Yarış harikaydı. Kulüp sporcumuz Şevval Mtb kategorisinde çok antrenmanı olmamasına rağmen 1.oldu.Tebrik ediyorum tekrar kendisini.
Kenan arkadaşımız genel klasmanda 21.oldu , Arda arkadaşımız da 119.oldu.Ben 163.oldum.Yarışı hasta olarak tamamladım. Yarışın son 4 km
gözyaşları içinde ağrılı , mide bulantılı olarak tamamladım. Aslında sorun büyükmüş ama tabi yarış heyecanı ile bunu algılayamıyorsunuz.
Yarıştan hemen sonra istifra ettim. Daha sonra otobüsle aşağı inene kadar çektiğim acıyı tarif edemem. Otobüsten hemen sonra ambulansa bindirildim.
Hastanede serum taktılar ,tansiyonum düşmüş ve kalp enzimlerim 2 katına çıkmış. Bunu gören acil doktoru anjiyo olmam gerektiğini söyledi. Allahtan
kalp damar cerrahı bir doktor da acilde annesini getirmiş o baktı sonuçlara , yabancı kaynaklardan bisikletçilerle ilgili makaleleri okudu hemen şunu
söyledi ; Ağır spor yapan , yoğun temposu olan sporcularda bu durum gözlenmiş 1 haftalık teste sokulmuş tüm sporcularda kalp enzimleri normal üstüne
2, 3 kat çıkıyormuş. Düzelmesi ise 24 saat içinde başlayıp 1 haftada sonlanıyormuş. Benimkisi 1 saat içinde yarıya düşmüştü. Bu süreçten geçmek gerçekten acı verici
ve benim için ise öğretici olmuş oldu. Bu olayı yazmamın sebebine gelince ise , bu tür bir durumda yarışı zorlamayın bırakın. Eğer devam ederseniz sonuçları acı verici
olup sizin de enzimleriniz coşabilir bunun sonuncunda size de anjiyo yapalım derler. Dikkat edin. Ayrıca On the go enerji jeli berbattı. Keşke içmeseydim. Mide bulantımın
başlıca sebepleri arasında hatırı sayılır bir yeri yeri oldu. Yarışa grip , uykusuz , yol yorgunu ve az besin alarak girdim. Evet yarışı tamamladım ama ölebilirdim. Allah korudu
diyelim. Bir çok ders çıkarttım. Aman kendinize dikkat edin. Tüm yarışan arkadaşları tebrik ederim. Sağlıklı günleriniz olsun. Saygılar....