Aşağıda anlatacağım olay fıkra değil gerçektir:
Geçen hafta hava kararmak üzere iken bisikletle akşam turuna çıkmıştım.
Turladığım yerde bahçeli evler ve çoğunda köpek var.
Ara ara havlıyorlar tabii.
Ben alışkın olduğum için sakin tempo 12 km/h civarı turluyorum.
Neyse bi anda sağ arkamdan deli gibi koşan biri olduğunu farkettim.
Koşmak ama öyle böyle değil.
Askerlik yapanlar bilir.
12 dk da 5 km tam techizatlı koşu vardır.
Tabur komutanı bi taraftan bölüğü azarlar.
Sallanmayın. Ne bu haliniiiz, falan diye..
Neyse arkamdan deli gibi koşanın yaklaştıkça gençten bir hanım olduğunu farkettim.
Ama o deli tempoda koşunca ön taraf göğüs kafesi görüntü olarak fazla hareketliydi
Neyse alımlı ve çekici hanım o deli tempoda koşarken ben km saatine baktım. 12 km/h gösteriyordu.
Öyle hızlı koştu bana doğruki bütün vücut ve malum yerler hoplayarak..
Dedim tamam kesin benle bi sorunu var ve bisikletle birlikte üstüme atlayacak.
Önce tırstım. Biraz adrenalin yaptım. Sonra içimden kadın ne olsa falan diye geçirdim.
Neyse atletik ve hoş hanım beni bisikletli halde yakaladı ve şöyle dedi:
-"Abiiiii.. bu köpekler böyle deli gibi bizi koşturuyor."
Tabii göğüs kafesi full hoplayıp zıplıyor...
Ben de dedim "merak etmeyin.çoğu bağlı zaten .
Bir kısmıda kapalı bahçeden havlıyor.
Rahat olun birşey yapmazlar"
Neyse yarım dk kadar bisiklet temposunda 12 km/h koştu ve sakinledi kendisi...
Neyse ben bir iki dakika daha yola devam ettim.
Sonra yaşadıklarımın şokunu atlatıp içimden dedim ki:
-tanrım iyi ki şu köpekleri yaratmışsın.
Yoksa bu günleri nereden görecektim.