ve yokuslar hic ara vermedi dun, tum gun 2250 m tirmandim. Bu arada yollar da asfalttan, toprak ve tasli yollara donusmus. Bu kuzeyde soyle yokuslari yok eden hicbir tunele rastlamadim. Ah Cin ah, bir tunelle 10km yokusu pas gecebiliyordum bazen.
Bugun yolda iki Belcikali bisikletci kizla karsilastim iki haftalik bir tur yapiyorlarmis. Dunde Amerikali birisi sadece bu bolge icin bisikletle 10 gunlugune gelmis.
Ya aslinda oyle cok sey varki anlatilacak ama dun artik gerilerde kaldigi icin satirlar da azaliyor.
Yakinda gorusmek uzere, Turkiyeye selamlar.

Not: Bu arada forumdaki bazi arkadaslarin birbirinden guzel yazilarini kaciriyorum, kusura bakmayin.
 
@Ahmet Mumcu

Viyetnam'lıları birkez daha takdir ediyorum.

Hocam gözümün önüne getiriyorum; yeşillikler içersinde ,yüklü bir bisikletçi ,çekik gözlü çocukları etrafına toplamış, mizika çalıyor.
Büyüksün .

Hakan KAYIŞLIGİL
 
  • Beğen
Tepkiler: Ahmet Mumcu
ahmet abi ...
yazıları baştan sona okudum,yorumlarını çok güzel ve yerinde buluyorum..çok güzel bir gezi yapıyorsun bizede buradan sana dua etmek ve iyi dilekler dilemek kalıyor.. ve zamanı en iyi şekilde kullanmak ... aklıma bir kaç söz geldi... sizi anlattığını düşünüyorum..
Hayatı seviyor musun? Öyleyse zamanını israf etme, çünkü hayatın yapıldığı madde zamandır.
ve başka bir sözde de ..
Amacımız imkansızı mümkün, mümkünü kolay, kolay da zarif ve zevkli yapmanın yollarını bulmaktır.
sanırım imkansızı zevkli yapmak ..tam sizi tarif ediyor..
umduğunuzun ve gördüğünüzün üstünde keyif verici bir gezi diliyorum..
 
  • Beğen
Tepkiler: Ahmet Mumcu
yazılarınızı büyük bir igiyle bir solukta okudum allah keyfinizi bozmasın dünya turunuz bitince resimleri dört gözle bekler olacağız iyi şanslar
 
  • Beğen
Tepkiler: Ahmet Mumcu
Hanoi'ye veda

Bugun Vitnama geldigim bir ay oldu. Ilk olarak Cin sinirindan buraya gelip, buradan da kuzeydogu ve kuzeybatiya iki dolu dolu zevkli tur yaptim. Buradaki otel sanki evim gibi oldu. Ancak sehir yasantisi beni biraz bisikletten ve dogadan uzaklastiriyor. Burada gunler birbirine benzemeye basladi, fazla bir renk yok, hatta son 3 gun hic fotograf bile cekemedim, makinam devamli yanimda oldugu halde.
Bugun guneye dogru denize paralel yola cikiyorum. Ho Chi Minh (Saygon) buraya yaklasik 1700 km. Havalarinda 500 km sonra asiri sekilde sicaklasacagi tropik iklimin baslayacagi soyleniyor. Zira bu gunlerde burada havalar 17-25 derece arasi.
Simdi tum esyalarimi bisiklete yukleyip yola cikma zamani.
Turkiyeye selamlar
 
Yine yolculuk zamanı... Hadi yolun açık olsun Ahmet Abi. Yanındayız...

Sevgiler...
 
Geri